Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2015

Επιβίωση της Ανθρωπότητας στον 21ο Αιώνα

Δευτέρα, 12 Ιανουαρίου 2015

Επιβίωση της Ανθρωπότητας στον 21ο Αιώνα


 Αρχές 20ου αιώνα. Παγκόσμιος πληθυσμός: Περίπου δύο (2) δισεκατομμύρια.

Ακολουθούν δύο (2) παγκόσμιοι πόλεμοι και ενδιάμεσα μία από τις μεγαλύτερες επιδημίες στη Γη. 



Σύνολο ανθρώπων που σκοτώθηκαν στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο: περίπου 66 εκατομμύρια. Κατά την ίδια χρονική περίοδο 25-50 εκατομμύρια επιπλέονπεθαίνουν από την Ισπανική Γρίπη. 

Σύνολο ανθρώπων που σκοτώθηκαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο: περίπου 80 εκατομμύρια.

'Ετος 1960: μόλις 15 χρόνια μετά το τέλος και του Β' ΠΠ, ο παγκόσμιος πληθυσμός ανέρχεται στα τρία (3) δισεκατομμύρια.

Έτος  2014: πλέον των επτά (7) δισεκατομμυρίων οι άνθρωποι πάνω στην Γη.

Παρά τους δύο παγκόσμιους πολέμους τον περασμένο αιώνα, οπληθυσμός της Γης αυξάνεται ραγδαία. Η οικονομική ανάπτυξη που ακολουθεί, η  πρόοδος των επιστημών και της τεχνολογίας, ανεβάζουν το ποιοτικό επίπεδο ζωής στον άνθρωπο και μειώνεται δραματικά ο μέσος όρος θνησιμότητας.

Τι γίνεται όμως με τον πλανήτη Γη, που φιλοξενεί την ανθρωπότητα; Πόση "ανθρωπότητα" μπορεί να αντέξει, εις βάρος του υπόλοιπου οικοσυστήματός του;

Οι πόροι εξαντλούνται με γεωμετρική πρόοδο. Ήδη την 
τελευταία 10ετία, με το άνοιγμα της Κίνας,  παρατηρείται συσσώρευση πρώτων υλών από όλο τον κόσμο στην μεγαλύτερη πληθυσμιακά χώρα του κόσμου.  Τα πρώτα σημάδια είναι ορατά, υπολογίζοντας δε, ότι το βιοτικό επίπεδο της χώρας παραμένει χαμηλό και μόνο το 10-15% του πληθυσμού πλησιάζει τα επίπεδα της Δύσης.

Την Κίνα ακολουθούν Ινδία, Πακιστάν, Ινδονησία κλπ και σε μερικές δεκαετίες, παρά τις προσπάθειες να κρατήσουν χαμηλά την Αφρική, αναγκαστικά θα ακολουθήσει.

Ο φόβος καταστροφής του πλανήτη από τον υπερπληθυσμό είναι σήμερα πιο κοντά παρά ποτέ.

Κατά καιρούς πολλά γράφονται, με την πιό ακραία προειδοποίηση που αποτελεί ταυτόχρονα και ένα μυστήριο, τις πλάκες που έχουν γίνει  γνωστές ώς Georgia Guidestonesστις οποίες αναγράφεται ότι ο πληθυσμός της γης πρέπει να παραμείνει κάτω από 500.000.000.


Το ερώτημα που τίθεται βέβαια, είναι το πως θα μπορούσαμε  να φτάσουμε σε αυτά τα νούμερα, όταν έχουμε ξεπεράσει τα επτά (7) δισεκατομμύρια και συνέχεια αυξανόμαστε;

Ποιά είναι τα πιθανά σενάρια μείωσης του πληθυσμού της Γης, στα πλαίσια εκείνα που καθορίζουν οι "γνώστες", ώστε η ανθρωπότητα να μπορέσει να διατηρήσει την βιωσιμότητα του πλανήτη;
Υπογεννητικότητα;  Είναι μία ιδέα που ήδη έχει εφαρμογή στον “δυτικό” πολιτισμό με υψηλά βιοτικά στάνταρτ, μα στις υπόλοιπες ηπείρους όπου τα επίπεδα μόρφωσης είναι πολύ χαμηλά, αυτό είναι ανεφάρμοστο.

