( Από την
στήλη "Γράμμα στον
Κάτω Κόσμο", εφημερίδα "Γορτυνία") 9-11-2001
ΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ , ΜΑΝΑ !!!
Πήρα, μάνα, το γράμμα σου και χάρηκα για κείνα
που μου γράφεις.
Χάρηκα που
ο 'Αγιος Πέτρος
είναι αδιαπραγμάτευτος με
τους διαπλεκόμενους
και τα
αρπαχτικά της εποχής
μας. Μου γράφεις, πως
με λαχτάρα καρτερείς νέα
από
τη Γορτυνία και θέλω
να σε διαβεβαιώσω
πως και μεις με
την ίδια λαχτάρα
καρτερούμε τα
δικά σας νέα.
Πολλοί φίλοι
μου, μου ζητάνε να
μεσολαβήσω να ενδιαφερθείς
και για
εκείνους,
όταν θά
'ρθει η ώρα να μας
υποδεχτείτε.
Θέλω να
σου γράψω πολλά, συμβαίνουν όμως τόσα
γεγονότα που δεν προ-
λαβαίνω να
ξεχωρίσω τα σημαντικά
από τα σημαντικώτερα.
Σήμερα που
σου γράφω μάνα, ύστερα
από μια δυνατή
βροχή, η Αττική
έγινε μιά
απέραντη λίμνη. Δρόμοι, σπίτια,
αυτοκίνητα…, καταστραφήκαν και τρείς
άνθρωποι έχασαν
τη ζωή τους. Δε φταίει
όμως κανείς.., αυτά συμβαίνουν -λένε-
στις δημοκρατίες. Τα έργα
είναι μακροχρόνια. Έκανε
την προμελέτη η
Ν.Δ.,
έκανε την οριστική
το ΠΑΣΟΚ και οι εργολάβοι εκτέλεσαν
τα έργα. Ποιός φταίει;
Εμείς,
μάνα, φταίμε. Εμείς που
επιλέγουμε όσους μας
κυβερνάνε κι έχουμε
για
κυβερνήτες αυτούς
που μας αξίζουνε.
4/11/2001 έγιναν
τα εγκαίνια της
Λίμνης του Λαλιώτη
στη Μαλακάσα,
παρουσία του Γ.Γραμματέα της
Δημόσιας Τάξης και
του αρχηγού της
Πυρο-
σβεστικής.
Ενας νεκρός, ένας αγνοούμενος και
χιλιάδες εκδρομείς εγκλωβισμένοι
ζητωκραυγάζανε
: << Ήσουν και θα
είσαι , ο πρωθυπουργός >> !!!
Σφερδάκλια γιόμισε
το άγαλμα του
Δεληγιάννη στα Λαγκάδια
και ο
Ρέππας,
μόνος μές στον 'Αγιο Βασίλη, στις 23
Σεπτέμβρη, καρτέρηγε τον Δήμαρχο,
για να
γιορτάσουν μαζί τα 180
χρόνια της απελευθέρωσης
της Τριπολιτσάς.
Στους ουρανούς
φτεράκιξε ο αρχιμανδρίτης
Γρηγόρης Λίχας ( από την
Ελάτη
) με
τους αετούς του
τον Οκτώβρη, καλώντας
τα "σκουλήκια" που βολο-
δέρνουνε στη
λάσπη, να τον
ακολουθήσουν στον δρόμο
του Θεού.
Στα
γράφω, μάνα, λιγόλογα,
για να σου γράψω πολλά.
Στις 30/11 και 9/12/2001 στο
θέατρο "ΟΛΥΜΠΙΑ"στη Λυρική
Σκηνή, θα κελαϊ-
δήσουν
- γράφει η "Γορτυνία"- τ' αηδόνια του
ανεπανάληπτου ΚΩΣΤΑ ΣΦΥΡΗ,
από το
Βαλτεσινίκο.
Χαιρετισμούς και
συγχαρητήρια, μάνα, στον φίλο μου
τον παπα-Γιάννη τον
Λαμπρόπουλο,
για τον
γάμο της αγαπημένης του κόρης,
της Βασούλας, που έγινε
στις 27
του Οκτώβρη.
