EURO 2004 ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ

                     Η  ΕΘΝΙΚΗ  ΕΛΛΑΔΟΣ   ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ  ΕΥΡΩΠΗΣ

                       

                        Του  ποδοσφαίρου  τα  παιδιά  πήγαν  Πορτογαλία,                              

                        τη  μπάλα  τους  να  παίξουνε  περίτεχνα, μ' αξία.

                        Στο  πρώτο  το  παιχνίδι  τους  με  τον  "οικοδεσπότη",

                        την  έκπληξη  εκάνανε, "εχάθηκε"  το  τόπι.

                        Με  2 - 1  κέρδισαν  μέσα στο "Ντραγκάου"

                        και  όλοι  εμείναν  άναυδοι  και έκραξαν ουάου.

                        Του  Καραγκούνη  η  κανονιά  έμοιαζε  σαν  ψέμα,

                        κι  ο  Μπασινάς  με  πέναλτυ  το  δεύτερο  το  τέρμα.

                        Σειρά  μετά  επήρανε  οι  ένδοξοι Ισπανοί,

                        μα  ήταν  γραφτό  να  φέρουνε  με  1 - 1  χί.

                        Μόλις  επροηγήθηκαν  αυτοί  με  τον  Μοριέντες,

                        με  Χαριστέα  ισοφάρισαν  οι  Ελληνες  λεβέντες.

                        Τον  τρίτο  τον  αγώνα  τους  τον  κάνανε  με  Ρώσους,

                        τους  υγιείς  μετέτρεψε,  η  Εθνική  σ' αρρώστους.

                        Γιατι  δυό  γκόλ  εδέχτηκε  στο  τέταρτο,  νωρίς,

                        μα  όμως  μας  ελύτρωσε  ο  Βρύζας  ο  νταής.

                        Και  με  αυτά  κι  άλλα  πολλά  τη  πρόκριση  κερδίσαν

                        τον  Ύμνο  μας  τον  Εθνικό  όλοι  τον  τραγουδήσαν.

                        Ομαδικά  που  παίξανε  τους  βγήκε  σε  καλό,

                        πιστέψανε  τον  Όθωνα  τον  άξιο  Γερμανό.

                        Τον  Οτο  τον  Ρεχάγκελ  που  είναι   προπονητής,

                        που  τη  δουλειά  του  σοβαρά  επήρε  εξ  αρχής.

                        Η  συνταγή  που  εφάρμοσε  απλά  και  παστρικά,

                        ήταν  να  δουλέψουνε  όλοι  ομαδικά.

                        Μέγα  τώρα  εμπόδιο  η  ομάδα  της  Γαλλίας,

                        η  πρωταθλήτρια  Ευρώπης  μα  και  τρανής  αξίας.

                        Αλλά  η  Εθνική  μας  τη  κοίταξε  στα  μάτια,

                        παλληκαρίσια  στάθηκαν  τα  ελληνικά  τα  άτια.

                        Δεν τους ετρόμαξε  ο  Ζιντάν  κι  εκείνος  ο  Πιρές,

                        τη  μέρα  εκείνη  έμελλε  να  γίνουνε  πουρές.   

                        Του  Ζαγοράκη  η  μπαλλιά  στον  άσσο  Χαριστέα,

                        έδωσε  στους  φιλάθλους  μας  τη  πιό  ωραία  θέα.

                        Κανείς  δεν  την  επίστευε  αυτήν  εδώ  τη  νίκη,

                        τους  Γάλλους  τους  επαίξανε  σα  γάτα  με  ποντίκι.

                        Και  ο  Μπαρτέζ  που  έβλεπε  τη  μπάλλα  μές  στο  τέρμα,

                        "Θεέ  μου", αναφώνησε,  "κάνε  να  είναι  ψέμα".

                        Το  είχε  γράψει  και  η  "Εquipe",  εκείνη  την  ημέρα,

                        "ο  Όλυμπος  στον  δρόμο  μας  και  με  πολύν  "αέρα".

                        Ο  "κόκκορας" περίμενε  τις  "κότες"  να  βολέψει,

                        μα  ο  ίδιος  αποδείχτηκε   πως  ήτανε  κοτέτσι.

                        Με  τη  Τσεχία  έμελλε  να  παίξει  η  Ελλάς

                        και  όλοι  φανταζόντουσαν  πως  θα  γενεί  κιμάς!

                        Τεσσάρα  όλοι  έλεγαν  η  Εθνική  θα  "εισπράξει",

                        καλά  εδώ  που  έφτασε,  καιρός  για  να  αράξει.

                        Και  με  τον  Νέτβεντ  αρχηγό  και  με  τον  Μπάρος  φόρα,

                        η  Εθνική  Ελλάδος  μας  θα  πιάσει  "κατηφόρα".

                        Μα  όλοι  λογαριάζανε  χωρίς  τον  ξενοδόχο,

                        γιατί  τα  παλληκάρια  μας  εβάλαν  κι  άλλο  στόχο.   

                           

                        "Ένα  παιχνίδι  είναι,  θα  παίξουμε  κι  ας  δούμε,

                        άμα  το  κερδίσουμε  στον  τελικό  θα  μπούμε

                        και  αν  οι  Τσέχοι  έχουνε  ονόματα  μεγάλα,

                        μέχρις  εδώ  αποδείξαμε  πως είμαστε  ομάδα".

                        Ξεκίνησε  ο  αγώνας,  με  άγχος  κι  αγωνία,

                        σπουδαία  μπάλλα  παίξανε  οι  Τσέχοι  με  αξία.                             

                        Σαν  καταιγίδα  έμοιαζε  η  τσέχικη  ομάδα,

                        μα  άντεξε  στο  έπακρο  η  ηρωική  Ελλάδα.

                        Και  φτάσαν  στη  παράταση,  η  αγωνία  στα  ύψη

                        και νά σου  η  Ελλάδα  μας  τους Τσέχους θα τους στύψει.

                        Στο  τελευταίο  το  λεπτό,  με  κόρνερ  απ' τον  Τσάρτα,

                        με  κεφαλιά  ο  Τραϊανός  του  Τσέχ  του  λέει  "πάρτα".

                        Κάγκελο  οι  Τσέχοι,  κάγκελο  και  ο  Τσέχ,

                        έμοιαζε  με  τραγωδία  γραμμένη  από  τον  Μπρέχτ!

                        Γεμίσαν  τα  τρελλάδικα  απ'  όλους  τους  χαμένους,

                        γεμίσαν  κι  απ' τους  Έλληνες  τους  ονειροπαρμένους!

                        Και  στον  πλανήτη  ολάκερο  εγκώμια  μεγάλα,

                        η  Εθνική  μας  παίζει  τη  πιό  σπουδαία  μπάλλα.

                        Ετσι  όπως  την  άρπαξε  τη  νίκη  αυτή  ο  Δέλλας,

                        έμοιαζε  τού  Ιάσονα  που  "βούτηξε" το  δέρας.

                        4^η  Ιουλίου  ήτανε  ο  μέγας  τελικός,

                        ημέρα  που  γεννήθηκε  ο  Μέγας  ο  τρανός.

                        Για  τον  Αλέξανδρο  μιλώ  με  τη  μεγάλη  "λόξα",

                        "σημάδι"  ήταν  και  αυτό,  πως  θα  γευτούμε  δόξα.

                        Σε  όλο  τον  πλανήτη  ήταν  το  πρώτο  θέμα,

                        η  Ελλάδα  μας  στον  τελικό,  έμοιαζε  με  ψέμα.

