Γιατί δεν μιλάει κανείς συγκεκριμένα για το χρέος;

Σάββατο, 26 Απριλίου 2014

Γιατί δεν μιλάει κανείς συγκεκριμένα για το χρέος;

Του Δημήτρη Καζάκη 

Αν σταματήσουμε για λίγο και σκεφτούμε μακριά από τις εντυπώσεις που δημιουργούν τα μέσα μαζικής προπαγάνδας, θα δούμε ότι ο πολιτικός διάλογος στη χώρας μας – αν υποθέσουμε ότι υφίσταται κάτι τέτοιο – δεν αφορά καθόλου τα θεμελιώδη προβλήματα της κατάστασής μας. Ποιο είναι λοιπόν το βασικό, το θεμελιώδες πρόβλημα της χώρας; Το χρέος. Τι κάνουμε με το χρέος.

Υπάρχει εχέφρων άνθρωπος σήμερα στην Ελλάδα, που μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός αυτό; Δεν νομίζω. Κι όμως. Τι παρατηρούμε στις αναμετρήσεις του επίσημου πολιτικού σκηνικού; Απουσιάζει σχεδόν κάθε σοβαρή συζήτηση για το τι μπορούμε να κάνουμε με το χρέος και πώς αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί αποφασιστικά. Δείτε ειδικά τις αντιπαραθέσεις των δελφίνων για την κυβέρνηση. Το χρέος περνά στο ντούκου. Σαν κάτι εντελώς δευτερεύων.

Μαζί στο ίδιο παιχνίδι

Το γιατί κάνει τέτοιο η κυβερνώσα παράταξη είναι εύκολα κατανοητό. Αποστολή της είναι η υπεράσπιση των συμφερόντων των δανειστών κι επομένως έχουν τεθεί στον αυτόματο πιλότο των πιο κερδοσκοπικών ορέξεών τους. Αυτό που δεν είναι κατανοητό, είναι γιατί η αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά και η υπόλοιπη αντιπολίτευση, ακολουθεί κατά βήμα. Ενώ το φυσιολογικό θα ήταν να είχαν αναδείξει το ζήτημα του χρέους ως κορυφαίο, πράττουν ακριβώς το αντίθετο. Το έχουν υποβαθμίσει ως ένα στοιχείο της πολιτικής τους, όταν συνιστά την αφετηρία κάθε πολιτικής σήμερα στην Ελλάδας. Ενώ λένε ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο, αρνούνται να μιλήσουν συγκεκριμένα. Χρησιμοποιούν μόνο συνθήματα.

Μα πώς είναι δυνατόν να μην μιλάς για το πώς θα κάνεις το χρέος βιώσιμο, ώστε να πάψει να αποτελεί κορυφαίο αναστολέα της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης της χώρας υπέρ του λαού και των εργαζομένων; Πώς είναι δυνατόν να το προσπερνάς μιλώντας γενικά και αόριστα για αναδιάρθρωση με κούρεμα και πληρωμή του υπολοίπου με ρήτρα ανάπτυξης; Γιατί δεν λες πώς θα το κάνεις; Με βάση ποια διεθνή πρακτική και μεθοδολογία; Επενδύοντας στην καλή διάθεση των δανειστών; Ελπίζοντας ότι μια ωραία πρωία άγνωστο πού, άγνωστο πώς, άγνωστο από ποιόν, θα γεννηθεί ξαφνικά μια μεγάλη Ευρωπαϊκή Συνδιάσκεψη για την μείωση συνολικά του χρέους στην ευρωζώνη, ή την ΕΕ; Είναι όλα αυτά σοβαρή πρόταση;

Αν έχετε προσέξει, κανείς στην αντιπολίτευση δεν θέλει το άνοιγμα μιας τέτοιας συζήτησης. Κανείς δεν θέλει να μιλήσει συγκεκριμένα και να δεσμευτεί για το τι πρέπει να γίνει με το χρέος. Ούτε και οι καλοί μας δημοσιογράφοι, οι οποίοι αν υπήρχε στον τόπο μας ελευθερία του τύπου και της ενημέρωσης, μπορούσαν κάλλιστα να εξαναγκάσουν τις πολιτικές δυνάμεις να μιλήσουν για όλα αυτά που δεν θέλουν, ή τα αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι. Ωστόσο, ο συνδυασμός μιας τρομακτικής αμορφωσιάς που διακρίνει το συνάφι, ιδίως τους πιο προβεβλημένους, η οποία συμπληρώνεται από την ξιπασιά εκείνου που εκ θέσεως δήθεν τα γνωρίζει όλα, αλλά και ο ασφυκτικός έλεγχος των εργολάβων της ενημέρωσης, δεν επιτρέπουν να υπάρξει σοβαρή δημοσιογραφία στον τόπο μας.

Από κοντά και το ΚΚΕ

Ακόμη και το ΚΚΕ που τυπικά τάσσεται υπέρ της διαγραφής του χρέους, μένει με επιμονή μόνο και αποκλειστικά στο σύνθημα χωρίς να μιλά για το «πώς». Λες και το χρέος μπορεί να διαγραφεί έτσι απλά από μια κυβέρνηση par ordre du mufti, με διαταγή του μουφτή. Όποια κι αν είναι αυτή, ότι κι αν πρεσβεύει.

Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να αδειάσεις, να γελοιοποιήσεις, να ξεφτιλίσεις στα μάτια του κόσμου ένα τόσο επίκαιρο αίτημα, από την μετατροπή του σ’ ένα απλό σύνθημα για χρήση μόνο των πιστών οπαδών. Ένα σύνθημα που η υλοποίησή του ανάγεται στην αποκλειστική πολιτική φαντασίωση της ηγεσίας του ΚΚΕ με τον ίδιο τρόπο που για κάθε θρησκόληπτο η λύτρωση του ανθρώπου από τα επίγεια κακά ανάγεται στην επουράνια ζωή. Απλά στη λογική της ηγεσίας του συγκεκριμένου κόμματος αυτό το άλμα λογικής ονομάζεται «επανάσταση» και έχει την ίδια σημασία που στη λογική του θρησκόληπτου κατέχει η έννοια του θανάτου.

Αυτή άλλωστε είναι και η θέση αυτού του κόμματος στον εσωτερικό καταμερισμό εργασίας του καθεστωτικού πολιτικού συστήματος σήμερα. Όσο περισσότερο ο εργαζόμενος λαός αγανακτεί από την ατολμία, την συγκαταβατικότητα και την αδυναμία να μιλήσουν για συγκεκριμένες λύσεις τα κόμματα διαχείρισης της υπάρχουσας εξουσίας, έχεις το ΚΚΕ να διδάσκει τα οφέλη της πολιτικής αδιαφορίας και παραίτησης.

Να διδάσκει δηλαδή ότι απαγορεύεται από θέση αρχής στον λαό και τους εργαζόμενους να χρησιμοποιούν κάθε υπαρκτό μέσο πάλης, κάθε δυνατότητα και ιστορική κατάκτηση του σύγχρονου πολιτισμού, με το πρόσχημα ότι τα όπλα και τα μέσα του αγώνα τους θα πρέπει αναγκαστικά να τα αντλήσουν από τον καπιταλισμό κι επομένως έχουν βεβηλωθεί στον αιώνα τον άπαντα. Μόνο μια εξαίρεση κάνουν σ’ όλα αυτά, την ψήφο στο κόμμα που μεταφράζεται σε κρατική επιδότηση για τους άεργους του μηχανισμού.

Πόσες και πόσες φορές δεν τους έχουμε ακούσει να λένε ότι αν είναι ο λαός και οι εργαζόμενοι να βελτιώσουν τη θέση τους και να πετύχουν μια διαγραφή του χρέους εντός του καπιταλισμού, τότε είναι δώρο, άδωρο. Το μόνο που τους επιτρέπεται είναι να καταγγέλλουν συλλήβδην τον καπιταλισμό και να συμπεριφέρονται σαν γνήσιοι πιστοί, οι οποίοι περιφρονώντας τις καθημερινές τους ανάγκες, οφείλουν να αναφωνήσουν: «Ας καταρρεύσει η χώρα μας, ας χαθεί το γένος μας, ας πεθάνουμε στην πείνα εμείς και οι οικογένειές μας, αλλά προς θεού ας μείνουν αμόλυντες οι αιώνιες αρχές μας!» Είναι η σημερινή παραλλαγή μιας παλιάς μεσαιωνικής θρησκευτικής αίρεσης που ονομάζονταν «Καθαροί» και πρέσβευαν την απόλυτη ταύτιση με το Θείο, μακριά από κάθε καθημερινή ανάγκη.

Για την ηγεσία του ΚΚΕ η καταγγελία του καπιταλισμού γενικά δεν είναι παρά το συνώνυμο της άρνησης κάθε εγκόσμιας ανάγκης, κάθε απαίτησης της αληθινής ζωής, προκειμένου, σύμφωνα με τον Δάντη της Θείας Κωμωδίας, ο πιστός να υποστεί την Κάθαρση για να βρεθεί στον Παράδεισο. Γι’ αυτό και αρνείται να μιλήσει με όρους αιτημάτων που μπορεί να παλέψει ο λαός προκειμένου να δει άμεσα και πρακτικά αποτελέσματα. Ένας τέτοιος αγώνας είναι δώρο, άδωρο, λέει και ξαναλέει. Μιλά με συνθήματα που εισάγουν τους πιστούς στην προσμονή μιας άλλης κοινωνίας, η οποία, όπως όλα τα προϊόντα της γνήσιας πίστης, είναι τόσο εφικτή, όσο και ο Παράδεισος του Δάντη. 

Το σύνθημα λοιπόν της ηγεσίας του ΚΚΕ για διαγραφή του χρέους, δεν αφορά στον αγώνα να συσπειρωθεί η μεγάλη πλειοψηφία του λαού γύρω από το δημοκρατικό αίτημα του σβησίματος του χρέους χωρίς υποθήκες σε βάρος της χώρας και του λαού. Αφορά στην περιχαράκωση των πιστών οπαδών της στο κομματικό μαντρί, αλλά και στην επιβολή πρόσθετων διαχωρισμών μέσα στις τάξεις του ίδιου του λαού με βάση του τι πιστεύει κανείς για τον καπιταλισμό και το κεφάλαιο γενικά. Αυτή είναι η αποστολή της ηγεσίας του και γι’ αυτό επιδοτείται αδρά από το κατοχικό κράτος.

Αν δεν απαντάς στο χρέος, δεν απαντάς σε τίποτε.

Ωστόσο, το ζήτημα παραμένει κορυφαίο. Γιατί δεν μιλά κανείς συγκεκριμένα για το τι μπορεί να γίνει με το χρέος; Οι κυβερνώντες απαντούν ότι από την στιγμή που η Ελλάδα αποκαταστήσει την «αξιοπιστία» της στις αγορές, θα μπορεί να βγει να δανειστεί κι επομένως θέμα χρέους δεν υφίσταται. Αυτή η θέση από μόνη της είναι ο ορισμός της χρεοκοπίας.

Από την άλλη, η αξιωματική αντιπολίτευση υπόσχεται ότι θα διαπραγματευθεί μια νέα αναδιάρθρωση του χρέους με τέτοιο «κούρεμα» ώστε να μετατρέπει το υπόλοιπο του χρέους σε βιώσιμο. Αν και κανείς από τα ευφάνταστα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν μας έχει εξηγήσει τι εννοεί βιώσιμο χρέος, εμείς θεωρούμε – ίσως αυθαίρετα – ότι εννοούν εκείνο το υπόλοιπο χρέους, του οποίου η εξυπηρέτηση δεν αποτρέπει τουλάχιστον την πραγματική άνοδο του βιοτικού επιπέδου του λαού και την ευημερία της χώρας.

Με αυτό το κριτήριο γιατί δεν μας λένε ποιο από το υφιστάμενο δημόσιο χρέος θεωρούν βιώσιμο; Ο κ. Σταθάκης, μπερδεύοντας το επαχθές με το απεχθές χρέος μίλησε για 5%. Γιατί καλύτερα δεν μας λέει ο φέρελπις αυτός επιστήμων – που ο κ. Τσίπρας μπροστά στον πρόεδρο του ΣΕΒ τον έχρισε από τώρα ως μέλλοντα υπουργό οικονομικών, έστω κι αν δεν ξέρει ο άνθρωπος ούτε καν να ξεχωρίσει το επαχθές από το απεχθές χρέος – πόσο από το υφιστάμενο δημόσιο χρέος θεωρεί βιώσιμο; Πόσο μπορεί η σημερινή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας να σηκώσει με όρους εξυπηρέτησης του χρέους; Γιατί κανένας τους δεν μιλά με αριθμούς, ή τουλάχιστον πολύ συγκεκριμένα για ένα τόσο σπουδαίο, κορυφαίο ζήτημα;

Πώς είναι δυνατόν να πιστέψουμε ότι οι κύριοι της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι όντως διατεθειμένοι να διαπραγματευθούν την μείωση του χρέους της χώρας, ώστε αυτό να γίνει βιώσιμο, χωρίς να λένε κουβέντα για το τι θεωρούν αυτοί ως βιώσιμο; Πόσο επί τοις εκατό στο εθνικό εισόδημα, ή στις εξαγωγές, ή στο ΑΕΠ ως εξυπηρέτηση χρέους μπορεί να αντέξει η ελληνική οικονομία χωρίς να βιάζεται συστηματικά ο λαός; Ξέρουν, ή βαδίζουν στα τυφλά κι όποιον πάρει ο χάρος;

Το παράδειγμα του Περού

Δυστυχώς, το μόνο που ακούμε και βλέπουμε είναι αοριστίες και γενικότητες που δεν δεσμεύουν κανέναν και για τίποτε. Για να καταλάβει κανείς τι σημαίνει στ’ αλήθεια διαπραγμάτευση με τους δανειστές μιας χώρας από κάποιον που όντως θέλει να αλαφρώσει τον λαό και να γλυτώσει την χώρα από τα δεσμά του χρέους, θα αναφέρουμε ένα παράδειγμα. Μετά την ανακοίνωση του Μεξικό το 1982 ότι αναστέλλει τις πληρωμές του χρέους του, η παγκόσμια χρηματοπιστωτική αγορά αντιμετώπισε μια πολύ μεγάλη κρίση χρέους. Αυτή επικεντρώθηκε στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπου βασικός δανειστής τους ήταν οι αμερικανικές τράπεζες.

Μια από τις πιο φτωχές χώρες της ηπείρου που πλήγηκε καίρια από την κρίση χρέους, η οποία ήταν αποτέλεσμα των ίδιων μ’ εμάς στυγνών νεοφιλελεύθερων πολιτικών από το ΔΝΤ για πάνω από 5 χρόνια, ήταν το Περού. Στις 14 Απριλίου 1985 τις προεδρικές εκλογές του Περού κερδίζει ο Άλαν Γκαρσία συγκεντρώνοντας το 45% του εκλογικού σώματος.

Ο Γκαρσία, ο οποίος ονομάστηκε και «Κένεντι της Λατινικής Αμερικής», ανέλαβε την προεδρεία σε ηλικία 36 ετών με μια εναρκτήρια ομιλία δριμύτατης καταγγελίας εναντίον όσων είχαν επιβάλλει τις πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού στο Περού, που εμείς στην Ελλάδα ονομάζουμε πολιτικές των μνημονίων. Κατήγγειλε ανοιχτά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ως ένα «σύγχρονο σύστημα του ιμπεριαλισμού.» Ο Γκαρσία είπε καθαρά: «Εμείς δεν έχουμε πάρε-δώσε με το ΔΝΤ… Θα παλέψουμε τις τράπεζες. Αυτές είναι ο εχθρός μας!» (Wall Street Journal, 30/8/1985) Και δήλωσε κάτι που δημιούργησε ρίγη τρόμου στις διεθνείς χρηματαγορές. Το Περού θα περιορίσει την εξυπηρέτηση του χρέους του μόλις σε 10% των εσόδων της οικονομίας του από τις εξαγωγές. Ήταν μια δέσμευση που είχε αναλάβει ως αντιπολίτευση και την τιμούσε ως εκλεγμένος Πρόεδρος του Περού.

Γιατί 10% των εσόδων από τις εξαγωγές; Διότι τόσο εκτιμούσε ότι μπορούσε να εξυπηρετήσει προκειμένου να του μείνουν πόροι για να αντιμετωπίσει την τρομακτική ανεργία, την φτώχεια, την ανέχεια, την οικονομική δυσπραγία και κατάρρευση. Κι δεν έμεινε εκεί. Την ίδια χρονιά πρωτοστατεί στη συνάντηση 11 κρατών της ηπείρου στην Καρθαγένη της Κολομβίας προκειμένου από κοινού να σχηματίσουν μέτωπο διαπραγμάτευσης με τους δανειστές.

Αυτό σημαίνει είμαι αποφασισμένος να διαπραγματευτώ με τους δανειστές και να πετύχω μείωση του χρέους. Καθορίζω πόσο είναι εκείνο που μπορεί η οικονομία μου και ο λαός να αντέξει ως εξυπηρέτηση χρέους και το δηλώνω ευθαρσώς στους δανειστές. Έτσι καθορίζεται το ποσοστό του χρέους που πρέπει να σβήσει. Ανεξάρτητα από το τι δέχονται, ή δεν δέχονται οι δανειστές. Φαντάζεστε τον Τσίπρα, ή έστω τον Καμμένο να κάνουν τέτοιες δηλώσεις; Να αναλαμβάνουν τέτοιου είδους δεσμεύσεις; Ούτε κατά φαντασία.

Αξίζει τον κόπο να πούμε σύντομα τι απέγινε ο Γκαρσία του Περού. Έμπλεξε σ’ έναν ολόκληρο κυκεώνα διαπραγματεύσεων με το ΔΝΤ και τις τράπεζες, ελπίζοντας ότι μπορεί να τους πείσει να δεχτούν οικιοθελώς το «κούρεμα» του χρέους του Περού κατά 60-70% ώστε να γίνει βιώσιμο. Προσπάθησε να εθνικοποιήσει το τραπεζικό σύστημα, αλλά οι απειλές του ΔΝΤ και των δανειστών να αποσυρθούν από τις διαπραγματεύσεις, τον έκαναν να σταματήσει. Οι πολιτικές κοινωνικής στήριξης των λαϊκών εισοδημάτων που εισήγαγε τα δυο πρώτα χρόνια της προεδρίας του αναπλήρωσαν εν πολλοίς τις απώλειες των προηγούμενων 5 ετών, αλλά ο πληθωρισμός που πυροδοτήθηκε από τον μονοπωλιακό έλεγχο της οικονομίας του Περού κυρίως από αμερικανικές πολυεθνικές, εξανέμισε τα όποια οφέλη για την εγχώρια αγορά.

Ταυτόχρονα, εμφανίστηκε στον ορίζοντα – καθόλου τυχαία – το «φωτεινό μονοπάτι» (Sendero Luminoso) μια αντάρτικη συμμορία με ιδεολογικές αναφορές στον Μάο, η οποία ανέλαβε το χτύπημα των ηλεκτρικών εγκαταστάσεων και των άλλων υποδομών της χώρας. Ο Γκαρσία στον πανικό του επέτρεψε στο «βαθύ κράτος» να αναλάβει τα ηνία και η σφαγή γενικεύτηκε με όρους εμφυλίου. Το 1990 ανατρέπεται με πραξικόπημα από τον φασίστα Φουτζιμόρι, ο οποίος μετατρέπει το Περού σε πειραματόζωο του ΔΝΤ και του νεοσυντηρητισμού εξ ΗΠΑ.

Ποτέ και πουθενά…

Μια ακόμη τραγική αποτυχία ενός σχεδίου επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους με την συναίνεση των δανειστών και του ΔΝΤ. Σ’ ολόκληρη την ιστορία των κρίσεων χρέους, καμιά χώρα δεν γλύτωσε – έστω και προσωρινά – από τα νύχια των δανειστών, με ότι αυτό συνεπάγεται για τον λαό, με διαπραγμάτευση που βασίζεται σε από κοινού συμφωνία. Θα τα καταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να έχει ιδέα για το τι κάνει το δημόσιο χρέος της χώρας βιώσιμο; Και μάλιστα εντός της ευρωζώνης που επιτρέπει στους δανειστές να ελέγχουν σχεδόν απόλυτα την οικονομία της χώρας, ελέγχοντας το νόμισμα και το τραπεζικό σύστημα;

Για να έχουμε μια καθαρή εικόνα της πορείας του δημόσιου χρέους της Ελλάδας τα τελευταία χρόνια παραθέτουμε τον παρακάτω πίνακα.... ΕΔΩ: http://dimitriskazakis.blogspot.gr/2014/04/blog-post_26.html

Σύμφωνα με τον πίνακα η εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους έχει εκτιναχθεί από το 42,3% επί του συνόλου των εισπράξεων της ελληνικής οικονομίας από εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών το 2001 στο 107, 2% το 2009 για να φτάσει το 2013 στο 94,1% μόνο προσωρινά. Κι ο λόγος είναι γιατί από το 2014 η εξυπηρέτηση θα αυξηθεί τόσο ως προς τους πληρωτέους τόκους, όσο και ως προς τα ληξιπρόθεσμα.

Το ίδιο δείχνει και η σύγκριση με το Καθαρό Εθνικό Διαθέσιμο Εισόδημα. Από το 17,7% του ΚΕΔΕ που απορροφούσε η εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους το 2001 έφτασε στο 31,0% το 2009 για να καταλήξει στα 46,6% το 2013. Να γιατί υπάρχει αυτή η διαρκής δραματική συρρίκνωση του εθνικού εισοδήματος και ο δραστικός περιορισμός τόσο της εγχώριας καταναλωτικής δαπάνης – που έχει οδηγήσει σε κατακόρυφη πτώση την εγχώρια αγορά – αλλά και της επενδυτικής δαπάνης.

Να σημειώσουμε εδώ ότι οι επενδύσεις, ιδίως παγίου κεφαλαίου, ήδη από το 2011 έχουν αρχίσει να υστερούν έναντι των αποσβέσεων παγίου κεφαλαίου στην ελληνική οικονομία. Αποσβέσεις παγίου κεφαλαίου εννοούμε την ηθική και υλική φθορά των παραγωγικών μέσων και όλων των υποδομών που διαθέτει η ελληνική οικονομία σε επίπεδο επιχείρησης, κράτους και νοικοκυριού. Φανταστείτε λοιπόν τι σημαίνει για μια οικονομία να μην μπορεί με τις επενδύσεις της ούτε καν να αναπληρώσει την φθορά του παραγωγικού εξοπλισμού και των υποδομών της.

Ποια ανάκαμψη και κουραφέξαλα όταν το 2013 οι ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου μόλις και μετά βίας ανήλθε στο 48,2% των συνολικών αποσβέσεων παγίου κεφαλαίου της ίδιας χρονιάς. Την περίοδο 2011-2013 η ελληνική οικονομία έχασε παραγωγικό εξοπλισμό και υποδομές, χωρίς να μπορεί να τα αναπληρώσει με νέες επενδύσεις, αξίας 47,8 δις ευρώ! Δηλαδή, για να υπάρξει ανάκαμψη θα πρέπει να δαπανηθούν κοντά στα 50 δις ευρώ μόνο και μόνο για να αναπληρωθεί η ηθική και υλική φθορά του παραγωγικού εξοπλισμού, των μέσων και των υποδομών της ελληνικής οικονομίας. Μόνο και μόνο για να πούμε ότι βάζουμε φρένο στην κατηφόρα. Για φανταστείτε να έχουμε να εξυπηρετήσουμε και το δημόσιο χρέος από πάνω;

Να γιατί κανείς δεν τολμά να μιλήσει συγκεκριμένα. Τι να πει όταν οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και οδηγούν μόνο σε ένα συμπέρασμα: συνολική διαγραφή του χρέους με απόφαση μιας αληθινά πατριωτικής και δημοκρατικής κυβέρνησης, που δεν θα μπλοφάρει με τους δανειστές, ούτε θα παίζει μαζί τους τις κουμπάρες με την φρούδα ελπίδα να τους πείσει, αλλά θα ξέρει πώς να οδηγήσει με αποφασιστικότητα την χώρα και το λαό μακριά από το σημερινό απόλυτα καταστροφικό αδιέξοδο. Και ως προς αυτό, μόνο το ΕΠΑΜ έχει καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση για το πολιτικό σχέδιο διεξόδου των πρώτων 100 κρίσιμων ημερών μιας νέας διακυβέρνησης προς το συμφέρον της πατρίδας και του λαού.

Δημοσιεύτηκε στο Χωνί, 19/4/2014

Επιστολή Μητροπολίτη Γόρτυνος Ιερεμία προς τους Εβραίους : Μην το αρνείστε, εσείς σταυρώσατε τον Ιησού Χριστό μας

Κυριακή, Απριλίου 27, 2014

Επιστολή Μητροπολίτη Γόρτυνος Ιερεμία προς τους Εβραίους : Μην το αρνείστε, εσείς σταυρώσατε τον Ιησού Χριστό μας

Δημητσάνα-Μεγαλόπολη, Κυριακή 27 Ἀπριλίου 2014
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
Ἐπιστολή πρός τούς Ἑβραίους τούς ἀρνουμένους ὅτι σταύρωσαν τόν Ἰησοῦ Χριστό μας

Ἀδελφοί χριστιανοί,
Χριστός Ἀνέστη!

1. Χθές, προχθές, μοῦ εἶπαν γιά ἕνα ραββῖνο Ἑβραῖο πού λέει καί πολυ-λέει ὅτι δέν εὐθύνονται οἱ Ἑβραῖοι γιά τήν Σταύρωση τοῦἸησοῦ Χριστοῦ καί ρίχνει τήν ὅλη εὐθύνη γιά τήν πράξη αὐτή στούς Ρωμαίους. Γιά τήν βεβαιότητα τοῦ πράγματος ζήτησα νάἀκούσω καί ἐγώ τήν ὁμιλία του. Ἀπό τήν ὁμιλία του προσωπικά μοῦ ἔκανε καλή ἐντύπωση ἡ προσπάθειά του νά ἀπαλλάξει τόἑβραϊκό ἔθνος του ἀπό τήν κατηγορία ὅτι βαρύνεται γιά τήν σταύρωση τοῦ Χριστοῦ, γιατί μέ αὐτό δηλώνει ὅτι τό θεωρεῖ ὡς μεγάλο κακό αὐτό πού ἔγινε.
Τό κακό δηλαδή νά καταδικασθεῖ σέ θάνατο ὁ ἀθῶος Ἰησοῦς Χριστός. Καί δέν θέλει λοιπόν νά βαρύνεται καί νά κακολογεῖται τό ἔθνος του μέ μία τέτοια βαρειά κατηγορία. Πραγματικά, ὁὁμιλητής μέ ὅσα λέγει καί μέ τόν τρόπο πού τά λέγει φανερώνειὅτι ἀγαπάει πολύ τό ἔθνος του, τό ἑβραϊκό ἔθνος, γι᾽ αὐτό καί προσπαθεῖ, χωρίς ὅμως νά τό ἐπιτυγχάνει, νά ἀποδείξει ὅτι ὁἑβραϊκός λαός δέν ἔχει καθόλου σχέση μέ τήν σταύρωση τοῦἸησοῦ Χριστοῦ. Δέν ἔχουν ὅμως ἔτσι τά πράγματα, γιατί, ὅπως τό λέγουν καθαρά τά Εὐαγγέλια, στά ὁποῖα καταφεύγει συχνά ὁὁμιλητής, ὁ ἑβραϊκός λαός ἦταν πού φώναζε καί ἀπαιτοῦσε ἀπό τόν Ρωμαῖο ἡγεμόνα νά σταυρωθεῖ ὁ Ἰησοῦς καί νά ἐλευθερωθεῖ ὁΒαραββᾶς. Ὁ Πιλᾶτος ἐπανειλημμένως ἔκανε τήν προσπάθεια, μέ τήν συγκινητική μάλιστα ἀνάμειξη τῆς γυναίκας του, νά μήν καταδικάσει τόν Ἰησοῦ, γιατί διεπίστωσε τήν ἀθωότητά του, ἀλλά οἱ Ἑβραῖοι ἐπίμονα καί ἔντονα ἀπαιτοῦσαν τήν σταυρική καταδίκη του. Καί μάλιστα ἀπείλησαν τόν Πιλᾶτο ὅτι ἄν δέν τόν καταδικάσει, θά τόν ἀναφέρουν στόν Καίσαρα, γιατί ὁκαταδικαζόμενος εἶπε τόν ἑαυτό του γιά «βασιλέα». Καί «πᾶς ὁβασιλέα ἑαυτόν ποιῶν – εἶπαν – ἀντιλέγει τῷ Καίσαρι» (Ἰωάν. 19,12). Μάλιστα τόσο πεισματικοί ἦταν οἱ Ἑβραῖοι στήν ἀπαίτησή τους πρός τόν Πιλᾶτο γιά τήν σταύρωση τοῦ Χριστοῦ, ὥστε, στόν δισταγμό τοῦ Πιλάτου ὅτι ὁ δικαζόμενος εἶναι ἀθῶος καί θά συμβεῖ κακό, ἄν καταδικαστεῖ, οἱ Ἑβραῖοι πῆραν πάνω τους τήν εὐθύνη καί εἶπαν: «Τό αἷμα του σέ μᾶς καί στά παιδιά μας» (Ματθ. 27,25). Φαίνεται λοιπόν καθαρά καί πεντακάθαρα ἀπό τά κείμενα τῶν ἱερῶν Εὐαγγελίων, τά ὁποῖα, ὅπως φαίνεται, ἔχει πολύ καλά ὑπ᾽ ὄψιν ὁ ὁμιλητής, ὅτι οἱ Ἑβραῖοι, οἱ ὁμοεθνεῖς τοῦὁμιλητοῦ, ὑπῆρξαν οἱ σταυρωτές τοῦ Κυρίου ἡμῶν ἸησοῦΧριστοῦ. 
2. Ἐπαναλαμβάνω ὅτι προσωπικά μοῦ ἄρεσε ἡ ἀγωνία τοῦὁμιλητοῦ νά μή βαρύνεται τό ἔθνος του γιά τήν καταδίκη τοῦἸησοῦ Χριστοῦ, γιατί αὐτό τό θεωρεῖ μεγάλη προσβολή καί μεγάλο κακό γιά τούς ὁμοεθνεῖς του. Γι᾽ αὐτό καί δέν σταματᾶμέχρις ἐδῶ τό λόγο του, ἀλλά, ἐπειδή τόν πιέζει ἡ ἀλήθεια τῶν κειμένων, κάνει μιά ὑποχώρηση καί λέγει: Ἔστω ὅτι τόνἐσταύρωσαν οἱ Ἑβραῖοι τόν Χριστό ἀπαιτώντας ἀπό τόν Πιλᾶτο τήν καταδίκη του. Ἀλλά αὐτοί οἱ Ἑβραῖοι – λέγει – ἦταν μία μικρά, μία ἐλαχίστη μερίδα τοῦ Ἑβραϊκοῦ λαοῦ καί δέν ἐκπροσωποῦσαν αὐτοί ὅλο τόν Ἑβραϊκό λαό. Καί πάλι μέ τό νέο του ἐπιχείρημα προδίδει ὁ ὁμιλητής τήν ἀγωνία του νά μή στιγματίζεται ὁ λαός του μέ τό κακό τῆς σταυρώσεως τοῦ ἀθώου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τόἐπιχείρημά του ὅμως δέν εἶναι καθόλου ἐπιστημονικό. Γιατί ὁκαιρός πού ἔγινε ἡ καταδίκη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἦταν τό Πάσχα τῶν Ἑβραίων. Καί ὅπως γνωρίζει ὁ ἴδιος καί ξέρουμε ὅλοι ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη, κατά τίς τρεῖς μεγάλες Ἑβραϊκές ἑορτές, τῆς Σκηνοπηγίας, τοῦ Πάσχα καί τῆς Πεντηκοστῆς, συγκεντρώνονταν στά Ἰεροσόλυμα ὅλοι οἱ ἀπανταχοῦ τῆς γῆς Ἑβραῖοι γιά νάἑορτάσουν στόν ἐκεῖ μοναδικό Ναό τους τίς ἑορτές αὐτές. Μάλιστα, ὅταν δέν μποροῦσαν νά παρευρίσκονται καί στίς τρεῖςἑορτές, ὁπωσδήποτε τήν ἑορτή τοῦ Πάσχα τό θεωροῦσαν ἱερήὑποχρέωση καί ἐπιτακτική τους ἀνάγκη νά εἶναι στά Ἰεροσόλυμα.Ἄρα, κατά τήν καταδίκη τοῦ Χριστοῦ δέν ἦταν στά Ἰεροσόλυμα οἱλίγοι μόνο ἐκεῖ μόνιμοι Ἰουδαῖοι κάτοικοι, ἀλλά, γιά τήν ἑορτή τοῦ Πάσχα, εἶχε συντρέξει στήν πόλη πλῆθος Ἰουδαίων. Οἱἱστορικοί ὑπολογίζουν ὅτι τήν ἑορτή τοῦ Πάσχα συγκεντώνονταν στά Ἰεροσόλυμα ἕνα ἑκατομμύριο Ἑβραῖοι! Ἔπειτα, τό Ἑβραϊκό Συνέδριο («Σανχεντρίν»), τό ὁποῖο ἐπανειλημμένως μνημονεύει ὁραββῖνος ὁμιλητής, ἐθεωρεῖτο ἀπό ὅλους τούς Ἑβραίους αὐθεντία καί γι᾽ αὐτό οἱ ἀποφάσεις του ἐξέφραζαν τήν γνώμη ὅλου τοῦἰουδαϊκοῦ λαοῦ.
3. Καί ἕνα ἄλλο θέλουμε νά ποῦμε στόν ὁμιλητή καί νά τελειώσουμε τόν λόγο: Ἐάν τό σύνολο καί τό πλῆθος τῶνἙβραίων διαφωνοῦσε μέ τήν ἀπόφαση τῆς σταυρικῆς καταδίκης τοῦ Χριστοῦ ἀπό τούς Ἑβραίους τῆς Ἰερουσαλήμ, θά ἔπρεπε στήν συνέχεια τῶν ἐτῶν νά ἔχουμε μία ἐπίσημη δήλωσή τους ὅτι διαφωνοῦν πρός τήν καταδίκη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί νάἐκφράσουν τήν διαφωνία τους αὐτή μέ τό νά τόν πιστεύσουν ὡς τόν πραγματικό Μεσσία, ὡς τόν ἀληθινό Υἱό τοῦ Θεοῦ. Δένἔχουμε ὅμως τέτοια ὡραία δήλωση καί τέτοιο ὡραῖο φαινόμενο, πλήν βεβαίως τῶν ἐξ Ἰουδαίων χριστιανῶν, γιά τούς ὁποίους διαβάζουμε στά ἱερά κείμενα τῆς Καινῆς Διαθήκης. Μάλισταἐκφράζουμε καί τήν λύπη μας γιά τόν ἴδιο Ἑβραῖο ραββῖνοὁμιλητή, γιατί τόν Ἰησοῦ μας δέν τόν δέχεται ὡς πραγματικό Μεσσία, ἀλλά ὡς ἕνα κοινό ἄνθρωπο πού ἦρθε κι αὐτός νά κάνει μία ὁμαδούλα. Καί ἐδῶ τοῦ σημειώνουμε τήν ἀντίφασή του: Ἀν ὁγιά μᾶς Κύριος Ἰησοῦς Χριστός εἶναι γι᾽ αὐτόν ἕνας ψευδομεσσίας πρός τί ἡ τόση του ἀγωνία στήν ὁμιλία του, νά ἀποσύρει ἀπό τούςἙβραίους τήν κατηγορία γιά τήν σταυρική του καταδίκη; Καί μίαἄλλη ἀντίφαση θέλουμε νά σημειώσουμε στόν ὁμιλητή, στήνὁποία θέλουμε καί νά μᾶς ἀπαντήσει. Στήν ὁμιλία του ἀναφέρεται συχνά στήν Παλαιά Διαθήκη. Τό ἱερό αὐτό βιβλίο ἐμεῖς τό λέμε «Παλαιά Διαθήκη», γιατί δεχόμαστε τόν Ἰησοῦ Χριστό ὡς τόν πραγματικό Μεσσία καί ὅτι τά λόγια Του καί τά λόγια τῶν μαθητῶν Του συνιστοῦν τήν «Καινή Διαθήκη». Τήν Παλαιά δηλαδή Διαθήκη τήν ὀνομάζουμε ἔτσι, γιατί τήν ἀντιπαραθέτουμε πρός τήν ὑπάρχουσα Καινή Διαθήκη. Γιά τόν ραββῖνο ὁμιλητή, πού δέν δέχεται τόν Ἰησοῦ μας γιά πραγματικό Μεσσία, ποιά εἶναι γι᾽ αὐτόν ἡ Καινή Διαθήκη, ὥστε νά ὁμιλεῖ γιά «Παλαιά»;
Τέλος πάντων, ἀδελφοί μου χριστιανοί, ὅπως μοῦ φαίνεται καίὅπως μοῦ εἶπαν καί ἄλλοι, ὅπως ἔχουμε πρόβλημα μέ τούς Παπικούς καί τούς Οἰκουμενιστές, γρήγορα θά ἔχουμε πρόβλημα καί μέ τούς Ἰουδαίους καί τούς Ἰουδαϊστές. Πολλά φίδια ζώνουν τήν πίστη μας! Ἀλλά δέν θά ἐκλείψουν οἱ μαχητές, οἱ στρατιῶτες τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὄχι, νά μήν ἐκλείψουν, Χριστέ καί Παναγία μας!
Μέ πολλές εὐχές,
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας 

Πηγή http://aktines.blogspot.gr/

http://lithosfotos.blogspot.gr/2014/04/blog-post_9845.html

ΠΑΡΤΕ ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΓΕΡΟ ΜΟΥ!

                                        ΠΑΡΤΕ ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΓΕΡΟ ΜΟΥ!

          

                                           Δεν έχω αλήθεια εξήγηση,

                                           τι να σκεφτώ δεν ξέρω...

                                           κι αναδρομιάζει το μυαλό

                                           κι αναζητώ τον Γέρο.

                                           Να τον ρωτήσω, τί αυτός

                                           στα μάτια τους θωρούσε,

                                           σ’ αυτούς που τον επρόδιδαν

                                           και πάντα συγχωρούσε.

                                           Τόσους κιοτήδες Έλληνες

                                           ποτέ μου δε ματάδα,

                                           που αδιάφορα τον προσπερνούν

                                           τον βρόγχο που έχει η Ελλάδα.

                                           Πάνε βρε Γέρο μερακλή

                                           και μήνυσε του Μέγα,

                                           να δεί απ’ το Αλφα οι Έλληνες

                                           εφτάσανε στ’ Ωμέγα!

                                           Τραβάτε να καλέσετε

                                           στρατιές των Αθανάτων

                                           να πολεμήσουν τον εχθρό

                                           στη χώρα των θαυμάτων.

                                           Πάρτε και μένα Γέρο μου

                                           στο θαμαστό τσαρδί σας

                                           κι αν αποθάνω να το πείς…

                                           πολέμησα μαζί σας!

                                  

                                       

                                                                    Γιώργος Δουζένης

                                                                         17-11-2012

                                                               Συλλογή  "ΑΝΘΡΩΠΟΣ"

“Το Δέντρο του Ιπποκράτη στις ΗΠΑ”

Κυριακή, 27 Απριλίου 2014

“Το Δέντρο του Ιπποκράτη στις ΗΠΑ”

από: http://kerverosm.blogspot.gr/2014/04/blog-post_4086.html

Το Εθνικό Ίδρυμα Υγείας των ΗΠΑ τίμησε σε ειδική τελετή που διοργάνωσε στην έδρα στο Μέριλαντ τον Ιπποκράτη, κλωνοποιώντας και μεταφυτεύοντας το «Δέντρο του Ιπποκράτη».

Το 1961 η Ελλάδα είχε δωρίσει στο Εθνικό Ίδρυμα Υγείας των ΗΠΑ ένα κομμάτι δέντρου από την Κω, στη σκιά του οποίου, σύμφωνα με την παράδοση, δίδασκε ο Ιπποκράτης τους μαθητές του. Το κομμάτι αυτό μεταφυτεύτηκε στον περίβολο του Ιδρύματος, όμως το δέντρο το ΄80 προσβλήθηκε από μύκητα και παρά τις προσπάθειες να διασωθεί δεν κατέστη δυνατόν. Η πρωτοποριακή έρευνα της επιστημονικής ομάδας του Ιδρύματος σε συνεργασία με το Ίδρυμα Σμιθσόνιαν κατόρθωσε περισώσει το DNA του δέντρου και να το κλωνοποιήσει, δημιουργόντας ένα πανομοιότυπο αντίγραφό του.

Κατά την τελετή, ο πρέσβης της Ελλάδας στις ΗΠΑ, Χρίστος Παναγόπουλος, πλαισιωμένος από την ηγεσία του Ιδρύματος και τον κορυφαίο Έλληνα ερευνητή Κωνσταντίνο Στρατάκη, φύτεψαν συμβολικά το κλωνοποιημένο δένδρο στον χώρο του Ιδρύματος, όπου βρίσκεται τοποθετημένη μαρμάρινη πλάκα προς τιμήν του Ιπποκράτη.

Ο Δρ. Κωνσταντίνος Στρατάκης τόνισε πως η μεταφύτευση του δέντρου είναι ένα «ζωντανό» σύμβολο του πατέρα της Ιατρικής.

«Η εκδήλωση μιλά για την διατήρηση του DNA ενός δέντρου που είχε φυτευτεί εδώ πριν από 50-60 χρόνια και το οποίο είχε το DNΑ ενός άλλου δέντρου που βρισκόταν στο νησί της Κω και το οποίο είχε φυτευτεί πριν από 25 αιώνες. Συνεπώς, αυτό είναι η ζωή.»

«Το ταξίδι του Δέντρου από το Αιγαίο, από την Κω, το νησί του Ιπποκράτη και ο συμβολισμός του κλώνου, που φυτεύουμε σήμερα σε αυτό το φημισμένο και πρωτοποριακό Ίδρυμα, αντικατοπτρίζουν τη δέσμευση στις διαχρονικές αξίες, όπως τις οραματίστηκε ο Ιπποκράτης» ανέφερε ο κ. Παναγόπουλος.

Οι πραγματικοί κυβερνώντες-φεουδάρχες ενός κράτους μορφώματος που ακούει στο όνομα Ελλάδα

Σάββατο, 26 Απριλίου 2014

Οι πραγματικοί κυβερνώντες-φεουδάρχες ενός κράτους μορφώματος που ακούει στο όνομα Ελλάδα

Είναι οι πραγματικοί κυβερνώντες. Όλα και όλοι δουλεύουν για αυτούς. Είναι αυτοί που ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις δεκαετίες τώρα. 

Αυτοί που προετοίμαζαν 2-3 χρόνια την Χρυσή Αυγή για να την σερβίρουν στις εκλογές του 2012 στους αποβλακωμένους ψηφοφόρους ως ανάχωμα αγανακτισμένων και απολιτίκ ψήφων και ως "μπαμπούλα" των χειροτέρων.  
Αυτοί που δημιουργούν πολιτικά ελεγχόμενα τζάκια τύπου Μπακογιάννηδων και Κεφαλογιάννηδων που θα χορεύουν στους ρυθμούς τους. 
Αυτοί που βάφτισαν το ακροδεξιό κουτσαβάκι μέγα ηγέτη. 
Αυτοί που δημιουργούν Ποτάμια και Ελιές.  
Αυτοί που στηρίζουν με νύχια και με δόντια την πιο φασιστική και διαπλεκόμενη κυβέρνηση από την μεταπολίτευση.  
Αυτοί που έχουν κάνει την ΥΕΝΕΔ να φαντάζει ελεύθερη τηλεόραση μπροστά στην Digea.  

Για αυτούς θυσιάζονται 10.000.000 άνθρωποι. Για να κρατήσουν τις αυτοκρατορίες τους χωρίς να χάσουν ούτε το 1% των μεγεθών τους αυτοί. Αυτοί και άλλοι 20-30 σαν αυτούς. 

(σχόλιο GD-ELLAS:Οικονομικοοικογενειοκρατία, τζάκια, προσκυνημένοι πολιτικοί, ξεπουλημένες συνειδήσεις, προσκυνημένες συνειδήσεις, ποιά... μαφία και τρίχες κατσαρές.... Ακόμα και το ΚΡΥΦΟ δεξί χέρι του Αλ Καπόνε, πατριωτάκι από τα Λαγκάδια ήταν, είχε δώσει και συνέντευξη στα ΝΕΑ στα τέλη της 10ετίας του '70 σε ηλικία 105 χρόνων!.... 

....Επιβάλλεται να συνέλθουμε και να αποδείξουμε πως δεν χάθηκαν ακόμα οι άνθρωποι και οι αξίες της ζωής... Το θείο χάρισμα της λογικής, μετά από χιλιάδες χρόνια πολιτισμού, δεν το αξιοποιήσαμε, δυστυχώς και δικαίως θα μας βρίζουν τα παιδιά μας...  )

Πηγή Κειμένου: projector-revolt.blogspot.gr

Πηγή: Οι πραγματικοί κυβερνώντες-φεουδάρχες ενός κράτους μορφώματος που ακούει στο όνομα Ελλάδα - RAMNOUSIA

You might also like:

Handelsblatt: Στο προσκήνιο και πάλι το Grexit.

Στην εποχή του ψεύδους και της απάτης

Διπλή δολοφονία έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στο Νέο ...

ΤΟ ΓΙΑΟΥΡΤΩΜΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΑΛΟΥ

Η μαύρη τρύπα του ΓΑΠ φτάνει τα 270 εκατ. Ευρώ !

Linkwithin

Έγγραφο Βόμβα! «Ντολμαδάκια» έκανε τον Σαμαρά ο «Ντολ

Έγγραφο Βόμβα! «Ντολμαδάκια» έκανε τον Σαμαρά ο «Ντολ

24 Απριλίου 2014 | 21:28. Πολιτική

Ο Αντώνης Σαμαράς έριξε την Κυβέρνηση Μητσοτάκη για την ονομασία των Σκοπίων . Σήμερα αποδέχεται να αποκαλει Μακεδονία τα Σκόπια....., ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.

Ο κ. Joseph Daul είναι ο πρόεδρος της ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο οποίο ανήκει η Νέα Δημοκρατία. Σε χαιρετισμό του προς το κυβερνόν κόμμα των Σκοπίων VMRO του Νίκολα Γκρούεβσκι, που ανήκει επίσης στο ΕΛΚ, μίλησε με τα θερμότερα λόγια αποκαλώντας δύο φορές τους Σκοπιανούς "Μακεδόνες" ενώ εξέφρασε την αμέριστη υποστήριξή του στην κυβέρνηση των Σκοπίων που για τον κ. Daul θα αποτελεί σύντομα πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σιγή ιχθύος από την Συγγρού και την Νέα Δημοκρατία (;) του Αντώνη Σαμαρά. Για περισσότερες λεπτομέρειες παρακολουθείστε το βίντεο του ΑΡΤ.

Φράσεις της αρχαίας Ελληνικής που λέμε και σήμερα!

Τετάρτη, 23 Απριλίου 2014

Φράσεις της αρχαίας Ελληνικής που λέμε και σήμερα!

Παρ’ όλες τις επιρροές που έχει δεχθεί η γλώσσα μας, εντούτοις χρησιμοποιούμε στον 
καθημερινό λόγο, εκφράσεις αυτούσιες, προερχόμενες από την αρχαία Ελληνική. 
Αυτές αποτελούν την απόδειξη ότι η γλώσσα είναι το μοναδικό πολιτισμικό κληροδότημα, 
το οποίο παραμένει ανεπηρέαστο από το χρόνο
Είναι λοιπόν χρήσιμο να μάθουμε ή να θυμηθούμε, από που προέρχονται και από ποιούς 
ελέχθησαν για πρώτη φορά.
 
- Αιδώς Αργείοι: όταν θέλουμε να καταδείξουμε αισθήματα ντροπής αναφερόμενοι 
σε κάποιον άλλο.Ειπώθηκε από τον Στέντορα (σε έντονο ύφος) προς τους Αργείους
 κατά τη διάρκεια του Τρωικού πολέμου, με σκοπό να τους ανυψώσει το ηθικό όταν 
ο Αχιλλέας αποχώρησε από τη μάχη. (Ομήρου Ιλιάδα – Ε 787) 

- Αντίπαλον δέος: όταν αναφερόμαστε σε ισχυρό αντίπαλο.
(Θουκυδίδης – Γ 11) 

- Από μηχανής θεός: μη αναμενόμενη βοήθεια – λύση – συνδρομή σε κάποιο πρόβλημα 
ή δύσκολη κατάσταση.Προέρχεται από θεατρικό τέχνασμα στην αρχαία Ελλάδα που 
χρησιμοποιούσαν οι τραγικοί ποιητές όταν ήθελαν να δώσουν διέξοδο στη πλοκή 
του έργου και στο οποίο κατά τη διάρκεια της παράστασης εμφανιζόταν ένας Θεός επάνω 
σε εναέρια κατασκευή (γερανός).

- Αρχή άνδρα δείκνυσι: όταν οι πράξεις – έργα χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο στον οποίο 
αναφερόμαστε. (Βίας ο Πριηνεύς – Σοφοκλής…. Αντιγόνη 62) 

- Ασκοί του Αιόλου: σε περιπτώσεις επικείμενων δεινών – καταστροφών.
Ο Αίολος έδωσε έναν ασκό στον Οδυσσέα ο οποίος περιείχε ανέμους. Όταν λοιπόν 
οι σύντροφοι του Οδυσσέα άνοιξαν τον ασκό, απελευθερώθηκαν οι άνεμοι και παρέσυραν 
το πλοίο στο νησί των Λαιστρυγόνων. (Ομήρου Οδύσσεια Κ 1-56) 

- Αχίλλειος πτέρνα: αδύνατο σημείο
Η φράση προέρχεται από το μύθο του Αχιλλέα, σύμφωνα με τον οποίο, όταν τον βύθιζε 
στο αθάνατο νερό η μητέρα του, επειδή τον κρατούσε από τη φτέρνα, στο συγκεκριμένο 
σημείο του σώματός του παρέμεινε θνητός.

- Βίος αβίωτος : ζωή ανυπόφορη.
(Χίλων Ο Λακεδαιμόνιος) 

- Γαία πυρί μειχθήτω: σε περιπτώσεις καταστροφής, όταν θέλουμε να δώσουμε έμφαση.

- Γη και ύδωρ: υποδηλώνει περιπτώσεις υποταγής , πλήρους υποχώρησης, παράδοσης 
άνευ όρων. Η φράση προέρχεται από τον Ηρόδοτο, σύμφωνα με τον οποίο οι Πέρσες 
απεσταλμένοι ζήτησαν από τους Σπαρτιάτες γη και ύδωρ σε ένδειξη υποταγής.
(Ηροδότου Ιστορία V 17-18) 

- Γόρδιος δεσμός: αναφέρεται σε περιπτώσεις δύσκολων προβλημάτων (άλυτων).
Η φράση λέγεται σε περιπτώσεις δύσκολων καταστάσεων, όπως αυτή που αντιμετώπισε
 ο Μέγας Αλέξανδρος, όταν προσπάθησε να λύσει ένα πολύπλοκο κόμπο, το «γόρδιο 
δεσμό» τον οποίον σύμφωνα  με τον χρησμό όποιος τον έλυνε θα γινόταν κυρίαρχος της 
Ασίας. (Αρριαννού 11 3)

- Δαμόκλειος σπάθη: απειλητικές καταστάσεις
Η φράση προέρχεται από επεισόδιο που συνέβη μεταξύ του τυράννου των Συρακουσών 
Διονυσίου και του Δαμοκλή, ενός αυλικού κόλακα , όταν ο πρώτος θέλοντας να δείξει 
στο Δαμοκλή πόσο επικίνδυνο ήταν το αξίωμα του τυράννου τον έβαλε να καθίσει στον 
θρόνο, ενώ από πάνω του κρεμόταν ξίφος σε μια τρίχα αλόγου.

- Διέβην τον Ρουβίκωνα : σε περιπτώσεις που λαμβάνεται μία παράτολμη απόφαση.
Η φράση αποδίδεται στον Ιούλιο Καίσαρα ο οποίος όταν το 49 π.Χ. αποφάσισε να 
κηρύξει εμφύλιο πόλεμο στην Ιταλία, πέρασε με το στρατό του τον ποταμό Ρουβίκωνα 
κατευθυνόμενος προς την Ρώμη.

- Δούρειος Ίππος: αναφέρεται σε περιπτώσεις δολιότητας, ή δώρων τα οποία υποκρύπτουν 
δόλο. Η φράση προέρχεται από τον Όμηρο και αναφέρεται κατά την περίοδο των 
Τρωικών πολέμων τότε που οι Έλληνες ενώ χάρισαν στους Τρώες ξύλινο άλογο μεγάλων 
διαστάσεων ως αφιέρωμα στους Θεούς, στο εσωτερικό του ήταν κρυμμένοι ο Οδυσσέας 
με τους συντρόφους του, οι οποίοι άνοιξαν τις πύλες της Τροίας στους υπόλοιπους Έλληνες
(Ομήρου Οδύσσεια λ 529) 

- Δρακόντεια μέτρα: αναφέρεται σε περιπτώσεις λήψης αυστηρών – σκληρών μέτρων
Η φράση προέρχεται από τον Δράκοντα (7ος αιώνας π.Χ) αρχαίο νομοθέτη των Αθηνών, 
ο οποίος ήταν γνωστός για τους αυστηρούς και σκληρούς νόμους που επέβαλε.

- Eξ απαλών ονύχων: αναφέρεται στην νηπιακή ηλικία κυριολεκτικά, ή σε παλαιότερη 
χρονική περίοδο μεταφορικά. Η φράση χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει τη νηπιακή 
ηλικία κατά την οποία ο άνθρωπος έχει μαλακά νύχια.

- Έπεα πτερόεντα: αερολογίες, αβάσιμα επιχειρήματα.
Ομηρική έκφραση βασισμένη στην αντίληψη ότι τα λόγια όταν εκστομίζονται τα παίρνει 
ο αέρας. (Ομήρου Ιλιάδα Α 201) 

- Επί ξυρού ακμής : στην κόψη του ξυραφιού, σε πολύ κρίσιμη κατάσταση, σε κρίσιμο 
σημείο. Ομηρική φράση η οποία ειπώθηκε από το Νέστορα στο Διομήδη στην προσπάθειά 
του να τον παροτρύνει για συμμετοχή στον πόλεμο εναντίον των Τρώων.
(Ομήρου Ιλιάδα Κ 173) 

- Εκατόμβη: Θυσία με πολλά θύματα, μεγάλη απώλεια.
Εκατόμβη στην αρχαία Ελλάδα ονόμαζαν την θυσία
κατά την οποία γινόταν προσφορά από εκατό βόδια στους θεούς. (Ομήρου Ιλιάδα Α 65) 

- Ες αύριον τα σπουδαία: Αργότερα θα ασχοληθούμε με τα σοβαρά ζητήματα – θέματα, 
αναβολή. Τη φράση είπε ο Θηβαίος Αρχίας, όταν έλαβε το γράμμα που τον προειδοποιούσε 
ότι κινδυνεύει από τον Πελοπίδα. (Πλουτάρχου Πελοπ. 10) 

- Ή ταν ή επί τας : Ή θα την φέρεις νικητής (ασπίδα) ή θα σε φέρουν επάνω της νεκρό…
……ή θα επιτύχουμε, ή θα αποτύχουμε. Τη φράση έλεγαν οι Σπαρτιάτισσες μητέρες στα 
παιδιά τους, όταν τους έδιναν την ασπίδα για τον πόλεμο. 
(Πλουτάρχου Λακεδαιμ. Αποφθ.16) 

- Ήξεις αφήξεις: Λέγεται όταν κάποιος αλλάζει συνεχώς γνώμη.
Η φράση προέρχεται από το χρησμό του μαντείου των Δελφών « ήξεις αφήξεις ου θνήξεις 
εν πολέμω». Η θέση του κόμματος πριν ή μετά το αρνητικό μόριο ου, καθορίζει και τη 
σημασία του χρησμού.

- Κέρβερος: Σκληρός, ανυποχώρητος.
Προέρχεται από το ομώνυμο τέρας που φύλαγε τον Άδη και δεν επέτρεπε την είσοδο.

- Κέρας Αμαλθείας: Παραπέμπει σε πλούτο – αφθονία υλικών αγαθών.
Η φράση προέρχεται από περιστατικό όπου η Αμάλθεια έτρεφε το μικρό Δία με κέρατο 
κατσίκας γεμάτο γάλα και μέλι.

- Και συ τέκνον Βρούτε: Φράση που απευθύνεται σε πρόσωπα που προδίδουν την 
εμπιστοσύνη μας.
Την είπε ο Καίσαρας, όταν αναγνώρισε τον Βρούτο ανάμεσα στους δολοφόνους του.

- Κόπρος του Αυγείου: Συγκεντρωμένες ατασθαλίες – καταστάσεις οι οποίες δύσκολα 
διορθώνονται.
Η φράση προέρχεται από άθλο του Ηρακλή, κατά τον οποίο καθάρισε την κοπριά από 
τους στάβλους του Αυγείου.

- Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα: Λέγεται για όσους υπερηφανεύονται και καυχώνται 
για ανεπιβεβαίωτα κατορθώματα και καλούνται να αποδείξουν ότι λένε την αλήθεια.
Η φράση προέρχεται από Αισώπειο μύθο σύμφωνα με τον οποίο κάποιος ισχυριζόταν 
ότι κάποτε στη Ρόδο έκανε ένα πολύ μεγάλο άλμα και του ζήτησαν να το επαναλάβει 
λέγοντάς του την παραπάνω φράση. (Αισώπου Μύθοι «Ανήρ Κομπαστής») 

- Mηδένα προ του τέλους μακάριζε : Μην βιάζεσαι να μακαρίσεις κάποιον πριν το τέλος.
Με αυτή τη φράση σχολίασε ο Σόλωνας τους θησαυρούς του Κροίσου, όταν ο τελευταίος 
τους έδειξε με υπερηφάνεια. (Ηροδότου Ι 32 7) 

- Κύκνειο άσμα: Η τελευταία ενέργεια – πράξη – έργο κάποιου.
Προέρχεται από το τελευταίο τραγούδι του κύκνου πριν το θάνατό του.
(Πλάτωνος Φαίδων 84 Ε)

- Ιστός της Πηνελόπης : Λέγεται για έργο που δεν τελειώνει.
Η φράση είναι από τον Όμηρο όπου στην Οδύσσεια αναφέρεται στην Πηνελόπη η οποία 
ύφαινε ένα ύφασμα την ημέρα και το ξήλωνε τη νύχτα, θέλοντας να ξεγελάσει τους μνηστήρες 
μέχρι να γυρίσει ο Οδυσσέας από την Τροία. (Ομήρου Οδύσσεια τ 149) 

- Κουτί της Πανδώρας : Εμφάνιση πολλών δεινών ταυτόχρονα.
Η φράση προέρχεται από τη μυθολογία, σύμφωνα με την οποία ο Δίας για να τιμωρήσει 
τους ανθρώπους έδωσε στην Πανδώρα ως δώρο ένα κιβώτιο γεμάτο με όλες τις συμφορές, 
με αποτέλεσμα μόλις το άνοιξε να βγουν όλα τα δεινά, εκτός από την ελπίδα.

- Ο κύβος ερρίφθη: Η απόφαση έχει ληφθεί.
Τη φάση είπε ο Καίσαρας όταν αποφάσισε να κηρύξει εμφύλιο πόλεμο.

- Προκρούστειος Κλίνη: Προσαρμογή κάποιας κατάστασης βάσει συμφέροντος
Προέρχεται από τον μυθικό κακούργο Προκρούστη ο οποίος έδενε τα θύματά του σε 
κρεβάτι κι έπειτα τους έκοβε ή εξάρθρωνε τα πόδια, προκειμένου να τους φέρει σε ίσο 
μήκος με το κρεβάτι.

- Μέμνησο των Αθηναίων : Μην ξεχνάς αυτόν που πρόκειται να εκδικηθείς.
Τη φράση έλεγε καθημερινά ένας υπηρέτης στο Δαρείο (κατόπιν εντολής του) 
υπενθυμίζοντας ότι έπρεπε να τιμωρήσει τους Αθηναίους, διότι συμμετείχαν στην 
πυρπόληση των Σάρδεων. (Ηροδότου V 105) 

- Μερίς του λέοντος : Το μεγαλύτερο μερίδιο. (Αισώπου μύθοι «Λέων και αλώπηξ»)

- Κομίζω γλαύκα εις Αθήνας: Όταν λέγονται ήδη γνωστά πράγματα Η φράση λέγεται διότι 
στην Αθήνα η γλαύκα, η κουκουβάγια, ήταν γνωστή, σαν σύμβολο της Αθήνας και 
εικονιζόταν παντού, όπως στις στροφές των σπιτιών, στα νομίσματα κ.λ.π. (Αριστοφάνη, 
Όρνιθες, 301)

μεταφορά από: http://kerverosm.blogspot.gr/2014/04/blog-post_1003.html

ΠΗΓΗ: http://www.epsilonellas.gr

ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΚΑΜΙΝΗ, ΜΠΟΥΤΑΡΗ ΚΑΙ… ΠΑΝΤΟΥ ΜΙΝΑΡΕΔΕΣ

Πέμπτη, 10 Απριλίου 2014

ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΚΑΜΙΝΗ, ΜΠΟΥΤΑΡΗ ΚΑΙ… ΠΑΝΤΟΥ ΜΙΝΑΡΕΔΕΣ

μεταφορά από: http://alithislogoskriton.blogspot.gr/2014/04/blog-post_10.html

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Την αμέριστη στήριξη των Τούρκων στις υποψηφιότητες των κ Καμίνη στην Αθήνα και Μπουτάρη στην Θεσσαλονίκη για τις προσεχείς δημοτικές εκλογές, προβάλλουν πολλά τουρκικά δημοσιεύματα που τον τελευταίο καιρό ασχολούνται όλο και πιο πολύ με τις εκλογικές αναμετρήσεις στους δυο μεγάλους δήμους της χώρας μας. Φυσικά το μεγάλο κριτήριο για τις τουρκικές προτιμήσεις στους «εκλεκτούς» της Άγκυρας, είναι οι δεδηλωμένες προθέσεις των αξιότιμων κ. Καμίνη και κ. Μπουτάρη να γεμίσουν με
τζαμιά τις πόλεις τους και να τις «κοσμήσουν» με τους μυτερούς μουσουλμανικούς μιναρέδες που θα ξαναγυρίσουν την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη στη «λαμπρή» εποχή της Οθωμανικής περιόδου.

Ειδικά για την Αθήνα είναι εντόνως επικριτικά τα τουρκικά δημοσιεύματα για την, αδικαιολόγητη για την Άγκυρα, καθυστέρηση 
στην ανέγερση του μουσουλμανικού τεμένους, καθυστέρηση που σύμφωνα με τους Τούρκους… καταγγέλλεται διεθνώς, λες και δεν ξέρουν ότι ήδη στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας λειτουργούν περί τα 80 τζαμιά από Πακιστανούς, Αφγανούς, Άραβες, Αφρικανούς μουσουλμάνους κλπ. Το θέμα που «άναψε» τα τουρκικά σχόλια είναι η συζήτηση που έχει αναπτυχτεί μεταξύ των υποψήφιων δημάρχων στα πλαίσια της προεκλογικής εκστρατείας, για την περίπτωση που ζητηθεί να γίνει δημοψήφισμα για το τζαμί. Οι Τούρκοι επικρίνουν έντονα και καταγγέλλουν με σφοδρότητα την προοπτική για μια λαϊκή ετυμηγορία στο ζήτημα αυτό. Και ενώ στην Τουρκία απαγορεύεται αυστηρά η ανέγερση χριστιανικών ναών, ενώ τον τελευταίο καιρό έχουμε αμέτρητα κρούσματα κακοποίησης και λεηλασίας ιστορικών βυζαντινών ναών της Μικράς Ασίας, ενώ πρόσφατα το ίδιο το Βατικανό εξέδωσε ανακοίνωση εκφράζοντας την έντονη ανησυχία του για τους χριστιανούς της Τουρκίας, οι «φίλοι» και «σύμμαχοι» μας Τούρκοι έχουν εξοργιστεί γιατί… ορισμένοι υποψήφιοι για τον δήμο της ελληνικής πρωτεύουσας εκφράζουν κάποιους δισταγμούς στην άνευ όρων ανέγερση του τζαμιού που θα δίνει και το στίγμα του στα αεροπλάνα που έρχονται στην Αθήνα, σαν μια μουσουλμανική πόλη. Ντροπή μας!

Όσον αφόρα την Θεσσαλονίκη εδώ τα πράγματα είναι πολύ πιο βολικά για τους Τούρκους. Εδώ ο νυν δήμαρχος είναι το αγαπημένο και χαϊδεμένο παιδί της Άγκυρας καθώς έχει δείξει έμπρακτα την πρόθεση του να μουσουλμανοποιήσει την Θεσσαλονίκη προχωρώντας στην ανέγερση τζαμιών και μουσουλμανικών ιδρυμάτων, ενώ έχει ήδη εγκριθεί η δημιουργία τμήματος Ισλαμικών σπουδών στην… «Θεολογική» Σχολή της συμπρωτεύουσας. Ο αξιότιμος νυν δήμαρχος της συμπρωτεύουσας δεν πρόλαβε καλά καλά να εκλεγεί δήμαρχος την πρώτη φορά και συγκεκριμένα από τις 20 Νοεμβρίου του 2010 ανήγγειλε, όπως το δημοσίευσε τότε με πηχυαίους τίτλους η τουρκική εφημερίδα, Radıkal, ότι θα αναγείρει μνημείο υπέρ των Νεότουρκων, (δηλαδή των μεγαλυτέρων σφαγέων του ελληνισμού της Μικράς Ασίας), στην πλατεία Ελευθερίας της Θεσσαλονίκης. Παράλληλα στην ίδια εφημερίδα γίνονταν γνωστό στο τουρκικό κοινό ότι ο κ. Μπουτάρης θα κάνει και τζαμί για τους μουσουλμάνους, Τούρκους και άλλους που διαμένουν στην Θεσσαλονίκη. Λίγες μέρες μετά και συγκεκριμένα στις 6 Δεκεμβρίου, ο γνωστός ανταποκριτής στην Ελλάδα της τουρκικής εφημερίδας, Sabah, Στέλιος Μπερμπεράκης, δημοσίευε μια μεγάλη συνέντευξη από τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης κ Μπουτάρη σε πρωτοσέλιδο στην τουρκική εφημερίδα. Στην συνέντευξη αυτή ο κ. Μπουτάρης δήλωνε πως επιθυμία του είναι να ονομαστεί η οδός Αποστόλου Παύλου όπου βρίσκεται το πατρικό, (;;), σπίτι του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, (δηλαδή του πατέρα της εθνοκάθαρσης των χριστιανών της Μικράς Ασίας), σε… οδό Κεμάλ Ατατούρκ και παράλληλα επανέλαβε την επιθυμία του για μνημείο των Νεότουρκων στην πλατεία Ελευθερίας. Τα «χτυπήματα» όμως του κ Μπουτάρη δεν σταμάτησαν εδώ. Στις 11 Δεκεμβρίου του 2011, σε δηλώσεις του που μεταδόθηκαν από το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων, Anadolu Ajansı, αποκάλυπτε την… ύπαρξη μουσουλμανικής μειονότητας στην Θεσσαλονίκη και για τον λόγο αυτό, όπως τόνισε, θα αναγείρει νέο μουσουλμανικό τέμενος για να υπάρχει μόνιμη θρησκευτική στέγη της μουσουλμανικής μειονότητας της Θεσσαλονίκης. Οι δηλώσεις αυτές του αξιότιμου κ Μπουτάρη είχαν γίνει από την Σμύρνη όπου βρίσκονταν τότε καθώς το πήγαινε έλα στην Τουρκία δεν σταμάτησε ποτέ. Παράλληλα είχε προσθέσει στις τότε δηλώσεις του ότι θα επιδιώξει με κάθε μέσο την αδελφοποίηση της Σμύρνης με την Θεσσαλονίκη, ίσως στα… χνάρια του συνωστισμού της επίσης αξιότιμης κ Ρεπούση.

Εμπρός λοιπόν! Έχοντας την μεγάλη στήριξη της Άγκυρας να βγάλουμε ξανά δημάρχους τους κ Καμίνη και Μπουτάρη και να δούμε τους μιναρέδες να… στολίζουν επάξια την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη! Γιασασίν Καμίνμπεη και Μπουτάραγά!
Αλλοίμονο μας!

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

http://hellas-diaggeleas.blogspot.gr/2014/04/blog-post_2987.html

ΑΛΗΘΗΣ ΛΟΓΟΣ ΚΡΗΤΩΝ

μεταφορά από: http://alithislogoskriton.blogspot.gr/2014/04/blog-post_10.html