Επιδημικές Ασθένειες; Το ενδεχόμενο ρίσκο, να χτυπήσουν την πόρτα και αυτών που παίρνουν τις αποφάσεις για την μείωση του πληθυσμού, είναι πολύ μεγάλο.

Παγκόσμιος πόλεμος; Είναι η πιο σίγουρη και ελεγχόμενη λύση. Η διατροφική αλυσίδα της φύσης. Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Και επειδή ο άνθρωπος είναι στην κορυφή της αλυσίδας αυτής, τι πιο λογικό να φαγωθεί μόνος του. Σε κανένα άλλο έμβιο οργανισμό πάνω στον πλανήτη, δεν υπάρχει το ένστικτο του κανιβαλισμού όσο στον άνθρωπο.

Το πρόβλημα είναι πως θα δημιουργούσαμε ένα παγκόσμιο πόλεμο, ο οποίος θα ήταν ελεγχόμενος και σε συγκεκριμένες περιοχές; Πως θα πείθαμε τα έθνη να πολεμήσουν μεταξύ τους, μετά από δύο παγκόσμιους πολέμους, με τις μνήμες ακόμη ζωντανές; Πως θα πείθαμε κοινωνίες όπως η Ευρώπη, η Αμερική, η Άπω Ανατολή να μπούνε σε τέτοια περιπέτεια, όταν υπάρχει πλέον τόση γνώση, άρα και αντίδραση και τέτοιο βιοτικό επίπεδο, που κανείς δεν θέλει να χάσει την βόλεψή του;

Ιστορικά και μέχρι τον προηγούμενο αιώνα, όλοι οι πόλεμοι γίνονταν για οικονομικούς λόγους. Σήμερα η παγκόσμια οικονομία είναι μία. Δεν χρειάζεται να θυσιάσεις τον λαό σου, αφού μπορείς να κάνεις τον λεγόμενο “οικονομικό πόλεμο” (βλέπε Γερμανία).

Ιδεολογικά; Ο ψυχρός πόλεμος μεταξύ Καπιταλισμού και Κομμουνισμού έχει παρέλθει παρασάγκας. Η ανθρωπότητα βρίσκεται σε ιδεολογική παρακμή. Η διαφθορά των “κυβερνήσεων” ανά τον κόσμο, δεν αφήνει περιθώρια πλέον να παρασυρθεί ένας λαός σε πόλεμο, για πολιτικο-οικονομική ιδεολογία.

Ένα ερέθισμα απομένει. Παλιά συνταγή. Από την εποχή που η Παπική εκκλησία εξουσίαζε λαούς και με το πρόσχημα της πίστης, έκανε τις Σταυροφορίες για να κλέψει τον πλούτο από τις ανατολικές σε αυτή χώρες, που δεν διοικούσε.

Θρησκεία! Το απόλυτο εργαλείο ελέγχου της μάζας, όταν την έχεις φτάσει σε τέτοιο σημείο, που δεν μπορεί να ελπίζει από πουθενά αλλού, εκτός από τον θεό που πιστεύει.

Πρέπει λοιπόν να ενεργοποιήσουμε αυτόν τον μοχλό για να πετύχουμε τον στόχο μας, ο οποίος είναι (για να μην ξεχνιόμαστε) η μείωση του πληθυσμού της Γης.

Το ερώτημα είναι πως;

Θα πρέπει να βρούμε την κατάλληλη θρησκεία, που θα ξεκινήσει την πρώτη της “σταυροφορία”. 

Ο Χριστιανισμός της Δύσης και ο Βουδισμός της Ανατολής, δεν είναι πλέον οι καταλληλότερες, μιας και οι λαοί που ανήκουν σε αυτές, έχουν επιδοθεί στο κυνήγι του χρήματος και έχουν εθιστεί στο ναρκωτικό που λέγεται καταναλωτισμός.

