ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΛΩΣΣΑ

                                              ΕΛΛΗΝΩΝ   ΓΛΩΣΣΑ

                                           Σοφά  τα  λόγια  των  παλιών,

                                           μεστά,  κρησαρισμένα,

                                           με  λογική  "τρισδιάστατη",

                                           λιτά  και  "δουλεμένα".

                                           Απλά  την  σκέψη  άφηναν,

                                           μές  στο  μυαλό  να  τρέξει

                                           κι  εκείνο  την  μετέφερε

                                           στην  γλώσσα  τους  σαν  λέξη.

                                           Χιλιάδες  χρόνια  πέρασαν

                                           από  την  εποχή  τους,

                                           μόνο  η  δόξ'  απόμεινε,

                                           καμάρι  στη  ψυχή  τους.

                                           Και  σήμερα…, εδώ  τα  γέλια!

                                           Γλιστρούν  οι  λέξεις  μοναχές,

                                           ωσάν  να  ήσαν  χέλια,

                                           ανόητες  και  υβριστικές.

                                           Ψωμί,  παιδεία,  ελευθερία,

                                           τα  δυό  τα  έχουνε  που  λές,

                                           έστω  μπουκιά  κι  ασυδοσία,

                                           μα  η  παιδεία  για  να  κλαίς.

                                           Μοιάζει  'λαφρύ  να  πήρανε

                                           τον  όρκο  οι  δασκάλοι

                                           και  το  Σχολειό  το  αποξήρανε

                                           του  κράτους  μας  το  χάλι.

                                           Πού  είναι  οι  γραμματικοί

                                           και  οι  τρανοί  μας  λογικοί,

                                           μ'  εμβόλιο  τους  χαλάσανε

                                           και  άντε  τώρα  ανάσανε.

                                           Του  Ελληνα  ο  τράχηλος

                                           ζυγό  δεν  υπομένει,

                                           τό  'ξερε  και  ο  πιο  άσχετος

                                           σ'  όλη  την  οικουμένη.     

   

                                           Μεταρρυθμίσεις  έγιναν

                                           μεγάλες  στη  παιδεία,

                                           το  κόκκαλο  πιά  γράφεται

                                           μ'  ένα  κ  για  συντομία.

                                           Στο  σύρμα  το  αφαίρεσαν

                                           το  ύψιλον  με  τόνο,

                                           με  γιώτα  το  αλλάξανε

                                           κι  έχει  μεγάλο  πόνο.

                         

                                           Για  το  παππού  και  τη  γιαγιά,

                                           γίνηκ'  η  φράση  οπώρα,

                                           του  παπουτσιού  θα  κλίνεται

                                           η  γενική  του  τώρα ;

                                           Διαβόλου  τα  μαζώματα

                                           για  σκέτη  συγκυρία ;

                                           άρα  γε  μόνο  άτυχη

                                           η  ελληνική  παιδεία;

                                           Γι  αυτό  λοιπόν  βρε  Ελληνες

                                           ξανά  'νασκουμπωθείτε,

                                           γιατι  το  μέλλον  των  παιδιών

                                           οικτρά  θα  λυπηθείτε.

                                           Ο  τρόπος  είναι  εύκολος

                                           αν  δείξετε  πυγμή,

                                           μονάχα  γνήσιοι  Ελληνες

                                           να  μπούνε  στη  Βουλή.

                                           Ξεχάστε  τα  συμφέροντα

                                           πού  'χετε,  προσωπικά,

                                           κι  όλα  τα  παρατρέχοντα

                                           φαιδρά  ιδανικά.

                                           Γιατι  αλλοιώς  θα  νοιώσετε

                                           σαν  ψάρια  στη  στεριά,

                                           που  σπαρταράνε  έντρομα

                                           στου  χάρου  τη  θηλιά.

                                           Αυτά  τα  ολίγα,  φίλοι  μου

                                           και  περιληπτικά,

                                           θα  λάμψει  το  καντήλι  μου

                                           και  πάλι  ελληνικά ;

*Γράφτηκε με αφορμή μιά δασκάλα που είχε πεί πως το σύρμα γράφεται με ι (γιώτα), 

και όταν είπα θα πάω στον υπουργό και θα τον βουτήξω να πέσουμε μαζί, ας είναι 

και στον όγδοο όροφο (ο ΓΑΠ ήταν τότε, έπρεπε να το κάνω θα είχαμε γλυτώσει 

από τα μνημόνια...), είπε στην κόρη μου, πες στον μπαμπά να μην πάει, το είδα και έχει...

δίκιο!   

                                                                Γιώργος  Δουζένης

                                                        "Ο  γεωργός  του  πνεύματος"      

                                                                     ΟΚΤ 2005

                                                            Συλλογή "ΑΝΘΡΩΠΟΣ"

Αρχαίο Ελληνικό χιούμορ

Αρχαίο Ελληνικό χιούμορ

28/01/2014Βούλγαρης ΧρήστοςΓράψτε ένα σχόλιο
Go to comments

από: http://ohifront.wordpress.com/2014/01/28/

Τα αρχαία Ελληνικά ανέκδοτα είναι πνευματώδη και διδακτικά.
Χαρίζουν γέλιο αλλά εκφράζουν και το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα στην πιο χαριτωμένη μορφή του.
—————————————————-

Είπε κάποιος στον Αρίστιππο ότι η Λαΐδα δεν τον αγαπά, αλλά προσποιείται ότι τον αγαπά.
Ο Αρίστιππος απάντησε:
«Ούτε το κρασί ή το ψάρι με αγαπούν, εγώ όμως τα απολαμβάνω».

Ο Διογένης βλέποντας κάποιον να δείχνει ερωτευμένος με μια πλούσια γριά, είπε:

«Σ’ αυτήν δεν κάρφωσε τα μάτια του, αλλά τα δόντια του».

Επαινούσαν τον Αντισθένη κακοί άνθρωποι.
Ο φιλόσοφος αναρωτήθηκε:
«Μήπως έκανα κάτι κακό;».

Ένας άντρας είπε στην ερωτομανή γυναίκα του:
«Τι θέλεις να κάνουμε, να φάμε, ή να κάνουμε έρωτα».
Εκείνη του είπε: «Ό,τι θέλεις, ψωμί πάντως δεν έχουμε».

Είπε κάποιος στον Διογένη:
«Οι συμπολίτες σου σε καταδίκασαν σε εξορία».
Και ο φιλόσοφος απάντησε:
«Κι εγώ τους καταδίκασα να μένουν στον τόπο τους».

Κάποτε είδε βρώμικα λουτρά ο Διογένης και διατύπωσε την απορία του:
«Αυτοί που λούζονται εδώ, που πάνε μετά να καθαριστούν;».

Όταν είδε ο Διογένης έναν αδέξιο τοξότη, στάθηκε κοντά στον στόχο λέγοντας:
«Είναι ο μόνος τρόπος για να μη με χτυπήσει».

Ο Διδύμων, οφθαλμίατρος της εποχής, εξετάζει το μάτι μιας κοπέλας.
Ο Διογένης τον βλέπει. Ξέρει ο Διογένης ότι ο Διδύμων είναι τύπος ερωτύλος, κοινώς γυναικάς και του λέγει:
«Πρόσεξε Διδύμωνα, μήπως εξετάζοντας τον οφθαλμό, φθείρεις την κόρην».

Επαινούσαν μερικοί μπροστά στον Άγι τους Ηλείους, διότι ήταν πολύ δίκαιοι κριτές στους Ολυμπιακούς αγώνες.
Ο Άγις ρώτησε με απορία:
- Και είναι τόσο σπουδαίο το ότι οι Ηλείοι μια φορά στα τέσσερα χρόνια γίνονται δίκαιοι;

Ένας πατέρας ζήτησε από τον Αρίστιππο να διδάξει τον γιο του.
Ο φιλόσοφος ζήτησε αμοιβή 500 δραχμές.
Ο πατέρας θεώρησε υπερβολικό το ποσό.
-«Με τόσα χρήματα», είπε, «θα μπορούσα να αγοράσω ένα ζώο».
-«Αγόρασε» είπε ο Αρίστιππος, «κι έτσι θα έχεις δύο».

