ΤΣΙΓΑΡΟΚΑΠΝΟΣΧΗΜΑΤΑ

                                           ΤΣΙΓΑΡΟΚΑΠΝΟΣΧΗΜΑΤΑ   

          

                                           Τσιγαροκαπνοσχήματα, 

                                           φαρμάκι  και  σαπίλα, 

                                           πως  με  κατάντησες  ζωή 

                                           και  ζω  μέσ’ στη  μαυρίλα

                                           Και  σε  ντουβάρια  τέσσερα 

                                           της  μοναξιάς  η  αλάνα, 

                                           μ’ έκλεισες  μέσα  κι  έκλεισες 

                                           του  ονείρου  μου  τη  βάνα.

                                           Σ’  ένα  μπαλκόνι  χαμηλό 

                                           καφέ,  τσιγάρο  πίνω, 

                                           μ’ ένα  μολύβι  και  χαρτί 

                                           μορφή  στον  πόνο  δίνω.

                                           Δε  θα  ζητήσω  απ’ τον  Ζυγό 

                                           δικαιοσύνη  κι  οίχτο, 

                                           κάμε,  μου  είπαν,  το  καλό 

                                           και  στ’  ακρογιάλι  ρίχτο.

                                           Εμένα  τα  πιστεύω  μου 

                                           τα  δίκασε  η  μοίρα, 

                                           ν’ ανοίξω  μού  ‘δωσε  κλειδί 

                                           της  κόλασης  τη  θύρα.

                                           Σε  ένα  κάδρο  ξύλινο 

                                           κρεμιέται  η  ανάμνησή  μου, 

                                           για  να… θωρώ  και  να  θωρούν 

                                           τη  κάθε  θυμησή  μου.

                                                                             Γιώργος Δουζένης

                                                                                   10-10-2012

                                                                          Συλλογή "ΑΝΘΡΩΠΟΣ"                       

Η ΝΥΧΤΑ ΚΙ ΕΓΩ

                                                    Η  ΝΥΧΤΑ  ΚΙ  ΕΓΩ

  

                                Βραδάκι  ήταν  όμορφο,  γλυκό,  σεληνιασμένο,

                                μονάχος  μου  περπάταγα  σε  δρόμο  φωτισμένο,

                                η  νύχτα  με  προσκάλεσε  παρέα  να  της  κάνω,

                                "έλα",  μου  είπε,  "φίλε  μου,  έλα  να  σε  γλυκάνω".

                                "Μιά  ιστορία  θα  σου  πώ,  παλιά,  λησμονημένη,

                                για  χώρα  όμορφη  μιλώ,  που  ήταν  δοξασμένη,

                                με  παλληκάρια  ατρόμητα  και  κόρες  ζηλευτές,

                                με  πνεύμα  που  εγέννησε  αξίες  και  αρχές.

                                Περήφανα  είχε  τα  βουνά  κι  ονομαστά  ποτάμια,

                                με  νύμφες  και  νεράιδες  στους  λόγγους, στα λιβάδια.

                                Οι  άνθρωποί  της  οι  απλοί  για  θρύλους  διηγούσαν,

                                Για  μύθους  και  ιστορήματα  μ'  αγάπη  αυτοί  μιλούσαν. 

                        

                                Τι  να  πρωτοθυμηθώ  και  τι  να  ομολογήσω,

                                ειλικρινά  είναι  δύσκολο  το  πώς  να  ξεκινήσω…

                                …Μια  λάμψη  ήταν  στην  αρχή,  λάμψη  πολύ  μεγάλη,

                                που  απλώθηκε  στον  κόσμο  μας  σα  νά  'τανε  αγκάλη.

                                Από  τη  λάμψη  φτιάχτηκε  η  γή  που  τη  πατάμε,

                                κι  έπειτα  θάλασσα  πλατιά,  αυτή  που  κολυμπάμε.

                                Σειρά  είχαν  τώρα  τα  φυτά,  που  τόσα  μας  προσφέρουν,

                                καθώς  επίσης  ζωντανά,  συμπλήρωμα  να  φέρουν.

                                Χιλιάδες  χρόνια  πέρασαν  και  ήρθαν  αλλαγές,

                                σεισμοί  και  ηφαίστεια  έδρασαν  και  πύρινες  φωτιές.

                                Πολλά  βουνά  βουλιάξανε  και  άλλα  νησάκια  γίναν

                                Και  κάποιοι  λόγγοι  πράσινοι,  αποκαϊδια  μείναν.

                                Και  αφού  κατασταλάξανε  τα  πράγματα  στη  γή,

                                ξάφνου  παρουσιάστηκε  η  ανθρώπινη  ζωή.

                                Όλα  τη  θαυμάσανε  τη  νέα  τη  τροπή

                                και  χάρηκαν  που  ο  άνθρωπος  είχε  τη  "λογική".

                                "-Μήπως  σε  κούρασα  πολύ,  θέλεις  να  σταματήσω

                                και  διάλειμμα  να  κάνουμε,  μετά  να  συνεχίσω;"

                                "-Όχι,  νυχτιά  μου  όμορφη,  μη  σταματάς  να  λές,

                                να  μάθω  θέλω,  ειλικρινά,  πως  ήτανε  το  χθές".

                                "Που  λές  λοιπόν,  ο  άνθρωπος,  τα  πάντα  εξερευνούσε

                                και  με  τα  μάτια  και  τ' αυτιά,  όλα  παρατηρούσε.

                                Όλα  τα  εργαζότανε  με  τέχνη  και  σπιρτάδα

                                και  έγινε  το  πνεύμα  του  ανθρώπινη  λαμπάδα.

                                Εδώ  αρχίζουν  τα  καλά,  τα  ένδοξα  κι  ωραία,

                                γι  αυτό  μη  φύγεις, φίλε  μου,  κάνεις  καλή  παρέα.

                                Κι  αν  απορία  δύσκολη  θέλεις  να  με  ρωτήσεις,

                                εγώ  να  ξέρεις  θα  σου  πώ  όλες  τις  απαντήσεις.

                                Η  τέχνη  η  πρώτη  ήτανε  να  φτιάχνει  εργαλεία,

                                άλλα  τα  είχε  για  δουλειά  και  άλλα  για  θηρία.

                                Μετά  με  χώμα  και  νερό,  κεραμικά  θα  φτιάξει

                                κι  έπειτα  σπίτια  πλίθινα  σ' ολάκερη  τη  πλάση.

                                Και  γή  επεξεργάζεται  και  σχέδια  πολλά,

                                τώρα  μιλά  με  γράμματα  και  μαθηματικά.

                                Σπουδαία  οικοδομήματα  φτιάχνει  με  τεχνική,

                                τα  συνδυάζει  αρμονικά  στης  φύσης  το  χαλί.

                                Το πνεύμα του  πιό δυνατό  και  λόγους  τώρα  βγάζει,

                                οι  άνθρωποι  αυξάνονται  και  νόμους  αραδιάζει.

                                Τώρα  καλό  απ'  το  κακό  ξέρει  να  ξεχωρίζει,

                                την  ηθική  και  τις  αρχές  μαθαίνει  να  ορίζει.

                                Στη  γή,  στη  μάνα  γή,  οπού  'μαθε  να  οργώνει,

                                ναό  περίλαμπρο,  τρανό,  ο  άνθρωπος  ορθώνει,

                                είναι  σε  όλους  ξακουστός,  είναι  ο  Παρθενώνας,

                                που  μας  εμπνέει  ψυχικά  εις  όλους  τους  αιώνας".

                                "-Πιστεύω  να  κατάλαβες  που  τη  κουβέντα  πήγα,

                                υπάρχουν  όμως  πιο  πολλά  κι  αυτά  είναι  μόλις  λίγα.

                                Τι  να  σου  κάνω,  φίλε  μου,  μιά  νύχτα  είμαι  μόνο,

                                παρέα  απόψε  ήθελα,  για  να  ξεχνώ  τον  πόνο…".