Σε
κούρασα, μάνα, μα δέ ξέρεις πόσο
χαίρομαι όταν σου
γράφω γράμμα !
Είσαι
η μόνη συνεπής στην αλληλογραφία. Εδώ στον
πάνω κόσμο γράφω παντού.
Σε αρχές, άρχοντες και
αρχόντισσες, μα απάντηση
δεν παίρνω και
χάρη στα
γράμματά μας, μάνα, δεν σκιάζουμαι
το Χάρο. Καρφάκι
Δε μου καίγεται. Τον
καρτερώ σά
φίλο, γιατι δεν θα του
δώσω τη χαρά ποτέ
να με τρομάξει.
Αρκεί να
φύγω μάνα ορθός,
για να μη
δώ κανέναν να
βαρυγγομά για μένα.
Γιατι
και γώ, όπως εσύ το ξέρεις, ποτέ δε
βαρυγγόμισα για ξένους και δικούς μου.
Τον
Οκτώβριο μάνα, έγιναν στο Ολυμπιακό
Στάδιο, οι Πανελλήνιοι Σοσια-
λιστικοί Αγώνες,
προκειμένου να συγκεντρωθούν
χρήματα για την
αναπαλαίωση
της κυβέρνησης.
Σάρωσε, μάνα, η Αρκαδία και συγκέντρωσε
23.970 βαθμούς.
Πρώτα τα
Δολιανά με τον
Λαλιώτη και 3740 βαθμούς. Δεύτερη η
Αλωνί-
σταινα με
τον Αυγερινό και
2472. Τρίτο το
Λεωνίδιο με τον
Ρέππα με 2468
και τον
Τσουκάτο με 2190.
Τέταρτοι οι Παραλογγοί
με τον Πολυζωγόπουλο
και 2448.
Πέμπτη η Στεμνίτσα
με τον Αλευρά
και 2143. Έκτα
τα Λαγκάδια
με 2
αθλητές. Τον Γείτονα με
1939 και τον
Δασκαλάκη με 1567.
Έβδομη η
Μυγδαλιά με
τον βετεράνο Βαγγέλη
Γιαννόπουλο και 1886.
Όγδοο το Αρτεμί-
σιο με
τον Σπυρόπουλο και 1648.
Και τέλος, ένατη η
Κερπινή με τον
Ζαφειρό-
πουλο και
1469 βαθμούς.
Κι
έτσι έγινε, μάνα, η
αναπαλαίωση, με παλιά
βέβαια υλικά, εκτός από τα
επτά καινούργια
μπαλαντέρ που προστέθηκαν
μαζί με τη "Σελήνη", που ανέλαβε
τον Οργανισμό
Εθελοντών Ολυμπιακών Αγώνων.
Για
τον δήμαρχό μας Δημ.Αβραμόπουλο, δεν θα σου γράψω
τίποτα, γιατί
είναι λίγο μπερδεμένος. Μετά
από τις ταυτότητες,
σειρά έχουν τώρα
οι μητρο-
πολιτικοί δήμοι
και δεν έχουμε
καταλάβει τελικά τί
ονειρεύεται, τί σκέφτεται,
τί επιθυμεί
και τί θα
κάνει.
Τέλος, μάνα, θα σου
πώ κάτι που
είδα και άκουσα
χτές στο κονάκι
τής
Βουλίτσας και
σπάραξε η καρδούλα
μου.
Είδα, μάνα, τους βασανισμένους τριακόσιους
βουλευτάς μας να παρακαλούν
γονατιστοί τον
πρόεδρό τους, να αυξήσει
τον μισθό τους. Δεκαπέντε και είκοσι
ώρες την
ημέρα δουλεύουν για να βγάλουν
τα προς το
ζήν. Δάκρυσα, μάνα,
όταν άκουσα
τον γιατρό τον
Γιακουμάτο, να δηλώνει οργισμένος
πως πληρώνει
ενοίκιο στο
πολιτικό του γραφείο, στο
ιατρείο, στα σχολεία
και δεν του
μένει
τίποτα
! Μόνο
350 χιλιάρικα του μένουν - είπε - για να
ζήσει !
Εγώ νόμιζα, μάνα, ότι οι βουλευτές μας δεν πληρώνουν
ενοίκια και σχολεία.
