Υποτίθεται ότι τα απανωτά Μνημόνια έγιναν για λόγους πρακτικούς και ιδεολογικούς. Υποτίθεται ότι ο στόχος των «δανείων δυνάμεων» και των τοποτηρητών τους ήταν το άνοιγμα της αγοράς, η εξυγίανση της οικονομίας, το συμμάζεμα των κρατικών δαπανών και η ανάσχεση της ανισοκατανομής των φορολογικών βαρών. Υποτίθεται ότι η «συνταγή» που επινόησαν οι ξένοι επικεφαλής της τεχνικής ομάδας «υποστήριξης» των ελληνικών κυβερνήσεων θα έφερνε κάποια ορατά, θετικά αποτελέσματα για το κοινωνικό σύνολο.
Όλα τα παραπάνω ήταν απροκάλυπτα ψεύδη και απόπειρες χυδαίας παραπλάνησης ενός λαού που βαδίζει δίχως ελπίδα στον δρόμο που καταλήγει στο τίποτα. Η μεσαία τάξη εξαφανίζεται, τα λουκέτα πέφτουν βροχή, οι οικογένειες δεν έχουν χρήματα ούτε για τις βασικές ανάγκες και τα ποσοστά της ανεργίας ξεπερνούν κάθε πρόβλεψη.
Στην πραγματικότητα, τα Μνημόνια και η εφαρμογή τους οδηγούν τους Έλληνες στην απώλεια κάθε ιδιοκτησίας. Κινητά και ακίνητα βρίσκονται στο στόχαστρο μιας δράκας σκοτεινών ανθρώπων, που ομνύουν στον… φιλελευθερισμό και καταντούν τη χώρα νέα σοβιετία, όπου άπαντες θα είναι ακτήμονες, εκτός από μια ολιγάριθμη νομενκλατούρα και τους εκλεκτούς των δανειστών που θα έχουν στην κατοχή τους τα πάντα! Από τα μετρητά στις τράπεζες μέχρι τα σπίτια των Ελλήνων που κατασχέθηκαν εξαιτίας της υπερφορολόγησης και της έλλειψης ρευστότητας.
Η «δημοκρατία» είχε στο πρωτοσέλιδό ένα θέμα για τις κατασχέσεις μισθών, ενοικίων και ακινήτων που σχεδιάζονται από την κυβέρνηση στο πλαίσιο του αδιάκοπου φορολογικού σαφάρι με… θηράματα τους μικροοφειλέτες της Εφορίας.
Επίσης, χθες ανακοινώθηκε ότι το υπουργείο Οικονομικών, με την αρωγή του υπουργείου Δικαιοσύνης, θα δημιουργήσει ειδική ιστοσελίδα όπου θα αναρτώνται όλοι οι πλειστηριασμοί ακινήτων τα οποία έχει κατασχέσει η Εφορία. Το δίδαγμα που αντλεί κάποιος από τούτες τις ειδήσεις είναι ξεκάθαρο: Η εποχή των κορακιών δεν βρίσκεται κάπου μακριά στο παρελθόν ή στο μέλλον της ελληνικής Ιστορίας. Τη διανύουμε τώρα και θα την υποστούμε για πολύ καιρό ακόμα αν συνεχιστεί -χωρίς να συναντήσει σοβαρές αντιδράσεις- τούτη η επίθεση στην ιδιοκτησία των πολιτών. (πηγή)
Εντολή στους προϊσταμένους των εφοριών να προχωρούν στην αίτηση άσκησης ποινικής δίωξης για οφειλέτες που έχουν ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο άνω των 5.000 ευρώ για διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων μηνών, έδωσε ο γενικός γραμματέας Δημοσίων Εσόδων Χάρης Θεοχάρης.