                                                                                     Γιώργος  Δ. Δουζένης

                                                                              " Ο  γεωργός  του  πνεύματος"       

                                                                                                2003

                                                                                   Συλλογή "ΑΝΘΡΩΠΟΣ"

   

AUG252013

Στην βουλή για θάψιμο και άλλες δικογραφίες ( Σαχινίδης, Ζανιάς, Παπακωνσταντίνου)

από: http://justiceforgreece.wordpress.com/2013/08/25/

Άλλη μια δικογραφία που αφορά στον τέως “τσάρο της οικονομίας” Γιώργο Παπακωνσταντίνου οδεύει προς τη βουλή, αυτή τη φορά για ενέργειές του ως υπουργου Περιβάλλοντος. Η υπόθεση αφορά στη χορήγηση στη ΔΕΗ της άδειας για παραγωγή ρεύματος το καλοκαίρι του 2011 για να καλυφθούν έκτακτες ανάγκες που προέκυψαν σε 10 νησιά, μεταξύ των οποίων σε Κρήτη και Ρόδο. enikos.gr 

Η δεύτερη δικογραφία αφορά υπόθεση που λένε ότι προκάλεσε ζημία του ελληνικού Δημοσίου ύψους 7.5 εκατ. ευρώ και άνω και ευνόησε συγκεκριμένους επιχειρηματίες. Σε αυτήν  εμπλέκονται -μεταξύ άλλων- οι δυο πρώην υπουργοί Οικονομικών,  Φίλιππος Σαχινίδης και Γιώργος Ζανιάς. Κανένας δεν μας λέει λεπτομέρειες. Όχι ότι έχει σημασία αλλά έτσι για τα πρακτικά.  e-reportaz.gr

Παράκληση: Αντί στεφάνων ή λουλουδιών, κάντε δωρεές στα συσσίτια της γειτονίας σας

Σχετικά με την πρώτη δικογραφία δείτε αυτό: Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, Ο ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΤΗΣ ΔΕΗ

About these ads

Share this:

• Twitter
• Facebook
• Reddit
• Email
• Print
• LinkedIn
• StumbleUpon
• Google +1
• Tumblr
• Pinterest
• Digg

Παίζει κάτι? Σημαίνει κάτι?

Προβολές σελίδας 5: και 1
Κοινό: 10 (ΗΠΑ)
Πηγές επισκεψιμότητας: 0 (δεν υπάρχουν στατιστικά)

και όταν έγραφα τα παραπάνω αυτό το μήνυμα:
  

Προέκυψε ένα σφάλμα κατά την προσπάθεια αποθήκευσης ή δημοσίευσης της ανάρτησής σας. Προσπαθήστε ξανά. Παράβλεψη προειδοποίησης 

το οποίο εμφανίζεται και όταν κλικάρω : "Δημοσίευση"

Παναγία: Θεός ή Άνθρωπος;

Παρασκευή, 16 Αυγούστου 2013από: http://sophia-siglitiki.blogspot.gr/2013/08/Panagia-Theos-i-anthrwpos.html

Παναγία: Θεός ή Άνθρωπος;