                        Οι  άξιοι  οι  παίχτες  μας,  με  αγέρωχο  το  ύφος,

                        κρατούσαν  των  προγόνων  τους  το  τιμημένο  ξίφος.

                        Κι  αρχίσαν  τώρα  οι  ειδικοί,  τα  ειδικά  τα  σχόλια,

                        αν  χάσει  τώρα  η  Εθνική,  δεν  θα  φανεί  απώλεια,

                        έτσι  κι  αλλοιώς  το  κύπελλο  θα  πάρει  ο  οικοδεσπότης,

                        που  άξιους  παίχτες  συντηρεί  και  είναι  ομάδα  πρώτης.

                        

                        Μα  έλα  όμως  αντίρρηση  που  είχαν  οι  δικοί  μας,                       

                        "οι  Πορτογάλοι  φίλοι  μας  είναι  το  φαϊ  μας,

                        κι  αφού  στον  πρώτο  αγώνα  η  νίκη  ήταν  δική  μας,

                        την  ευκαιρία  αρπάζουμε,  δοξάζεται  η  φυλή  μας!"

                        Ετσι  λοιπόν  και  έγινε  και  στο  εξηκοστό  λεπτό,

                        ο  Αγγελος  με  κεφαλιά  έστησε  το  χορό.

                        Ο  Ύμνος  μας  ο  Εθνικός  σ' όλη τη  Γή  ακούστη,

                        σαν  του  Θησέα  αποκοτιά  με  τον  γνωστό  Προκρούστη.

                        Η  Ελλάδα  πρωταθλήτρια  σε  όλη  την  Ευρώπη

                        και  οι  Ελληνες  περήφανοι  που  τερματίσαν  πρώτοι. 

                        Εσήκωσαν  το  κύπελλο  οι  παίκτες  μας  μ' αξία,

                        και  γράψαν  ανεξίτηλα, τη πιο  λαμπρή  ιστορία.

                                                                                             

                                                                                             Γιώργος  .  Δουζένης 

                                                                                           Πέμπτη  22 Ιουλίου 2004

ΜΕΡΚΕΛ-ΣΟΪΜΠΛΕ …ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΟ Δ...

ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ: ΜΕΡΚΕΛ-ΣΟΪΜΠΛΕ …ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΟ Δ...: Ομάδα Ελλήνων νομικών, σε συνεργασία με συναδέλφους τους από Πορτογαλία, Ισπανία , Ιταλία ,Κύπρο, ετοιμάζουν προσφυγή στο διεθνές δικαστή...

The birth of Alexander the Great - Η γέννηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Παρασκευή, 5 Ιουλίου 2013

http://alexander-hellas.blogspot.gr/2013/07/blog-post_6163.html

Η γέννηση του Αλέξανδρου ‘καλείσθω δε Αλέξανδρος’

Από το alexander-the-great-king-of-macedonia

Η γέννηση του Αλέξανδρου
και το όνειρο της Ολυμπιάδος και του Φιλίππου
... ἡ μὲν οὖν νύμφη πρὸ τῆς νυκτός, ᾗ συνείρχθησαν εἰς τὸν θάλαμον, ἔδοξε βροντῆς γενομένης ἐμπεσεῖν αὐτῆς τῇ γαστρὶ κεραυνόν, ἐκ δὲ τῆς πληγῆς πολὺ πῦρ ἀναφθέν, εἶτα ῥηγνύμενον εἰς φλόγας πάντῃ φερομένας διαλυθῆναι. Ὁ δὲ Φίλιππος ὑστέρῳ χρόνῳ μετὰ τὸν γάμον εἶδεν ὄναρ αὑτὸν ἐπιβάλλοντα σφραγῖδα τῇ γαστρὶ τῆς γυναικός· ἡ δὲ γλυφὴ τῆς σφραγῖδος ὡς ᾤετο λέοντος εἶχεν εἰκόνα.(ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ)

Η γέννηση του Αλέξανδρου όπως την διηγείται η Ευγενία Κούκουρα

Η Ολυμπιάδα πριν παντρευτεί τον Φίλιππο ονειρεύτηκε κάτι σημαδιακό.

Ένας κεραυνός έπεσε πάνω στην κοιλιά της και ακούστηκε φοβερός κρότος.

Στο σημείο που έπεσε ο κεραυνός ξεπήδησε φωτιά και οι φλόγες απλώθηκαν προς κάθε κατεύθυνση και αμέσως μετά έσβησαν.

Αλλά και ο Φίλιππος είδε όνειρο, το ίδιο σημαδιακό. Είδε ότι σφράγιζε την κοιλιά της γυναίκας του με το χρυσό του σφραγιδόλιθο,που είχε έναν πολύτιμο λίθο, πάνω στον οποίο ήταν χαραγμένα ένας ήλιος, μια λεοντοκεφαλή και ένα μικρό δόρυ.

Ο ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ για την γέννηση του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ γράφει:
Ἐγεννήθη δ´ οὖν Ἀλέξανδρος ἱσταμένου μηνὸς Ἑκατομβαιῶνος, ὃν Μακεδόνες Λῷον καλοῦσιν, ἕκτῃ, καθ´ ἣν ἡμέραν ὁ τῆς Ἐφεσίας Ἀρτέμιδος ἐνεπρήσθη νεώς· ᾧ γ´ Ἡγησίας ὁ Μάγνης ἐπιπεφώνηκεν ἐπιφώνημα κατασβέσαι τὴν πυρκαϊὰν ἐκείνην ὑπὸ ψυχρίας δυνάμενον· εἰκότως γὰρ ἔφη καταφλεχθῆναι τὸν νεών, τῆς Ἀρτέμιδος ἀσχολουμένης περὶ τὴν Ἀλεξάνδρου μαίωσιν. Ὅσοι δὲ τῶν μάγων ἐν Ἐφέσῳ διατρίβοντες ἔτυχον, τὸ περὶ τὸν νεὼν πάθος ἡγούμενοι πάθους ἑτέρου σημεῖον εἶναι, διέθεον, τὰ πρόσωπα τυπτόμενοι καὶ βοῶντες ἄτην ἅμα καὶ συμφορὰν μεγάλην τῇ Ἀσίᾳ τὴν ἡμέραν ἐκείνην τετοκέναι. Φιλίππῳ δ´ ἄρτι Ποτείδαιαν ᾑρηκότι τρεῖς ἧκον ἀγγελίαι κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον, ἡ μὲν Ἰλλυριοὺς ἡττῆσθαι μάχῃ μεγάλῃ διὰ Παρμενίωνος, ἡ δ´ Ὀλυμπίασιν ἵππῳ κέλητι νενικηκέναι, τρίτη δὲ περὶ τῆς Ἀλεξάνδρου γενέσεως. Ἐφ´ οἷς ἡδόμενον ὡς εἰκὸς ἔτι μᾶλλον οἱ μάντεις ἐπῆραν, ἀποφαινόμενοι τὸν παῖδα τρισὶ νίκαις συγγεγεννημένον ἀνίκητον ἔσεσθαι.

Ο Αλέξανδρος γεννήθηκε στις έξι του μηνός Εκατομβαιώνος, τον οποίο οι Μακεδόνες ονομάζουν Λώο, τη μέρα που κάηκε στην Έφεσο ο ναός της Αρτέμιδας. Ο Ηγησίας από την Μαγνησία ‘επιπεφώνηκεν επιφώνημα ψυχρίας δυνάμενον’, είπε ένα τόσο κρύο αστείο, που θα μπορούσε να σβήσει εκείνη τη φωτιά. Είπε δηλαδή, πως ήταν επόμενο να καεί ο ναός της Αρτέμιδος αφού η θεά ήταν απασχολημένη με τη γέννα της Ολυμπιάδας, μιας και η θεά ήταν προστάτιδα της γέννας.

Όσοι μάλιστα από τους μάγους έτυχε να βρίσκονται, τότε στην Έφεσσο, πίστεψαν πως η πυρπόληση του ναού ήταν σημάδι που προμηνούσε κι άλλη συμφορά και φώναζαν πως η μέρα εκείνη γέννησε μεγάλη συμφορά για την Ασία.Ο Φίλιππος τότε είχε μόλις κυριέψει την Ποτίδαια και του ήρθαν τρεις ευχάριστες ειδήσεις την ίδια στιγμή. Η μία έλεγε πως ο Παρμενίων νίκησε σε μεγάλη μάχη τους Ιλλυριούς, η άλλη πως ανακηρύχθηκε νικητής στους Ολυμπιακούς αγώνες στην ιπποδρομία και η Τρίτη πως γεννήθηκε ο Αλέξανδρος.Ο Φίλιππος χάρηκε γι’ αυτές τις ειδήσεις, αλλά ακόμα περισσότερο όταν του είπαν οι μάντεις πως ο γιος του θα είναι ανίκητος, αφού γεννήθηκε με τρεις νίκες.


Ο ΨΕΥΔΟΚΑΛΛΙΣΘΕΝΗΣ για τη γέννηση του Αλέξανδρου γράφει:
Ο Φίλιππος για τον Αλέξανδρο:
Βλέπω ότι η σπορά είναι θεική! 
Γιατί μόλις το παιδί έπεσε στη γη ακούστηκαν αλλεπάλληλες βροντές και αστραπές φώτισαν τον ουρανό ώστε ταρακουνήθηκε ολόκληρο το σύμπαν.
Ο τοκετός συνοδεύτηκε από επίσημα κοσμικά σημάδια.

‘καλείσθω δε Αλέξανδρος’
ονομάστηκε ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ.

Σ’ όλη τη Μακεδονία και στην Πέλλα
και στη Θράκη έγινε στεφανηφορία.

Η απόδοση των κειμένων έγινε από την Ευγενία Κούκουρα

Η Μέρκελ κλέβει από τους νέους της Ευρώπης το μέλλον τους

Πέμπτη, 4 Ιουλίου 2013

 Από:   http://alexander-hellas.blogspot.gr/2013/07/blog-post_8114.html        ΠΗΓΗ iefimerida

«Η Μέρκελ κλέβει από τους νέους της Ευρώπης το μέλλον τους», την κατηγορεί η αντιπολίτευση στη Γερμανία

Νέα φραστική επίθεση στην Ανγκελα Μέρκελ έκανε η αντιπολίτευση στη Γερμανία. «Η καγκελάριος, είναι ένα είδος κλέφτη, που κλέβει από τους νέους της Ευρώπης το μέλλον τους», δήλωσε ο αρχηγός των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, συνεχίζοντας την οξύτατη κριτική στην ευρωπαϊκή πολιτική της Μέρκελ.
Σχολιάζοντας τη σύνοδο για τις «Προοπτικές απασχόλησης των νέων στην Ευρώπη», η οποία έγινε στο Βερολίνο με πρωτοβουλία της Καγκελαρίου και συμμετοχή του Αντώνη Σαμαρά, ο Γκαμπριελ κατηγόρησε την Μέρκελ πως κάνει πλύση εγκεφάλου στον κόσμο και την κατονόμασε ως υπεύθυνη για «την μεγαλύτερη ντροπή της ευρωπαϊκής πολιτικής».
Ακόμη ο ηγέτης των Σοσιαλδημοκρατών αναφέρθηκε στον κίνδυνο κοινωνικής και πολιτικής καταστροφής, εάν τα ποσοστά της ανεργίας διατηρηθούν σε τόσο υψηλά επίπεδα.
Τα ΜΜΕ στη Γερμανία επίσης αντιμετώπισαν με επικριτική διάθεση την πρωτοβουλία της Μέρκελ για τη σύνοδο, την οποία αναλυτές απέδωσαν σε προεκλογικές ανάγκες. Η Die Zeit αναφέρθηκε σε «σύνοδο τύψεων» και «λάθος θέμα σε λάθος τόπο», ενώ η Deutsche Welle επισήμανε ότι οι λύσεις για την ανεργία θα μπορούσαν να αποφασιστούν σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων ή έστω υπουργών Εργασίας, εκτιμώντας ότι η παρουσία τόσων αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων στην καγκελαρία είχε κυρίως συμβολικό χαρακτήρα που ευνοεί τον προεκλογικό αγώνα της καγκελαρίου.
Η Frankfurter Rundschau το χαρακτήρισε «σόου της Μέρκελ», η Bild διερωτήθηκε αν η ανεργία μπορεί να αντιμετωπιστεί με φλυαρίες και η Tageszeitung σημείωσε ότι «χρειάζεται κανείς πολύ θράσος για να σκηνοθετεί –όπως η Ανγκελα Μέρκελ – την συμπόνια του για τους άνεργους νέους». Στον αντίποδα, η Die Welt υπογράμμισε ότι δεν ευθύνεται η Καγκελάριος για την ανεργία, αλλά τα κράτη που διακύβευσαν το μέλλον της νεολαίας τους.

ΠΗΓΗ iefimerida

The existing economic system is the enemy of Human

Τρίτη, 2 Ιουλίου 2013

 Από http://alexander-hellas.blogspot.gr/2013/07/blog-post_3495.html     ΠΗΓΗ awakengr

ΤΟ ΥΠΑΡΧΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. (The existing economic system is the enemy of Human)

Το οικονομικό σύστημα που επικρατεί, είναι ο δανεισμός των χωρών με τόκο, από κεντρικές τράπεζες που ανήκουν σε ιδιώτες. Αυτοί οι ιδιώτες ελέγχουν όλες τις κεντρικές τράπεζες των χωρών εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις όπως τη Κούβα, το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα κ.α. 

Κάθε χώρα όταν θέλει να εκδώσει το δικό της χρήμα, οφείλει αυτό το χρήμα να το τυπώσει από την κεντρική της τράπεζα και να πληρώσει τόκο στους ιδιώτες που ελέγχουν τη κεντρική τράπεζα. 

Στην περίπτωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης το χρήμα εκδίδεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που και αυτή ανήκει σε ιδιώτες και όλα τα κράτη μέλη που βρίσκονται στη ζώνη του ευρώ υποχρεούνται να πληρώνουν τόκο σε αυτήν κάθε φορά που λαμβάνουν χρήματα.

 Επίσης σε αυτή τη περίπτωση, η χώρα κράτος μέλος έχασε το δικαίωμα που είχε όταν είχε εθνικό νόμισμα, που είναι να τυπώνει χρήμα κατα τη δική της βούληση και να υποτιμά το νόμισμα αυτό. 

Αυτό το καθεστώς έδωσε τη δυνατότητα στους διεθνείς τραπεζίτες να συσσωρεύσουν στα χέρια τους τον παγκόσμιο πλούτο, βάζοντας τόκο σε κάτι που δεν είχαν ποτέ.

 Με απίστευτες δολοπλοκίες και με τη βοήθεια διεφθαρμένων πολιτικών στην ιστορία της κάθε χώρας κατάφεραν να αποκτήσουν αυτό το δικαίωμα και να εκδίδουν αυτοί το χρήμα της κάθε χώρας και να βάζουν τόκο. 

Μέσω της κεντρικής τράπεζας έλεγξαν όλη τη ζωή της κάθε χώρας, αφού ελέγχουν την έκδοση του χρήματος. Με αυτή την τεράστια οικονομική ισχύ που απέκτησαν από το τίποτα προώθησαν σε κάθε τομέα της χώρας (πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό, και πολιτιστικό τομέα, καθώς και στη Δημόσια Διοίκηση και Ημικρατικούς οργανισμούς) άτομα που υποτάχθηκαν στις δικές τους επιθυμίες και ξεχώριζαν από τη μάζα, για να επιβάλλουν τις δικές τους αποφάσεις.

 Έδωσαν χρήματα σε όλα αυτά τα άτομα ή/και την ισχύ ή/και τους διόρισαν σε θέσεις κλειδιά. Αυτά τα άτομα αποτελούν τους φρουρούς και τους θεματοφύλακες αυτού του απεχθούς οικονομικού συστήματος. 

Στόχος τους ήταν από την αρχή, η κατάργηση των εθνικών κρατών, το πέρασμα της πολιτικής εξουσίας στα χέρια τους μέσα από μια παγκόσμια διακυβέρνηση.

 Με διάφορες ενέργειες βύθισαν τα κράτη και τους πολίτες στα χρέη για να μπορούν να τους ελέγχουν, να τους οδηγήσουν στην απόλυτη φτώχεια, να τους αφαιρέσουν την ατομική ιδιοκτησία και να εγκαθιδρύσουν τη παγκόσμια δικτατορία τους, τη Νέα Τάξη Πραγμάτων. 

Επιδιώκουν όλοι οι άνθρωποι της γης και οι επόμενες γενιές να είναι οι σκλάβοι τους. Αυτή είναι η παγκοσμιοποίηση που κηρύττουν, η προσπάθεια εξουσίας όλης της ανθρωπότητας κάτω από μια κεντρική αρχή. 

Το οικονομικό σύστημα έχει δημιουργηθεί και στηρίζεται σε λειτουργίες που στοχεύουν να σκλαβώσουν τον άνθρωπο και να του αφαιρέσουν όλα εκείνα που τον κάνουνε άνθρωπο.

 Από τη πρώτη στιγμή της γέννησης του, ο άνθρωπος είναι αντιμέτωπος με ένα εδραιωμένο σύστημα που μάχεται εναντίον των θεμελιωδών του δικαιωμάτων.

 Οι διεθνείς τραπεζίτες δημιούργησαν ένα σύστημα που έρχεται σε αντίθεση με το Είναι του ανθρώπου, καταργεί τη λογική και προωθεί το παράλογο. 

Το Είναι του ανθρώπου από την αρχή της ζωής του είναι σε διαρκή πάλη με το σύστημα. Γαλουχείται σε ένα αφύσικο περιβάλλον και ναρκοθετείται η αρμονική του εξέλιξη και ισορροπία Το οικονομικό σύστημα απαιτεί την υποταγή του ανθρώπου, θεωρεί τον άνθρωπο σκλάβο και ζόμπι και καθορίζει κάθε λειτουργία που τον επηρεάζει. 

Οι άνθρωποι είναι απλά οι αναλώσιμες δυνάμεις του συστήματος και υπάρχουν για να υπηρετούν το σύστημα και όχι τη φυσική τους αποστολή που τους δόθηκε από τον Δημιουργό. 

Αυτό το οικονομικό σύστημα που ελέγχει τη ζωή μας από τη στιγμή που γεννιόμαστε, μας αφαίρεσε το φυσικό μας δικαίωμα να είμαστε ελεύθεροι, διαφορετικοί και ανεξάρτητοι. Είμαστε σκλάβοι από τη στιγμή που γεννιόμαστε. 

Η μόνη επιλογή που μας άφησε, σε αυτή τη σύντομη πορεία της ζωής μας, για να μπορέσουμε να έχουμε μια θέση στον Ήλιο όσο ζούμε, είναι να σαπίσουμε τη ψυχή μας. 

Οι εχθροί μας δεν είναι οι μισθοφόροι του συστήματος, που βρίσκονται σε όλες τις θέσεις κλειδιά για να εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητα του συστήματος, να μπλοκάρουν και να αναχαιτίζουν όλες τις υγιείς φυσιογνωμίες που παλεύουν για την αλλαγή. 

Ο εχθρός μας είναι το οικονομικό σύστημα των ελάχιστων ιδιωτών, που βρίσκεται πίσω από αυτούς. Η αφύπνιση είναι η λύτρωση μας. Δεν πρέπει να προσπαθούμε να ανατρέψουμε μια κατάσταση με το να είμαστε σε άγνοια. Οφείλουμε να το κάνουμε όταν θα έχουμε ενημερωθεί για όλη αυτή την τεράστια πλεκτάνη που έχει στηθεί εναντίον μας. Και όταν το έχουμε κάνει αυτό και βοηθήσουμε και τους συνανθρώπους μας να το πράξουν, τότε θα είμαστε έτοιμοι για τη μεγάλη ανατροπή , γιατί τότε οι αφυπνισμένοι θα είναι η πλειοψηφία και θα ξέρουν ποιος είναι ο εχθρός. Τότε θα είμαστε η εν γνώση και όχι εν αγανάκτηση πλειοψηφία και θα πετύχουμε το στόχο μας. 

Μην αναλώνεστε να αφυπνίζετε μεγαλύτερες ηλικίες. Αυτές στη συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν εκπαιδευτεί εδώ και χρόνια από αυτό το σύστημα και δεν μπορούν πλέον να αντιληφθούν την πραγματικότητα.

 Η αλλαγή θα έρθει κατά συντριπτική πλειοψηφία από τους νέους ανθρώπους ηλικίας από 18 έως 45 χρονών. Τότε θα εκλέξουμε τους δικούς μας εκπροσώπους, που θα έχουν βγεί από τα σπλάχνα μας Θα πάρουμε στα χέρια μας την εξουσία, θα κρατικοποιήσουμε τις κεντρικές τράπεζες και θα αποδώσουμε δικαιοσύνη στους διεθνείς τραπεζίτες και στους μισθοφόρους τους, που ξεπουλήθηκαν σε κείνους για μια καλύτερη διαβίωση. 

ΕΜΕΙΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ

ΠΗΓΗ awakengr

ΤΟ ΥΠΑΡΧΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.- The existing economic system is the enemy of Human

Τρίτη, 2 Ιουλίου 2013

 Από http://alexander-hellas.blogspot.gr/2013/07/blog-post_3495.html     ΠΗΓΗ awakengr

ΤΟ ΥΠΑΡΧΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. (The existing economic system is the enemy of Human)

Το οικονομικό σύστημα που επικρατεί, είναι ο δανεισμός των χωρών με τόκο, από κεντρικές τράπεζες που ανήκουν σε ιδιώτες. Αυτοί οι ιδιώτες ελέγχουν όλες τις κεντρικές τράπεζες των χωρών εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις όπως τη Κούβα, το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα κ.α. 

Κάθε χώρα όταν θέλει να εκδώσει το δικό της χρήμα, οφείλει αυτό το χρήμα να το τυπώσει από την κεντρική της τράπεζα και να πληρώσει τόκο στους ιδιώτες που ελέγχουν τη κεντρική τράπεζα. 