ΟΠΩΣ ΕΜΕΙΣ
ΠΟΥ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ
ΟΛΑ ΤΣΑΜΠΑ !!!
<< Τί κοστίζει
στον Έλληνα φορολογούμενο
η Βουλή ; >>, είπε ο Δασκα-
λάκης,
<< Δυό δραχμές και
δέκα λεπτά την
ημέρα. Είναι πολλά ; >>
Ένα
λεωφορειάκι, ζήτησε ο στρατηγός βουλευτής
Σπυριούνης να τον πηγαινοφέρνει
στο
"Ελ Βενιζέλος". << Πώς
να ενδιαφερθούμε για
τις ανάγκες του
κόσμου >>
είπε ο
Φοίβος Ιωαννίδης, << όταν
εμείς έχουμε δικές
μας ανάγκες ; Και αυτό
κύριε πρόεδρε, δεν
είναι δικό μου, το
είχε πεί ο
Πλούταρχος ! >>. Και
έκλεισε
μάνα ο
καταβεβλημένος Καλατζής, λέγοντας
κατασυγκινημένος :
<< Κύριε πρόεδρε,
βελτιώστε την αξιοπρέπειά
μας >> !!!
Αμέσως μετά, μάνα, ομόφωνα όλοι
οι βουλευτές ψήφισαν
την αύξηση του
εισο-
δήματός τους
και…. κατάκοποι φύγανε
για τα σπίτια
τους…
Τώρα, μη με
ρωτήσεις, μάνα, το πώς ζούνε
οι 500 χιλιάδες άνεργοι, οι
μισθωτοί των
150 χιλιάδων, οι συνταξιούχοι
των 80 και οι
αγρότες των 40.
Τα πράματα,
μάνα, στον τόπο
μας, δεν άλλαξαν
πολύ. Χάθηκαν και οι ηγέτες.
Σήμερα έχουμε
αρχηγίσκους και αρχηγούς.
Να φανταστείς, στις 11
του Σεπτέμ-
βρη που
γκρέμισαν τα "λεβεντόπαιδα" τους πύργους
στη Ν. Υόρκη, βρισκόταν
ο Κωστάκης
της ΝούΔού στη
Βοστώνη κι ενώ
του δόθηκε η
μεγάλη ευκαιρία
αφού απαγορεύτηκαν
οι πτήσεις, να
πεταχτεί στη Ν.Υόρκη
και να σταθεί δίπλα
στο πένθος
των ομογενών και
των Αμερικανών και
να προβληθεί η
χώρα μας
σε όλο
τον κόσμο, κούρνιασε
ο αθεόφοβος στον
τόπο που βρισκόταν. Λές και
είχε πάει
στη Κάπελη για
ξύλα….
Και
θα μου πείς
τώρα, μάνα, γιατί παραπονιέμαι,
αφού εμείς ελεύθερα
επιλέγουμε και
τους τριακόσιους. Δεν
παραπονιέμαι, γιατι έχουμε εκείνους
που
αξίζουμε. Εμείς, μάνα, μοιάζουμε με
την πόρνη, που ενώ
ο προαγωγός της
την
εκδίδει, τη
δέρνει και της
παίρνει τα λεφτά,
αυτή τον αγαπάει
και τον κλαμα-
ρώνει, γιατι - λέει - νοιώθει ασφαλής !
Μή
χειρότερα , μάνα !!!