Το ότι βρίσκονται σε νάρκη, δεν σημαίνει ότι σιγά σιγά δεν πρέπει να ξυπνήσουν.  Κι αυτό επιτυγχάνεται με την οικονομική υποβάθμιση των λαών. Πόσο εύκολα παρατηρεί κανείς τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, που η οικονομική κρίση έχει χτυπήσει τον λαό, αυτός να στρέφεται όλο και πιο πολύ στην θρησκεία;

Η θρησκεία πάντως που έχει επιλεχθεί για την έναρξη αυτής της πρώτης “σταυροφορίας” (επειδή περιέχει ήδη όλες τις προϋποθέσεις) είναι το Ισλάμ κι αυτό γιατί:
   -Έχει δισεκατομμύρια οπαδούς (άρα επηρεάζει μεγάλο ποσοστό επί του συνόλου της γης σε διαφορετικά της σημεία).
    -Το επίπεδο των λαών που ελέγχει είναι πολύ χαμηλό, με εξαίρεση 2-3, οι οποίοι θα παίξουν και τον ρόλο του καθοδηγητή-εμφανή χρηματοδότη (βιτρίνα).
-Η θρησκεία δίνει ελάχιστες ελευθερίες στους οπαδούς της. Άρα μπορεί εύκολα να τους στρατολογήσει, σε ένα ενιαίο μέτωπο ενάντια στον “φανταστικό” εχθρό.
     -Ιστορικά θα κινητοποιήσει τον μεγάλο παλαιό της αντίπαλο. Την χριστιανοσύνη. Θα παρασύρει τους χριστιανικούς λαούς να θυμηθούν το παρελθόν και θα τους φανατίσει για την τελική μάχη, μην υπολογίζοντας τις συνέπειες.(βλέπε πρώην Γιουγκοσλαβία).

Ένας θρησκευτικός πόλεμος, με ελεγχόμενους τους ηγέτες από όλες τις πλευρές, σε συνδιασμό με ασθένειες μη ιάσιμες κάτω από αυτές τις περιστάσεις, όπως το HIV, είναι το τέλειο σχέδιο ώστε να επιτευχθεί ο σκοπός και να ξεκουραστεί αυτό το κορμί γεμάτο πληγές που λέγεται Γη.

Η σκακιέρα είναι στο τραπέζι. Τα πιόνια στημένα. Απλά περιμένουμε τους παίχτες να κάτσουν στις θέσεις τους και το παιχνίδι να αρχίσει.

Μεταφορά από: http://bt47gr.blogspot.gr/2015/01/21.html


 

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ 4 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1843

Τετάρτη, 4 Φεβρουαρίου 2015


Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ 4 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1843


Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης δεν πέθανε από εχθρικό βόλι σε κάποια απ' τις τόσες μάχες που έδωσε. Ούτε στην λαιμητόμο όπου τον είχαν καταδικάσει οι δικαστές της κυβερνήσεως του Κωλέττη, ούτε στο υγρό και σκοτεινό κελί του φρουρίου του Ναυπλίου, όπου πέρασε 6 μήνες φυλακισμένος.

Πέθανε στο σπίτι του στην Αθήνα, ανώδυνα, ειρηνικά και ανεπαίσχυντα, όπως εύχεται ή Εκκλησία μας, από εγκεφαλική συμφόρηση.
Ιδού πώς: 
Την βραδιά του θανάτου του ήταν προσκεκλημένος στον Βασιλικό χορό του Παλατιού. Εκεί χόρεψε, έφαγε και ήπιε περισσότερο απ' ότι συνήθιζε, ευτυχής καθώς ήταν, αφού προ δύο ήμερων είχε παντρέψει το μικρότερο παιδί του, τον Κωνσταντίνο (Κολίνο). Μετά τον χορό γύρισε σπίτι του, το όποιο βρισκόταν πολύ κοντά στα Παλάτι, την σημερινή Βουλή των Ελλήνων.
"Έπαθε αποπληξία (τον βρήκε κόλπος όπως λένε) κατά τον ύπνο, "κατά την 4η ώρα της νύκτας". Δεν μπορούσε να κουνηθεί ούτε να μιλήσει, και μετά βίας ανέπνεε. Αν και ήρθαν οι καλύτεροι γιατροί της εποχής, δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτε περισσότερο απ' το να παρατείνουν τις στιγμές του. Τον φλεβοτόμησαν και του έβαλαν βδέλλες (αφαίμαξη), χιόνι στην κεφαλή, καταπλάσματα από σιναπόσπορο στα πόδια.

