Κοιτώντας μια ξεχασμένη φωτογραφία.... (Ποιήση - Ρένα Γέρου)

Ρένα Γέρου

Κοιτώντας μια ξεχασμένη φωτογραφία....

Νόμιζα τα είχα πετάξει όλα
Όλα όσα σε θυμίζουν
Όλα τα δικά σου
Μα όχι
Εκεί στο βάθος του συρταριού παραμόνευε..
Καραδοκούσε , ζύγιαζε τη στιγμή
Σαν κυνηγός το θήραμα
Με περίμενε να την βρω
Εκείνη η παλιά στιγμή μας , τυπωμένη στο χαρτί.

Κοιτώ τα μάτια
Μεσ' απ' το θολό μου βλέμμα
Τα δικά μου γελούν , τα δικά σου ζυγιάζουν
Τις ώρες
Τις στιγμές
Τους χτύπους
Τ' αγγίγματα
Τον Έρωτα
Ζυγιάζουν.. δεν λένε Αγάπη
Μετράνε, υπολογίζουν
Το γέλιο..φτιαχτό
Θα ήταν στα μάτια η αλήθεια..

Άλλη μια νύχτα
Και πως να αντέξω
Άλλη μια ώρα
Και δεν το μπορώ
Δε λέει να χαράξει απόψε
Τις ώρες μετρώ,..
Σαν χτύποι καρδιάς
Αργεί ο Ήλιος
Με πνίγει το δάκρυ
Και το σκοτάδι πηχτό
Έφυγες κι είναι
Η θύμηση σου
Βαριά
Σαν μια ζάλη
Έφυγες κι είναι η ζωή μου κενό

Επιτέλους ξημέρωσε
Ας είναι το μαξιλάρι υγρό..
Έχω την ανάσα σου στη μνήμη φυλαχτό
Έχω τη δαγκωνιά στο κορμί σημάδι μικρό
Έχω ΕΜΕΝΑ όρθια
Και το φως της Αυγής
Στο μπλε τ' ουρανού
Που χαράζει ακόμα για όλους μας...

(Ρ.Γέρου)