Ο Διογένης ζητούσε ελεημοσύνη από ένα άγαλμα.
Όταν τον ρώτησαν γιατί κάνει κάτι τέτοιο απάντησε:
- Εξασκούμαι στο να μην απογοητεύομαι από την αναισθησία των ανθρώπων.

Παρακινούσαν τον Φίλιππο τον Μακεδόνα να εξορίσει κάποιον που τον κακολογούσε.
Ο Φίλιππος απάντησε:
- Δεν είστε καλά! Θέλετε να τον στείλω να με κατηγορεί και σ’ άλλα μέρη;

Καλοτύχιζε κάποιος τον Αριστοτέλη, επειδή είχε μαθητή τον Μ. Αλέξανδρο.
Ο φιλόσοφος αντέστρεψε την πρόταση:
- Εκείνον να καλοτυχίζετε διότι είχε δάσκαλο τον Αριστοτέλη.

Ένας φαλακρός έβριζε τον Διογένη.
Ο φιλόσοφος γύρισε και του είπε:
«Δεν σου ανταποδίδω τις βρισιές, αλλά θα ήθελα να συγχαρώ τις τρίχες σου, διότι απαλλάχτηκαν από ένα κακορίζικο κεφάλι».

Ρώτησε κάποιος τον Αντισθένη τι είδους γυναίκα θα ήταν κατάλληλη για γάμο.
Ο φιλόσοφος του είπε:
«Το θέμα είναι δύσκολο. Αν παντρευτείς ωραία, θα την έχεις με άλλους κοινή, αν άσχημη, θα είναι σαν να σου επέβαλαν ποινή».

Πληροφορήθηκε ο Αριστοτέλης από κάποιον ότι μερικοί τον έβριζαν.
Ο φιλόσοφος απάντησε:
«Καθόλου δεν με νοιάζει. Όταν είμαι απών, δέχομαι ακόμα και να με μαστιγώνουν».

http://ift.tt/1mw1pXn

ΑΙΝΙΓΜΑ

ΑΙΝΙΓΜΑ

Η ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ... ΙΘΑΚΗΣ

η αλλη πλευρα της .......ιθακης   

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ  Στο διάγγελμα του για την προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης ο Γ. Παπανδρέου αναφέρει: "...Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη πορεία, μια νέα Οδύσσεια για τον Ελληνισμό.  Όμως, πλέον, ξέρουμε το δρόμο για την Ιθάκη και έχουμε χαρτογραφήσει τα νερά. Μπροστά μας έχουμε ένα ταξίδι με απαιτήσεις από όλους μας, αλλά με μια νέα συλλογική συνείδηση και κοινή προσπάθεια θα φθάσουμε εκεί ασφαλείς, πιο σίγουροι, πιο δίκαιοι, πιο περήφανοι..."     Αντιγράφω σχόλιο αναγνώστη της Ναυτεμπορικής επί του διαγγέλματος: "Κάποιος πρέπει να πληροφορήσει τον Γ. Παπανδρέου ότι και ο Οδυσσέας ήξερε το δρόμο για την Ιθάκη αλλά του πήρε 10 χρόνια για να φτάσει  ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ οι άλλοι πέθαναν στην διαδρομή."

ΚΟΣΜΑΣ ΤΣΙΑΚΑΛΟΣ

Γιώργος Ανεστόπουλος: Κάποια ανέκδοτα είναι τόσο αληθινά μερικές φορές! ...

Γιώργος Ανεστόπουλος: Κάποια ανέκδοτα είναι τόσο αληθινά μερικές φορές! ...: Μια μέρα σκοτώθηκε μια γυναίκα που ήταν μεγάλη πολιτικός και μεγαλοστέλεχος στο κόμμα της, με υπουργεία και πολλές περγαμηνές. Όταν έφτ...