Η τελευταία του κουβέντα ήταν αυτή προς το παιδί του τον Γενναίο: "σου αφήνω τόσους φίλους, όσα φύλλα έχουν τα κλαριά, και φρόντισε να τους φυλάξεις".
Πέθανε σε ηλικία 73 ετών, στις 04/02/1843 και "ώρα 11η" πρωινή".
Όλα τα μαγαζιά και τα εργαστήρια της Αθήνας έκλεισαν και πλήθος κόσμου συνέρεε στο σπίτι του. Οι παλαιοί συναγωνιστές του τον καταφιλούσαν και έκλαιγαν με αναφιλητά. Κηρύχθηκε τριήμερων δημόσιο πένθος. 



Τον νεκρό τον έντυσαν με την στολή του Αντιστράτηγου, του έζωσαν τα σπαθί, του φόρεσαν τσαρούχια, τον απίθωσαν στα φέρετρο και έβαλαν κάτω από τα πόδια του μία τουρκική σημαία. Στο ένα του πλάγιο έβαλαν τον ασημένιο του θώρακα, ενώ στο άλλο την περικεφαλαία του και τις σπαλέτες. Στα πόδια του μάλιστα τοποθέτησαν την τούρκικη σημαία. Η πολεμική αυτή εξάρτυση του Κολοκοτρώνη βρίσκεται σήμερα στα Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Αθηνών, όπου και μεταφέρθηκε, ασφαλώς μετά την εκταφή των οστών με σκοπό την ανακομιδή τους εις την Τρίπολη. 