Στην περίπτωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης το χρήμα εκδίδεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που και αυτή ανήκει σε ιδιώτες και όλα τα κράτη μέλη που βρίσκονται στη ζώνη του ευρώ υποχρεούνται να πληρώνουν τόκο σε αυτήν κάθε φορά που λαμβάνουν χρήματα.

 Επίσης σε αυτή τη περίπτωση, η χώρα κράτος μέλος έχασε το δικαίωμα που είχε όταν είχε εθνικό νόμισμα, που είναι να τυπώνει χρήμα κατα τη δική της βούληση και να υποτιμά το νόμισμα αυτό. 

Αυτό το καθεστώς έδωσε τη δυνατότητα στους διεθνείς τραπεζίτες να συσσωρεύσουν στα χέρια τους τον παγκόσμιο πλούτο, βάζοντας τόκο σε κάτι που δεν είχαν ποτέ.

 Με απίστευτες δολοπλοκίες και με τη βοήθεια διεφθαρμένων πολιτικών στην ιστορία της κάθε χώρας κατάφεραν να αποκτήσουν αυτό το δικαίωμα και να εκδίδουν αυτοί το χρήμα της κάθε χώρας και να βάζουν τόκο. 

Μέσω της κεντρικής τράπεζας έλεγξαν όλη τη ζωή της κάθε χώρας, αφού ελέγχουν την έκδοση του χρήματος. Με αυτή την τεράστια οικονομική ισχύ που απέκτησαν από το τίποτα προώθησαν σε κάθε τομέα της χώρας (πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό, και πολιτιστικό τομέα, καθώς και στη Δημόσια Διοίκηση και Ημικρατικούς οργανισμούς) άτομα που υποτάχθηκαν στις δικές τους επιθυμίες και ξεχώριζαν από τη μάζα, για να επιβάλλουν τις δικές τους αποφάσεις.

 Έδωσαν χρήματα σε όλα αυτά τα άτομα ή/και την ισχύ ή/και τους διόρισαν σε θέσεις κλειδιά. Αυτά τα άτομα αποτελούν τους φρουρούς και τους θεματοφύλακες αυτού του απεχθούς οικονομικού συστήματος. 

Στόχος τους ήταν από την αρχή, η κατάργηση των εθνικών κρατών, το πέρασμα της πολιτικής εξουσίας στα χέρια τους μέσα από μια παγκόσμια διακυβέρνηση.

 Με διάφορες ενέργειες βύθισαν τα κράτη και τους πολίτες στα χρέη για να μπορούν να τους ελέγχουν, να τους οδηγήσουν στην απόλυτη φτώχεια, να τους αφαιρέσουν την ατομική ιδιοκτησία και να εγκαθιδρύσουν τη παγκόσμια δικτατορία τους, τη Νέα Τάξη Πραγμάτων. 

Επιδιώκουν όλοι οι άνθρωποι της γης και οι επόμενες γενιές να είναι οι σκλάβοι τους. Αυτή είναι η παγκοσμιοποίηση που κηρύττουν, η προσπάθεια εξουσίας όλης της ανθρωπότητας κάτω από μια κεντρική αρχή. 

Το οικονομικό σύστημα έχει δημιουργηθεί και στηρίζεται σε λειτουργίες που στοχεύουν να σκλαβώσουν τον άνθρωπο και να του αφαιρέσουν όλα εκείνα που τον κάνουνε άνθρωπο.

 Από τη πρώτη στιγμή της γέννησης του, ο άνθρωπος είναι αντιμέτωπος με ένα εδραιωμένο σύστημα που μάχεται εναντίον των θεμελιωδών του δικαιωμάτων.

 Οι διεθνείς τραπεζίτες δημιούργησαν ένα σύστημα που έρχεται σε αντίθεση με το Είναι του ανθρώπου, καταργεί τη λογική και προωθεί το παράλογο. 

Το Είναι του ανθρώπου από την αρχή της ζωής του είναι σε διαρκή πάλη με το σύστημα. Γαλουχείται σε ένα αφύσικο περιβάλλον και ναρκοθετείται η αρμονική του εξέλιξη και ισορροπία Το οικονομικό σύστημα απαιτεί την υποταγή του ανθρώπου, θεωρεί τον άνθρωπο σκλάβο και ζόμπι και καθορίζει κάθε λειτουργία που τον επηρεάζει. 

Οι άνθρωποι είναι απλά οι αναλώσιμες δυνάμεις του συστήματος και υπάρχουν για να υπηρετούν το σύστημα και όχι τη φυσική τους αποστολή που τους δόθηκε από τον Δημιουργό. 

Αυτό το οικονομικό σύστημα που ελέγχει τη ζωή μας από τη στιγμή που γεννιόμαστε, μας αφαίρεσε το φυσικό μας δικαίωμα να είμαστε ελεύθεροι, διαφορετικοί και ανεξάρτητοι. Είμαστε σκλάβοι από τη στιγμή που γεννιόμαστε. 

Η μόνη επιλογή που μας άφησε, σε αυτή τη σύντομη πορεία της ζωής μας, για να μπορέσουμε να έχουμε μια θέση στον Ήλιο όσο ζούμε, είναι να σαπίσουμε τη ψυχή μας. 

Οι εχθροί μας δεν είναι οι μισθοφόροι του συστήματος, που βρίσκονται σε όλες τις θέσεις κλειδιά για να εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητα του συστήματος, να μπλοκάρουν και να αναχαιτίζουν όλες τις υγιείς φυσιογνωμίες που παλεύουν για την αλλαγή. 

Ο εχθρός μας είναι το οικονομικό σύστημα των ελάχιστων ιδιωτών, που βρίσκεται πίσω από αυτούς. Η αφύπνιση είναι η λύτρωση μας. Δεν πρέπει να προσπαθούμε να ανατρέψουμε μια κατάσταση με το να είμαστε σε άγνοια. Οφείλουμε να το κάνουμε όταν θα έχουμε ενημερωθεί για όλη αυτή την τεράστια πλεκτάνη που έχει στηθεί εναντίον μας. Και όταν το έχουμε κάνει αυτό και βοηθήσουμε και τους συνανθρώπους μας να το πράξουν, τότε θα είμαστε έτοιμοι για τη μεγάλη ανατροπή , γιατί τότε οι αφυπνισμένοι θα είναι η πλειοψηφία και θα ξέρουν ποιος είναι ο εχθρός. Τότε θα είμαστε η εν γνώση και όχι εν αγανάκτηση πλειοψηφία και θα πετύχουμε το στόχο μας. 

Μην αναλώνεστε να αφυπνίζετε μεγαλύτερες ηλικίες. Αυτές στη συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν εκπαιδευτεί εδώ και χρόνια από αυτό το σύστημα και δεν μπορούν πλέον να αντιληφθούν την πραγματικότητα.

 Η αλλαγή θα έρθει κατά συντριπτική πλειοψηφία από τους νέους ανθρώπους ηλικίας από 18 έως 45 χρονών. Τότε θα εκλέξουμε τους δικούς μας εκπροσώπους, που θα έχουν βγεί από τα σπλάχνα μας Θα πάρουμε στα χέρια μας την εξουσία, θα κρατικοποιήσουμε τις κεντρικές τράπεζες και θα αποδώσουμε δικαιοσύνη στους διεθνείς τραπεζίτες και στους μισθοφόρους τους, που ξεπουλήθηκαν σε κείνους για μια καλύτερη διαβίωση. 

ΕΜΕΙΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ

ΠΗΓΗ awakengr

Who was really Orpheus? - Ποιός ήταν πραγματικά ο Ορφέας;

Τρίτη, 2 Ιουλίου 2013

από:  http://alexander-hellas.blogspot.gr/2013/07/blog-post_8271.html   πηγή wholemind8

Ποιός ήταν πραγματικά ο Ορφέας*;

Η Εικόνα που έχουν για την Ελληνική Αρχαιότητα οι σοβαροί μελετητές τηςΑρχαίας Ελλάδας είναι τελείως διαφορετική από την επίσημη εικόνα που επιβάλλεται από την "χριστιανική εκπαίδευση". Όσοι σπουδάζουνΑρχαιολογία βλέπουν να τους αποκαλύπτεται ένας κόσμος που κρύβεται επιμελώς από την επίσημη εκπαιδευτική κοινότητα και την επικρατούσα αντίληψη.

Να το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή: Για τους Αρχαίους Έλληνες (κι όχι μόνο τους μυημένους, τους φιλοσόφους, τους ιστορικούς, τους διανοητές, αλλά και τον απλό λαό) οΟρφέας ήταν πραγματικό πρόσωπο για το οποίο υπάρχουν συγκεκριμένες ιστορικές αναφορές, πέρα από τους μύθους που δημιουργήθηκαν για τον Ορφέα, για διαφόρους λόγους.

Η Παραλία του Βορείου Αιγαίου, από τον Όλυμπο μέχρι τον Ελλήσποντο, ήταν γνωστή στους αρχαίους σαν Θράκη, εδώ και 35 αιώνες. Αργότερα οι δυτικές περιοχές κατοικήθηκαν από Μακεδόνες. Έχει πολύ λίγη σημασία ποιοι πληθυσμοί κατοίκησαν σε όλες αυτές τις περιοχές. Προέλληνες, Έλληνες, Εξωέλληνες,  (Πίερες Θράκες, Μινύες, Μάγνητες, Κίκονες, Πιεριώτες Μακεδόνες,  κλπ.) όλοι αυτοί οι λαοί έχουν κοινή φυλετική και πολιτιστική καταγωγή που ανάγεται στην παλαιολιθική εποχή.

Η Περιοχή του Ολύμπου, της Πιερίας, και των Λειβήθρων, όπου γεννήθηκε, δίδαξε και τάφηκε ο Ορφέας

Η στενή εύφορη λουρίδα γης ανάμεσα στον Όλυμπο και την θάλασσα ήταν η Αρχαία Πιερία (από τον Μακεδόνα γενάρχη Πίερο). Στους πιερικούς πρόποδες του Ολύμπου (νοτιοανατολικούς πρόποδες) υπήρχαν πόλεις που αρχαιολογικές ανασκαφές ιχνηλατούν 35 αιώνες πίσω. ΤαΛείβηθρα, η Πίμπλεια, το Δίον, κι άλλες πόλεις.

Ο Όλυμπος είναι το ψηλότερο βουνό της Ελλάδας (κοντά στα 3000 μέτρα), ιερό βουνό, παγκόσμια γνωστό στους αιώνες, γιατί σχετίζεται με την ελληνική θρησκεία, αλλά και τον Ορφέα και την Ορφική Παράδοση. Ο Ορεινός Όγκος στην νοτιοανατολική πλευρά σχίζεται από την χαράδρα της Ζηλιάνας (αρχαίος χείμαρρος Συς, σήμερα Ζηλιάνα) χωρίζοντας το Βουνό σε Άνω Όλυμπο και Κάτω Όλυμπο.

Οι πολλές χαράδρες και ρεματιές δίνουν μια σπάνια ομορφιά στο τοπίο ακόμα και σήμερα. Σε αυτό το Τοπίο, που προκαλεί ιερό δέος, ηρεμία  και περισυλλογή, και συγκίνηση που σου κόβει την ανάσα (τουλάχιστον σε αυτούς που κρατούν τους δεσμούς τους με την φύση), μπροστά στην πτυχή που χωρίζει τον Άνω Όλυμπο από τον Κάτω Όλυμπο, ήταν χτισμένα τα Λείβηθρα, η πόλη που γεννήθηκε ο Ορφέας.

Λείβηθρα (= ρείθρο, ρέμα, χείμαρρος και υγρός τόπος) σημαίνει ακριβώς τα ρείθρα και τις ρεματιές που μεταφέρουν τα νερά από το Ιερό Βουνό προς την θάλασσα. Τα Λείβηθρα, καθώς κυκλώνονταν από παντού από τα νερά που κυλούσαν έμοιαζαν σαν νησί στους πρόποδες του Βουνού. Ο οικισμός βρισκόταν στα υψώματα βορειοδυτικά της Ακρόπολης.

Εκεί που βρίσκονται σήμερα τα ερείπια της Ακρόπολης υπήρχε Αρχαίο Ιερό που σχετίζεται με τον Ορφέα.

...

Σύμφωνα με την Ορφική Παράδοση ο Ορφέας γεννήθηκε από την Μούσα Καλλιόπη, Παρθένα, που έμεινε έγκυος όταν λούστηκε στον θεό-ποταμό Οίαγρο, σε μία από τις σπηλιές του Ολύμπου κοντά στα Λείβηθρα και την Πίμπλεια. Αν και ο Οίαγρος σχετίζεται με τον Ζαγρέα, και μέσω του πατέρα του Χάροπα, με τα σκοτεινά βασίλεια, το πιθανότερο είναι πως ο Οίαγρος ήταν τοπικός άρχοντας (που έλαβε αυτό το όνομα καθώς σχετίστηκε με την Λατρεία του Διονύσου Ζαγρέα). Η μητέρα του Ορφέα ήταν κατά πάσα πιθανότητα κάποια ντόπια αρχοντοπούλα.

Την εποχή που γεννήθηκε ο Ορφέας, πριν από 29 αιώνες**, η Διονυσιακή Λατρεία (η Λατρεία του Ταύρου) ήταν γνωστή σε όλο το μεσογειακό κόσμο, και στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης. Ο Ορφέας ανατράφηκε μέσα σε αυτό το θρησκευτικό περιβάλλον.

Ο νεαρός άρχοντας όμως, δεν έλαβε απλά ιδιαίτερη μόρφωση, είχε από την φύση του ιδιαίτερα χαρίσματα. Αντιλαμβάνονταν το Θείο με ένα ιδιαίτερο τρόπο:

Ο Ορφέας αντιλαμβάνεται την ΘΕΟΤΗΤΑ σαν ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ με την Οποία σχετίζεται άμεσα, υπαρξιακά, και βιωματικά… όχι με ένα τρόπο εξωτερικό, σαν μια Βαθύτερη Απροσπέλαστη Πραγματικότητα που αποτυπώνεται σαν εξωτερική πίστη και λατρεία και μέσα από τελετουργικές πράξεις…  Για τον Ορφέα η ΘΕΟΤΗΤΑ Είναι η Πηγή και το Βάθος της Ύπαρξης κι η Ουσία των πάντων, που Βιώνουμε Μέσα μας με ένα τρόπο άμεσο, εσωτερικό και βιωματικό.