+Διονύσης Δουζένης
Καρδαριτσιώτης
(1935-2010)
![Απο:Konstantina Michailidou. Θέλω να σας διηγηθώ περιληπτικά τι έζησα και κυρίως τι ένιωσα !! Μόλις έφτασα στο Βρετανικό μουσείο κινήθηκα στην αίθουσα με την Καρυάτιδα και έναν στύλο από το Ερέχθειο. Η Καρυάτιδα βρίσκεται ολομόναχη και κρυμμένη σε μια μικρή αίθουσα , δίχως φυσικό φως , θλιμμένη !! Ποιος είπε πως τα μάρμαρα δεν έχουν ψυχή ... αφού από ψυχή δημιουργήθηκε. Ένιωσα την μοναξιά της και ένιωσα την ανάγκη να την αγγίξω για να της δώσω πνοή από την πνοή μου και ψυχή από την ψυχή μου. Το κορμί της ήταν ζεστό και αντί να της δώσω εγώ μου έδωσε αυτή δύναμη και ένιωσα ότι ακουμπάω Ελλάδα ... μου ήρθε η επιθυμία να την πάρω αγκαλιά και να την φέρω πίσω στο σπίτι της, μα αυτό ήταν αδύνατο !! Δεν χα ξεχάσω ποτέ -ποτέ την ζέστη της καρδιάς της ! Δάκρυσα όταν έφευγα και πόνεσα και πείσμωσα. Κατευθύνθηκα στην αίθουσα με τα γλυπτά του Παρθενώνα' τι υπέροχα πράγματα, τι Κάλλος, τι δέος, πόσο υπερήφανη ένιωσα. Προχώρησα μπροστά και βρέθηκα στα αετώματα. Ο κόσμος ήταν υπερβολικά πολύς και στην αίθουσα επικρατούσε οχλαγωγία, κόσμος από όλη την οικουμένη. Όλοι θαύμαζαν με δέος την απαράμιλλη λιτή και απέριττη ομορφιά που εκπέμπουν. Όλοι θαύμαζαν με δέος αυτό που προανέφερα ... την ζωντάνια που έχουν , την ζέστη και την Ψυχή. Στην τσάντα μου είχα την Ελληνική Σημαία , με έπιασε λύσσα καθώς αντίκρισα κομμάτι της πατρίδας μου το οποίο είναι κλεμμένο και παρατημένο ! Ακριβώς μπροστά μου υπήρχε ένας Κινέζος του χτύπησα την πλάτη και του ζήτησα αν μπορούσε να με βγάλει μια φωτογραφία. Ο άνθρωπος δεν ήξερε ότι ήμουν Ελληνίδα. Κάπως δυσανασχέτησε αλλά με ευγένεια δέχτηκε. Του είπα να περιμένει μισό λεπτό και έβγαλα από την τσάντα μου την σημαία , την σήκωσα ψηλά και ένιωσα ότι σηκώνω όλον τον Παρθενώνα !! Αυτός στιγμιαία σάστισε αλλά ευθύς η ματιά του έλαμψε , ο κόσμος σιώπησε -δεν ακουγόταν ψίθυρος- και μου έκαναν χώρο για να φανεί η Ελλάδα , οι φύλακες είχαν σηκωθεί όρθιοι και είχαν μαρμαρώσει και τα ... Μάρμαρα ζωντάνεψαν !!! Ο Κινέζος με τράβηξε αρκετές φωτογραφίες και μάλιστα μου το ζήτησε ο ίδιος με ζήλο και χαρά. Δυστυχώς μόνο αυτή και μια ακόμα (την οποία θα ανεβάσω να την δείτε και η οποία δείχνει μια κυρία πως κοιτά και τι έκφραση έχει πάρει) είναι άξιες για να φανούν όλες οι άλλες είναι τρεμάμενες , φαίνεται πως ο Κινέζος έτρεμε από κρίση πολιτισμού κι αυτός !! Όταν τελειώσαμε φίλησα την σημαία μας την έβαλα στο στήθος μου του είπα ένα μεγάλο Ευχαριστώ κι εκείνος ... ΥΠΟΚΛΙΘΗΚΕ !!!! Όχι σε μένα.. στην ΕΛΛΑΔΑ !! Ο κόσμος χειροκρότησε , όχι εμένα.. την ΕΛΛΑΔΑ !! Και οι φύλακες είχαν κατεβάσει το κεφάλι προς το πάτωμα, όχι σε μένα.. στην ΕΛΛΑΔΑ !! Έφυγα με μάτια γεμάτα δάκρυα, Υπερηφάνειας , Τιμής , αλλά και ΛΥΣΣΑΣ. Αυτά έζησα και ένιωσα με λίγα λόγια , είναι στιγμές που μένουν για πάντα στην ψυχή και στο μυαλό και πρέπει να εξιστορούνται για να παίρνουν Αξία. Η φωτογραφία είναι της: @[100003029507803:2048:Konstantina Michailidou]](https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/p75x225/969417_282163361926556_2113257692_n.jpg)