Η πομπή κατέβηκε από την οδό Ερμού, και μπαίνοντας στην οδό Αίολου έφτασε στον ναό της Αγ. Ειρήνης, όπου εψάλη ή νεκρώσιμη ακολουθία. Γύρω από την νεκροφόρα κατά την πορεία της προς την Αγία Ειρήνη ήσαν: Ο πρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας Κουντουριώτης, ο Αντιστράτηγος Τσώρτς, ο Υποστράτηγος Τζαβέλλας, ο Υποστράτηγος Γιατράκος, οι Συνταγματάρχες Πλαπούτας και Μακρυγιάννης, οι σύμβουλοι επικρατείας Δεληγιάννης και Παλαμήδης. Επίσης ακολουθούσαν οι επώνυμοι της εποχής και πλήθος κόσμου. Ήταν τόσος ο λαός που όταν ή αρχή της πομπής έμπαινε στην Εκκλησία, ή ουρά της πομπής δεν είχε μπει ακόμα στην αρχή της Έρμου.
Τον επικήδειο λόγο εκφώνησε μία μεγάλη μορφή των γραμμάτων της εποχής, ο εκκλησιαστικός ρήτορας και συγγραφέας Κων. Οικονόμου των έξ Οικονόμων. Έπειτα ή πομπή, περνώντας ξανά από το παλάτι, έφτασε στο Α' νεκροταφείο.
Ιατρική πλευρά: 
Τα συμπτώματα πού μας παραδίδουν οι ιστορικοί της εποχής, δείχνουν ότι ο Κολοκοτρώνης πέθανε από εγκεφαλικό, είτε αιμορραγικό είτε θρομβωτικό. Ο Κολοκοτρώνης ήταν 73 ετών, τα αγγεία του εγκεφάλου του - με την φθορά του χρόνου - θα είχαν πάθει σκλήρυνση (αρτηριοσκλήρυνση), δηλαδή θα ήταν σκληρά, άκαμπτα και εύθραυστα, και δεν θα άντεχαν σε μεγάλη αύξηση της αρτηριακής πιέσεως.
Απ' την άλλη μεριά, το κρασί πού κατανάλωναν οι Έλληνες εκείνης της εποχής ήταν ασφαλώς πολύ, και ο Κολοκοτρώνης στους γάμους του παιδιού του ήπιε πολύ παραπάνω απ' το συνηθισμένο. Το πολύ οινόπνευμα όμως συμβάλλει στην αύξηση της πιέσεως και σε χρόνια κατανάλωση αλλά και κάθε φορά πού πίνουμε. Όποτε, αν είχε και υπέρταση από πριν, το κρασί πού κατανάλωσε ο Κολοκοτρώνης εκείνη την βραδιά, μάλλον συνέβαλε στο να αυξηθεί ακόμη περισσότερο ή πίεση του. Ίσως τα αγγεία του να μην άντεξαν την αυξημένη πίεση του αίματος με συνέπεια την ρήξη τους και την εγκεφαλική αιμορραγία. Είτε ή υπέρταση να είχε ως αποτέλεσμα να σχηματισθεί θρόμβος σε κάποιο αγγείο του εγκεφάλου, έχοντας ως συνέπεια την μη τροφοδότηση του εγκεφάλου με αίμα (ισχαιμία του εγκεφάλου).
Επίσης ο Γέρος έφαγε πολύ εκείνη την βραδιά. Αυτό σημαίνει πώς ή πέψη του επιβαρύνθηκε πολύ. Κατά την πέψη αρκετό αίμα φεύγει από την κυκλοφορία -και τον εγκέφαλο- και πηγαίνει στο έντερο, γεγονός το όποιο σ' έναν ηλικιωμένο οργανισμό, πού χρειάζεται κάθε δυνατή εφεδρεία, επιφέρει μεγάλο πρόβλημα. Εάν υπήρχε ελαττωματική αιμάτωση του εγκεφάλου του Κολοκοτρώνη, το πλούσιο αυτό γεύμα επέτεινε την εγκεφαλική ισχαιμία.
Επί πλέον δε και ή μεγάλη χαρά του Γέρου μπορεί να συνέβαλε στον θάνατο του, καθώς δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, κατά τις όποιες πέθαναν άνθρωποι ευρισκόμενοι σε χαρά, όπως εκείνος ο Διαγόρας ο αρχαίος, ο οποίος πέθανε υπό τις επευφημίες των θεατών του σταδίου, όταν οι 3 γιοι του νίκησαν στην Ολυμπία.
Τι απέγιναν τα οστά του Κολοκοτρώνη: 
Τα οστά του Κολοκοτρώνη βρίσκονται στην Τρίπολη από τις αρχές του αιώνα. Πριν, βρίσκονταν στην Αθήνα στο Α' Νεκροταφείο, αλλά ο Ελευθέριος Βενιζέλος φρόντισε για την μεταφορά τους στην Τρίπολη (κατόπιν αιτήματος των Αρκάδων), συνοδεύοντας μάλιστα ο ίδιος την μεταφορά τους, αποδίδοντας έτσι τιμή στον ελευθερωτή του Γένους μας. Το 1971 στην πλατεία του Άρεως στην Τρίπολη στήθηκε ανδριάντας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Και από το 1993 τα οστά ευρίσκονται στην βάση του μνημείου αυτού, σε ειδική κρύπτη. 

                                ΥΠΟΔΟΧΗ ΟΣΤΩΝ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ ΣΤΗΝ ΤΡΙΠΟΛΗ 


Το μνημείο απεικονίζει τον Γέρο του Μοριά καβάλα πάνω σε άλογο. Και στο δημοτικό τραγούδι των Κολοκοτρωναίων απεικονίζεται η γενιά του, περήφανη, να μετακινείται, συνεχώς ευρισκόμενη πάνω σε άλογο.
...καβάλα παν' στην Εκκλησιά, καβάλα προσκυνάνε,
καβάλα παίρνουν αντίδωρο απ' του παπά το χέρι...
και δεν καταδέχονται τη γης να την πατήσουν... 






                             Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ ΣΤΟ Α ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΑΘΗΝΩΝ



                                  Η ΑΜΑΞΟΣΤΟΙΧΊΑ ΜΕ ΤΑ ΟΣΤΑ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ 




                                                   Η ΦΥΛΑΚΗ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ




                ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΤΡΙΠΟΛΕΩΣ ΥΠΟΔΟΧΗ ΟΣΤΩΝ Θ.ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ









ΠΗΓΗ ektimotheou
Μεταφορά από http://alexander-hellas.blogspot.gr/2015/02/4-1843.html