Η υπερβολική λατρεία πού τρέφει το γένος των Ελλήνων ορθοδόξων Χριστιανών για την Υπεραγία Θεοτόκο, γεννάει κάποιους προβληματισμούς και σκέψεις για την κύρια θέση της στην Εκκλησία. Αρχικά, απαξιούμε και να ασχοληθούμε με τις νεοπροτεσταντικές κακοδοξίες επανανηψάντων και αναγγενημένων homo sapiens των εκ της Βαβυλωνίας προερχομένων και υιοθετησάντων συν τοις δολλαρίοις και εκ των δολλαρίων την απόρριψη τιμής στην Θεοτόκο, ξεχνώντας την βαθιά αγάπη των αφελών προπατόρων τους στην Παναγιά των Ελλήνων.
Στην ορθόδοξη πίστη μας δεν έχουμε συστηματικό κλάδο μελέτης πού να λέγεται Μαριολογία, όπως οι Λατίνοι. Ακόμα και η ιερά μετάσταση της Θεοτόκου δεν είναι δόγμα, αλλά θεολογούμενο, πού πάει να πει ισχυρά και γενικά αποδεκτή παράδοση, πού απορρέει από το ξεκάθαρο και αποσαφηνισμένο δόγμα της Ανάστασης του Χριστού, της κοινής ανάστασης και της Ξεχωριστής θέσης της Θεοτόκου, πού αγιάστηκε από τον Θεανδρικό τόκο, έμεινε άφθορος και αειπάρθενος, κατέστη ναός του Πνεύματος και Νύμφη του Πατέρα. Γι αυτό και κάθε δυτικότροπη εικόνα της ενσώματης μετάστασης είναι σχεδόν απορριπτέα και μόνον αποδεκτή αν έχει περιγραφικό ιστορικό χαρακτήρα. Η στέψη ή η αποθέωση της Παναγίας, γέννημα του υπερουμανισμού και του φεουδαλιστικού μεσαίωνα, μας αφήνει αδιάφορους. Απορρίπτουμε επίσης την conceptio immaculata, την άμωμο σύλληψη δια της αγίας Άννας πού ενεφύη στους ειδωλολατρικούς κύκλους των σεντιμενταλιστών.

Η Θεοτόκος από την ορθόδοξη δογματική θεωρείται ΜΟΝΟΝ μέσω της Χριστολογίας και της Σωτηριολογίας. Δεν μπορείς να θεολογήσεις για την Υπεραγία Μαρία εκτός του Χριστού και δεν μπορείς να κάνεις χριστολογία αν δεν αναφερθείς στην συμβολή της Θεοτόκου, της επάξιας εκπροσώπου της ανθρωπότητος. 

Γι αυτό και στην ορθόδοξη απεικόνιση της η Θεοτόκος σπάνια εμφανίζεται χωρίς τον Χριστό. Είναι η κλείδα και η θύρα της κατανόησης του μυστηρίου του Θεανθρώπου!

Και παρόλο πού δεν καταφεύγουμε σε υπερβολές και κακοδοξίες για το πρόσωπο της, κατασκευάζοντας στην ουσία μια αγία Τετράδα και καλύπτοντας το θρησκειολογικό κενό της γυναίκας θεότητας, όπως κάνουν οι λατίνοι, ομολογούμε και λέμε πώς Αυτή κατέχει τα δευτερεία της Τριάδος. Είναι πάνω απ' όλους και κάτω μόνον από τον Θεό. Είναι το προσφιλέστερο και καθαρώτερο πρόσωπο, είναι η κλίμακα πού ενώνει γη και Ουρανό. Και άλλωστε είναι η πρώτη επάξια να φέρει τον τίτλο του κατά χάριν θεού, διότι όχι μόνον προκάλεσε την θέωση, αλλά και ηγιάστηκε σαν πρώτο πρότυπο του Υιού της και δεύτερον πρότυπο για τους ανθρώπους μετά τον Χριστό.
Η θεώρηση της Θεοτόκου αποκλειστικά και μόνον δια της Θεωρήσεως του Χριστού, δεν την μειώνει διόλου. Αντίθετα την εξυψώνει και την συνδέει άμεσα με τον Θεό και Υιό της. Και δια της ομολογίας του σχεδίου του Υιού της για τον άνθρωπο, στην κάθε φορά πού γίνεται λόγος για σάρκωση και ενανθρώπηση του Θεού, μεγαλύνεται και μακαρίζεται η ίδια. Εκ των αγνών σου αιμάτων-ψάλλουμε- ο Θεός εσαρκώθη Θεοτόκε! Και αυτό είναι το μέγιστο και κύριο πού μπορεί να της αποδοθεί! 

Τέλος, χαιρόμαστε για την ανθρώπινη της φύση. Είναι αυτή- το ομολογούμε ξανά και ξανά- πού συνέβαλε για λογαριασμό του ανθρωπίνου γένους στο σχέδιο της θεϊκής οικονομίας.Αποθεώνοντας την Θεοτόκο, εξοβελίζουμε τον άνθρωπο από τούτο το σχέδιο και ακυρώνουμε κάθε δόγμα χριστολογικό και σωτηριολογικό. Τιμή και καύχημα και καμάρι μας πού αυτή ο Ναός του Αχωρήτου Θεού, είναι γέννημα δικό μας, γέννημα των ανθρώπων. Μετά την Παναγιά δεν έχουμε να καυχώμαστε για τίποτα άλλο.

δεκαπενταύγουστος 2013
π.Παντελεήμων Kρούσκος 

Αναρτήθηκε από Sophia Siglitiki Drekou στις 12:24 π.μ. 

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΣΕ ΜΙΑ ΜΙΚΡΟΥΛΑ ΧΩΡΑ

                            ΜΙΑ  ΦΟΡΑ  ΚΙ  ΕΝΑΝ  ΚΑΙΡΟ  ΣΕ  ΜΙΑ  ΜΙΚΡΟΥΛΑ  ΧΩΡΑ

                                 Ψάλτο  παιδί  μου,  ψάλε το  τό  θλιβερό  τραγούδι, 

                                 ο  κόσμος  μας  τρελλάθηκε,  ξεράθη  το  λουλούδι.

                                 Πολιτικοί  και  δικαστές,  μα… και  μητροπολίτες, 

                                 επίορκοι  φανήκανε  σ’  όλους  τους  συμπολίτες.

                                 Πολλοί  τα  «πιάναν»  φίλοι  μου  στης  Θέμιδας  τ’ αλώνι,

                                 ανήκουστα,  πρωτάκουστα  και  το  μυαλό  μου  λιώνει.   

                                 Πολιτικοί  «κατάφεραν»  και  τον  μπελά  τους  βρήκαν 

                                 και  της  θρησκείας  οι  ταγοί  στα  μιαρά  χωθήκαν.

                                 -«Έλα  Σουλτάνα  του  βορρά  στη… Σούζαν  του  Αιγαίου 

                                 και  θα  σου  δώσω  δυό  κιλά  χρυσάφι  του  Παγγαίου». 

                                 Κι  ο  δικαστής  προαγωγός  που  ήθελε  να  γίνει, 

                                 με  απόφαση  πρωτόγνωρη  στη  φυλακή  θα  μείνει.

                                 Πολιτικοί  μας  κυβερνούν  που  θέριεψαν  το  ψέμμα 

                                 κι  αναρρωτιέσαι  φίλε  μου  που  πήγε  τόσο  αίμα. 

                                 Θα  τρίζουνε  τα  κόκκαλα  προγόνων  και  αρχαίων, 

                                 ασχήμιες  γιόμισε  πολλές  η  χώρα  των  Ωραίων.

                                 

                                                                                      Γιώργος  Δ. Δουζένης

                                                                                            25-02-2005   

                                                                                    Συλλογή "ΑΝΘΡΩΠΟΣ"

Ἕνας Ἕλλην στήν Κίνα;

Ἕνας Ἕλλην στήν Κίνα;

Ἀναρτήθηκε ἀπὸ τὸν/τὴν Φιλονόη ἐκ τοῦ Πόντου στὶς Αὐγούστου 22, 2013 ὡς ἱστορία

1 Vote

Στό Tapestry Sampul τῆς Δυτικῆς Κίνας βρέθηκε αὐτός ὁ Ἕλληνας πολεμιστής, ποὺ ἀπεικονίζεται ἐπάνω.

Δίπλα του ἕνας Κένταυρος.
Ἦταν τῆς Βακτριανῆς ἐποχῆς.

περιοδικὸ ἀναζήτησις

Λέτε νά ἀληθεύῃ;
Κι ἀπό πότε παρέμειναν αὐτά τά κειμήλια στήν Κίνα; Ἐδῶ κι αἰῶνες; Ἐδῶ καί …χιλιετίες; Ἤ …;;;

Τί νά πῶ κι ἐγώ;
Οὔτε παλαιοντολόγος εἶμαι, οὔτε ἱστορικός, οὔτε ἀρχαιολόγος. 
Ἡ Βακτριανὴ ἐποχὴ τοποθετεῖται περὶ τοὺς 21 μὲ 22 αἰῶνες πίσω. 
Ἄρα πρόκειται γιὰ κάτι σχετικὰ νέο… Φρέσκο. 
Ὅμως οἱ μαρτυρίες, ἀπὸ βιογράφους τοῦ Ἀλεξάνδρου, κι ὄχι μόνον, ἀναφέρουν πὼς ὁ Ἀλέξανδρος ἔφθασε ἔως τὴν Ἰνδία. Μόνον.
Τότε πῶς στά κομμάτια εὑρέθησαν ἐκεῖ αὐτά τά άπομεινάρια; Καί εἶναι μόνον αὐτά; Διότι οἱ Κινέζοι τὸ ἔχουν τὸ κάτι τους μὲ τὰ εὑρήματα ποὺ προέρχονται ἀπὸ Ἑλλάδα… Τὰ ἐξαφανίζουν, συνήθως…

Φιλονόη.

Η αρχαιότερη γέφυρα του κόσμου βρίσκεται στην Αργολίδα!

Δευτέρα, 19 Αυγούστου 2013

από: http://agnostiellada.blogspot.gr/2013/08/blog-post.html

Η αρχαιότερη γέφυρα του κόσμου βρίσκεται στην Αργολίδα!

Μνημειακή κατασκευή της Μυκηναϊκής Εποχής.

Είναι χτισμένη στο 15ο χλμ. του δρόμου Ναυπλίου- Επιδαύρου, στο Αρκαδικό. Κατασκευάστηκε γύρω στο 1300 π.χ.και βρίσκεται κατά μήκος ενός καλοκατασκευασμένου μυκηναϊκού δρόμου, που συνδέει τις Μυκήνες και την Τίρυνθα με την Επίδαυρο. Αυτό το δρόμο χρησιμοποιούσαν κάποτε οι Μυκηναίοι πολεμιστές και απο αυτόν περνούσαν οι πομπές με τα βασιλικά άρματα.

104 περίπου χρόνια πριν, ένας Γερμανός περιηγητής είχε το κουράγιο να καταγράψει τις 14 Μυκηναϊκές γέφυρες που εξακολουθούσαν να υπάρχουν στην γη της Αργολίδας. Από τότε, ο χρόνος και το "ενδιαφέρον" των αρμοδίων παρέσυρε στο πέρασμα του τις περισσότερες από αυτές. Οι εναπομένουσες τρεις είναι οι γέφυρες Καζάρμα, Γαλούση και Αρκαδικού.

Ο Ναυπλιώτης οφθαλμίατρος κ. Θέμος Γκουλιώνης με την συνεργασία του καθηγητού του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης και πρώην διευθυντού των ανασκαφών της Τίρυνθας Jorg Schefer και του ακαδημαϊκού και διευθυντού της ανασκαφής των Μυκηνών Σ. Ιακωβίδη, κατάφερε το ακατόρθωτο.

Οι γέφυρες καθαρίστηκαν, εκδόθηκαν τηλεκάρτες με την απεικόνισή τους ενώ η γέφυρα της Καζάρμας φωταγωγήθηκε και απέκτησε πινακίδα σημάνσεως σε τέσσερις γλώσσες (μία εκ των οποίων είναι η Μυκηναϊκή Γραμμική Γραφή Β').

Τα πρωτεία της γέφυρας αυτής "επισημοποιήθηκαν" από το Cable News Network (CNN) όταν αυτό γνωστοποίησε στους τηλεθεατές του ότι "οι αρχαιότερες γέφυρες της Ευρώπης βρίσκονται στην Αργολίδα και είναι ηλικίας περίπου 3.400 ετών". Το ρεκόρ έχει καταχωρηθεί και στο Βιβλίο "Γκίνες" όπου και χρονολογείται στα 1.600 π.Χ. Η φωτογράφισή της έγινε στις 6/8/2011.

Πηγή: SpiroSpero