Διαβᾶστε ὅλη τήν ἐγκύκλιο πού ἔστειλε στίς ἐφορίες ὁ Θ.Θεοχάρης:
ΘΕΜΑ: «Υποβολή αιτήσεων ποινικής δίωξης για το αδίκημα της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο (αρ. 25 ν.1882/90)»
Σε συνέχεια της ΠΟΛ.1151/13.7.2011, με την οποία σας κοινοποιήθηκαν οι διατάξεις που περιέχονται στο Κεφάλαιο Α’ του ν.3943/2011 (ΦΕΚ 66Α/31.3.2011) και ειδικότερα στην παράγραφο 1 του άρθρου 3 αυτού, με τις οποίες τροποποιήθηκαν οι διατάξεις του άρθρου 25 παρ. 1 ν. 1882/1990 αναφορικά με το αδίκημα της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο, παρέχουμε τις ακόλουθες οδηγίες για την ορθή εφαρμογή των διατάξεων αυτών:
Σύμφωνα με το άρθρο 25 ν. 1882/1990, όπως αυτό ισχύει μετά την αντικατάσταση του από το άρθρο 3 παρ. 1 ν.3943/2011 (ΦΕΚ 66Α/31.3.2011),
«Όποιος δεν καταβάλλει τα βεβαιωμένα στις δημόσιες οικονομικές υπηρεσίες (Δ.Ο. Υ.) (…) χρέη προς το Δημόσιο, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων μηνών. τιμωρείται με ποινή φυλάκισης (…)».
Επομένως, προκειμένου να υποβληθεί αίτηση ποινικής δίωξης για το ανωτέρω αδίκημα, αρκεί η συνδρομή δύο προϋποθέσεων: α) τα βεβαιωμένα και ληξιπρόθεσμα χρέη να υπερβαίνουν το κατά νόμο ελάχιστο ποσό για την υποβολή αίτησης ποινικής δίωξης, το οποίο, μετά την ψήφιση του ν.3943/2011, ορίστηκε σε πέντε χιλιάδες (5.000) ευρώ συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων (άρθρ. 25 παρ. 1 εδ. α’ περ. α’ ν. 1882/1990) και β) να έχει παρέλθει χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων μηνών από την ημερομηνία λήξης καταβολής των χρεών αυτών (1 έτος από την πάροδο της προθεσμίας για αποποίηση στις περιπτώσεις επαγωγής κληρονομιάς ή κληροδοσίας). Επισημαίνεται, σε κάθε περίπτωση, ότι η υποβολή αίτησης ποινικής δίωξης δεν επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του Προϊστάμενου της Δ.Ο.Υ., αλλά, αντίθετα, εντάσσεται στις ενέργειες που ασκούνται κατά δεσμία αρμοδιότητα (άρθρ. 25 παρ.1 εδ. γ’ ν. 1882/1990).
Κατά το χειρισμό υποθέσεων από τις δικαστικές και εισαγγελικές Αρχές, παρατηρείται, ωστόσο, το φαινόμενο της κατάθεσης αιτήσεων ποινικής δίωξης για το παραπάνω αδίκημα στα όρια της παραγραφής, η οποία, σύμφωνα με το άρθρο 111ΠΚ, είναι πενταετής (σχετ. ΟλΑΠ 2/2011). Προς αποφυγή του φαινομένου της παραγραφής αδικημάτων και προκειμένου να αποφευχθούν πειθαρχικές και ποινικές ευθύνες των υπαλλήλων (παράβαση καθήκοντος, κακουργηματική απιστία σε βάρος του Δημοσίου κλπ.), εφιστάται n προσοχή των Προϊσταμένων των Δ.Ο.Υ. για την άμεση υποβολή αιτήσεων μόλις συντρέξουν οι νόμιμες προϋποθέσεις.
Οι Δ.Ο.Υ., προς τις οποίες απευθύνεται η παρούσα, παρακαλούνται να προβούν σε όλες τις απαιτούμενες ενέργειες για την κατά νόμο υποστήριξη των συμφερόντων του Δημοσίου και στην άμεση τακτοποίηση τυχόν εκκρεμοτήτων, κατά προτεραιότητα μάλιστα στις περιπτώσεις μεγάλου ύψους ληξιπρόθεσμων οφειλών.
Οι Οικονομικοί Επιθεωρητές εντέλλονται για τον έλεγχο της ορθής και έγκαιρης υποβολής των αιτήσεων ποινικής δίωξης, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους.
Ακριβές Αντίγραφο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου