Πολιτικὸς καθωσπρεπισμός, χάος καὶ ἀναρχία.
Και εμείς, τάχα νομίζουμε ότι ξέρουμε τους αυτουργούς..Όμως, οι ηθικοί αυτουργοί, που πότισαν και ποτίζουν με μίσος ανήλικες και ενήλικες ψυχές δε θα λογοδοτήσουν ποτέ.. Μπαίνουν ανενόχλητοι σε σχολεία, πανεπιστήμια. Τότε που οι πνευματικές αντιστάσεις είναι λίγο χαμηλότερες.. για να μολύνουν, πριν καν σχηματιστούν, συνειδήσεις.. να τις γεμίσουν παραληρηματικά ιδεολογήματα.. και τι καταφέρνουν..; μας χωρίζουν σε χρώματα, ιδεολογικές παρατάξεις και κόμματα που διψούν για δύναμη.. «Με ιδιαίτερη προτίμηση οι κομματικές προπαγάνδες στρέφονται στους νέους, στα παιδιά των Γυμνασίων και των Δημοτικών ακόμη Σχολείων, που αποτελούν την ευκολότερη λεία. Όλοι υπόσχονται Δημοκρατία και όμως δεν υπάρχει αντιδημοκρατικότερο πράγμα από το να παίρνεις ένα άβγαλτο παιδί, να το εγκλωβίζεις τόσο πρόωρα σε κάποιο κομματικό φανατισμό» (+Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίος Γαλανάκης).. Και αυτή την κομματικοποίηση και τον εγκλωβισμό πληρώνουμεσήμερα.
Οι ίδιοι ηθικοί αυτουργοί, ποδοπατούν κράτος και σύνταγμα με ιδιαίτερη άνεση, αδιαφορώντας αν οι προγονοί μας έδωσαν την ίδια τους τη ζωή, για να απολαμβάνουμε σήμερα αγαθά όπως την ελευθερία.. Και όπως τεμαχίζουν και πωλούν τη πατρίδα μας, τεμαχίζουν τις ψυχές μας, τα όνειρά μας και τα σώματά μας.. για μερικά αργύρια εξουσίας. Και όταν τα άλλα αποτυγχάνουν, τότε με τραμπουκισμό και άναρθρες κραυγές προσπαθούν να επιβληθούν. Άλλοι, με το λεγόμενο πολιτικό καθωσπρεπισμό, μας επιβάλλονται με το «γάντι».. με ένα γάντι καθωσπρεπισμού, που κρύβει πολύ καλά τη μπόχα και τη δυσωδία τους.. Μάλιστα, είναι τόσο μεγάλη η διαφθορά τους, που οι ίδιοι δε γνωρίζουν (πλέον) ότι είναι διεφθαρμένοι..
Από την άλλη, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το χάος και την αναρχία.. την άλλη όψη του νομίσματος, που αποσκοπεί στο τρόμο, και τη διάλυση των εναπομεινάντων δομών αυτού που σήμερα τολμούμε να ονομάζουμε Ελληνικό κράτος.. Στο όνομα αυτής της αναρχίας και με εργαλείο (πάλι) τον τραμπουκισμό, καταστρέφονται εθνικά σύμβολα, περιουσίες ενώ απειλούνται πολίτες από απρόσωπους (φαινομενικά) όχλους, τους «γνωστούς- άγνωστους».
Και εμείς, εγκλωβισμένοι σε αυτή τη μέγγενη, θα πρέπει να υπομένουμε ή να περιμένουμε το επόμενο προεκλογικό δίλλημα, που θα μας ωθήσει να πάρουμε μια, εκ των ειλημμένων από άλλους αποφάσεων.. για το «καλό μας», για τη πατρίδα, για τα παιδιά μας.. στο όνομα των προγόνων μας, και φυσικά για να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα.. Πότε αλήθεια θα μάθουμε να σκεπτόμαστε μόνοι μας;
Καλό ταξίδι Παύλο.. και στο άλλο παλληκάρι που «έσβησε» στην εντατική.. εύχομαι η «θυσία» σας, όπως και όσων έχουν σπρωχτεί σε βίαιη «φυγή» από τα εγκόσμια, να μη πάει χαμένη. Να είναι η τελευταία και να κλείσει αυτό το φαύλο κύκλο αίματος της πατρίδας μας.