Αυτή η ΜΙΑ ΟΥΣΙΑ (μεταφυσικά και σε ανώτερους κόσμους) διαχωρίζεται σε πολλές, ατομικές οντότητες, παραμένοντας στην Ουσία Μία. Ουσιαστικά και Μυστικά το Ένα είναι μέσα στα πολλά, στο καθένα και το καθένα ταυτίζεται με το Ένα, με το Όλο.

Από Αυτή την Κατάσταση στους Ανώτερους Κόσμους η περαιτέρω εξέλιξη στο Όλο και στο καθένα οδηγεί στην διαφοροποίηση από το Ένα και στην ίδια την ξεχωριστή ατομικότητα. Από εδώ αντλείται η έννοια της ψυχής (σαν το σύνολο της πνευματικής οντότητας) που πηγάζει κιεξαρτάται από την Θεότητα, όποιο δρόμο εξέλιξης κι αν πάρει.

Κι από τον Φωτεινό Κόσμο του Νου η Ψυχή πέφτει στον Κόσμο της Απλής Ψυχής που εκφράζει την φύση της με την βούληση και το συναίσθημα.

Είναι αυτή η διαφοροποιημένη ψυχή που ενσωματώνεται στο υλικό σώμα που αποτελεί μεταφυσικά και κυριολεκτικά ένα «τάφο» για την ψυχή.

Από τους Φωτεινούς Κόσμους του Υπερπέραν, της Εξωπραγματικότητας (του ανθρώπου) η Ψυχή πέφτει στον Μεταφυσικό Άδη, στον «Κάτω Κόσμο», που είναι ο «υλικός κόσμος».

Η Ψυχή με όλες τις πνευματικές, νοητικές, και ψυχικές, λειτουργίες δένεται κυριολεκτικά μέσα στις ψυχοσωματικές διαδικασίες, και τις λειτουργίες του σώματος, και τον εξωτερικό κόσμο της ύλης. Από την ένωση  της Ψυχικής Οντότητας με το σώμα, δημιουργείται  η υλική ψυχή, ο ψυχοσωματικός οργανισμός, η ζωή, το ζωτικό σώμα (που πρέπει να διακρίνεται από την Καθαρή Ψυχή).

Αυτή η θρησκευτική αντίληψη δεν ήταν κάτι καινούργιο στην Εποχή του Ορφέα. Στην πραγματικότητα είναι η ίδια η Ουσία της Διονυσιακής Λατρείας (με την μορφή του Ζαγρέα) που ανιχνεύεται σε ολόκληρο τον μεσογειακό κόσμο, στην Κρήτη, στην Ελλάδα, στην Εγγύς Ανατολή, στην Κάτω Ιταλία, τουλάχιστον 35 αιώνες πίσω.

Οι Λάτρες του Διονύσου με την αντίληψη της Βαθύτερης Ενότητας του Όντος (και του κόσμου), και με τα ιερά όργια (που σημαίνει ιερά έργα) Βιώνουν μυστικά την Ενότητα με το Θεό, το Ον, ταυτίζονται μαζί Του, συμμετέχουν έτσι στην Ουσία Του.

Ο Ορφέας δεν το αρνείται αυτό. Πίστευε όμως ότι η Θεία Δημιουργία κι η Εξέλιξη, γίνεται στους μεταφυσικούς κόσμους κι όχι εξωτερικά σε ένα «αντικειμενικό» κόσμο. Έτσι μόνο εσωτερικά,βιωματικά, μπορεί να γίνει Κατανοητή η Ουσία της Θεότητας, και να επιτευχθεί η Ένωση με τον Θεό. Εσωτερικεύοντας την Διονυσιακή Αντίληψη, προσεγγίζοντας βιωματικά (εσωτερικά) την Θεότητα ανοίγει τους Εσωτερικούς Ορίζοντες της Ύπαρξης προς τον Απέραντο Εσωτερικό Κόσμο και την ΘΕΟΤΗΤΑ.

Τι Διδάσκει στην ουσία ο Ορφέας; Ότι εφόσον η Ψυχή διαφοροποιείται (στους ανώτερους κόσμους) από το Ένα, το Όλον, και πέφτει στον υλικό κόσμο, και δένεται στο σώμα, ο μόνος δρόμος λύτρωσης είναι η λύσις της ψυχής από το σώμα. Αυτό μπορεί να γίνει εσωτερικά, μέσα στον καθένα, με την περισυλλογή των δυνάμεων της ψυχής και τον «αποχωρισμό» από το σώμα.

Η ΛΥΣΙΣ, ο «αποχωρισμός» από το σώμα, έχει πολλά επίπεδα εμβάθυνσης:

Μπορεί να σημαίνει την εξωτερική αποχή από μιασμένα αντικείμενα κι ανίερες πράξεις που οδηγεί στην ηθική στάση και στην ηρεμία.

Μπορεί να σημαίνει τον βαθύτερο ψυχικό (βουλητικό και συναισθηματικό) αποχωρισμό από την υλική ζωή που καλλιεργεί την αδιαφορία για τα εγκόσμια και την ησυχία.

Μπορεί να σημαίνει τον βαθύτερο αποχωρισμό του νου από την ενασχόλησή του με τον εξωτερικό κόσμο.

Μπορεί να σημαίνει το Εκστατικό Βύθισμα στην Ενότητα της Ύπαρξης, πίσω από όλες τις διαφοροποιήσεις.

Μπορεί να σημαίνει την Πλήρη Ταύτιση με την Θεότητα.

Μπορεί ακόμα να σημαίνει τον συνειδητό αποχωρισμό από το σώμα και την μετάβαση στους κόσμους του υπερπέραν (αυτό που κάποιοι ονομάζουν αστρικό ταξίδι).

Μπορεί να σημαίνει τον φυσικό αποχωρισμό από το σώμα, που γνωρίζουμε σαν θάνατο.

Έτσι ο Ορφέας μιλά για μια ανοδική πορεία της ψυχής προς την Θεότητα, για μια εισέλιξη. Δεν αρνείται την εξωτερική λατρεία και τελετουργία, αλλά θεωρεί πως η εξωτερική λατρεία δεν είναι παρά ένα εξωτερικό πρώτο στάδιο στην πορεία προς τον Θεό. Στην πραγματικότητα ο Ορφέας με την Διδασκαλία του δίνει ένα απέραντο βάθος στην Διονυσιακή Λατρεία. Η Διδασκαλία του είναιΕσωτερικός Διονυσιασμός. Από την άλλη μεριά χωρίς την ερμηνεία  του Ορφέα ο Διονυσιασμός θα παρέμεινε μια εξωτερική, ιερή μεν, αλλά βάρβαρη θρησκεία. Έτσι ο Διονυσιασμός, όπως τον αντιλαμβάνεται ο Ορφέας δεν είναι παρά Εξωτερικός Ορφισμός.

Η μεταρρύθμιση του Ορφέα, της Διονυσιακής Λατρείας πρόσφερε στους Έλληνες (και στην ανθρωπότητα) μια από τις βαθύτερες μυστικές ερμηνείες της Πραγματικότητας. Ενέπνευσε τους μεγαλύτερους φιλοσόφους του κόσμου (δηλαδή τους Έλληνες Φιλοσόφους, από τον Ηράκλειτο και τον Πυθαγόρα, μέχρι τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, και τους Κυνικούς, τους Στωικούς, τους Επικούρειους, τους Σκεπτικούς, τους Νεοπλατωνικούς…).

Ο Πυθαγόρας δεν έκανε τίποτα άλλο από το να μεταφέρει την Διδασκαλία του Ορφέα στον Κρότωνα, στη Κάτω Ιταλία. Η πολύ σημαντική του προσφορά, πέρα από την Βασική Ορφική Διδασκαλία είναι η χρήση των μαθηματικών εννοιών στην περιγραφή της Πραγματικότητας. (Σε ξεχωριστό άρθρο θα μιλήσουμε για την Πυθαγόρεια Διδασκαλία).

Η Ορφική Διδασκαλία ανανέωσε την Δελφική Λατρεία, αναζωογόνησε τα Ελευσίνια Μυστήρια, κι άνοιξε τελείως τους Ορίζοντες στην Φιλοσοφική Σκέψη.

Ο Πλάτωνας είναι Ορφικός από όλες τις απόψεις, και συχνά αναφέρεται στην Διδασκαλία του Ορφέα στους διαλόγους του. Όταν αναφέρεται στον Φαίδωνα (Φαίδων, 67,c, d) στον «παλαιό λόγο» («παλαιά παράδοση») και στην «λύσιν της ψυχής», στην πραγματικότητα απλά μεταφέρει την Ορφική Διδασκαλία:

«Πάνυ μεν ούν, έφη ο Σιμμίας. – Κάθαρσις δέ είναι άρα ου τούτο ξυμβαίνει, όπερ πάλαι εν τώ λόγω λέγεται, το χωρίζειν ότι μάλιστα από τού σώματος τήν ψυχήν, καί εθίσαι αυτήν καθ’ αυτήν πανταχόθεν εκ τού σώματος συναγείρεσθαί τε καί αθροίζεσθαι καί οικείν κατά τό δυνατόν, καί εν τώ νύν παρόντι καί εν τώ έπειτα, μόνην καθ’ αυτήν, εκλυομένην ώσπερ εκ δεσμών εκ τού σώματος; - Πάνυ μέν ούν, έφη, - Ουκούν τούτο γε θάνατος ονομάζεται, λύσις καί χωρισμός ψυχής από σώματος; Παντάπασί γε, ή δ’ ός. – Λύειν δέ γε αυτήν, ώς φαμεν, προθυμούνται αεί μάλιστα καί μόνοι οι φιλοσοφούντες ορθώς, καί τό μελέτημα αυτό τούτό εστι των φιλοσόφων, λύσις καί χωρισμός ψυχής από σώματος. ή ού; - Φαίνεται».

Ο Ορφισμός επηρέασε την Ελλάδα για (τουλάχιστον) 15 αιώνες και κατάλοιπα αυτής της θρησκευτικής αντίληψης υπάρχουν ακόμα και σήμερα στην σκέψη, στην γλώσσα, στην ζωή, στις γιορτές. Ήταν στην εποχή του Πεισίστρατου που ο Ορφισμός έγινε επίσημη θρησκεία της Αθήνας και καθιερώθηκαν (επίσημα) οι Γιορτές του Διονύσου (χωρίς να «ποδοπατηθούν» οι πατροπαράδοτες αντιλήψεις κι η λατρεία των άλλων θεών). Ο Ορφισμός, η ορφική αντίληψη για την κοινή θεϊκή καταγωγή, την ισότητα, και την ισονομία, όλων των ανθρώπων, γέννησε ουσιαστικά τηνΔημοκρατία (αν και δεν εξάλειψε το θεσμό της δουλείας) στην Αθήνα. Αν δεν υπήρχε το Ορφικό Ιδεολογικό Υπόστρωμα στην αντίληψη των Αθηναίων, για την Φύση, την ζωή, και την «πολιτεία», δεν θα είχε γεννηθεί η Δημοκρατία. Όταν τελείωσε ο αρχαίος κόσμος, κι η ελληνική θρησκεία, κι επιβλήθηκαν με την βία άλλα θρησκεύματα στον Ελλαδικό Χώρο, έσβησε κι η Δημοκρατία.

Οι σύγχρονες αντιπροσωπευτικές κοινοβουλευτικές δημοκρατίες είναι παρωδίες δημοκρατίας. Τα κόμματα είναι πολιτικές συμμορίες, που ονομάζουν «δημοκρατίες» αυταρχικά άδικα και βίαια καθεστώτα. Αυτό συμβαίνει γιατί όλες αυτές οι ψευτοδημοκρατίες δεν έχουν υγιές ιδεολογικό υπόβαθρο, όπως συνέβαινε με την Αληθινή Αθηναϊκή Δημοκρατία.

…

Ήταν φυσικό, οι θρησκευτικές αντιλήψεις κι εμπειρίες του Ορφέα (η εσωτερίκευση της αντίληψης, κι η εσωτερική άμεση βιωματική προσέγγιση της Πραγματικότητας του Θεού), να φέρουν τον νεαρό άρχοντα, στην αρχή της δημόσιας δράσης του, σε «αντίθεση» με το περιβάλλον του. Ήταν δύσκολο να κατανοήσουν χωρίς προσπάθεια το μήνυμα του Εμπνευσμένου. «Αποσύρθηκε» νωρίς από τα δημόσια πράγματα, για να ασχοληθεί με την «θρησκευτική εμπειρία» του, να την κωδικοποιήσει, να την κάνει πράξη και ζωή.

Ο «μύθος» λέει πως ο Ορφέας ταξίδεψε στην Αίγυπτο. Δεν είχε λόγο να το κάνει. Ο Ορφέας βρήκε στην Πατρίδα του όλη την θρησκευτική παράδοση πάνω στην οποία βασίστηκε για να αναπτύξει τις δικές του θρησκευτικές αντιλήψεις. Η Διονυσιακή Λατρεία διαδεδομένη στην Ελλάδα, στην Κρήτη, και στον Ευρύτερο Μεσογειακό Χώρο, δεν είναι Αιγυπτιακό Φαινόμενο (και διαφέρει αρκετά από την Λατρεία του Όσιρι και τα μυστήριά του). Αλλά ακόμα κι αν ο Ορφέας  ταξίδεψε στην Αίγυπτο, δεν έγινε σε τίποτα πιο σοφός από αυτό το ταξίδι. Κατά την δική μας αντίληψη η δράση του εξελίχθηκε εξ’ ολοκλήρου στην Πιερία, και ιδιαίτερα στην Πατρίδα του τα Λείβηθρα και την γύρω περιοχή, στους πρόποδες του Ολύμπου.

Ο Ορφέας δημιούργησε γρήγορα ένα κύκλο ανθρώπων με τους οποίους μοιράστηκε τις εμπειρίες του. Η δημιουργία θρησκευτικών κύκλων είναι παγκόσμιο, διαχρονικό, και διαθρησκευτικό φαινόμενο. Στην Ελλάδα οι θρησκευτικοί κύκλοι ονομάζονται θίασοι (ιδιαίτερα οι ομάδες πιστών του Διονύσου). Ο Ορφέας δημιούργησε ένα συμπαγή κύκλο μυημένων που είχαν ορισμένη αντίληψη του Θείου (Ορφική Θεολογία), και ιδιαίτερο τρόπο ζωής (ορφικό βίος), και συμπεριφορά.

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες πολλών αρχαίων (φιλοσόφων, ιστορικών, συγγραφέων) στα Λείβηθρα (όπως σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας) υπήρχε Ιερό, σε ένα λόφο νοτιοανατολικά του οικισμού, που κυκλωνόταν από χείμαρρους, πολύ πριν τον Ορφέα. Εκεί γινόταν η δημόσια λατρεία, εκεί ασκούσαν την λατρεία τους οι πιστοί του Διονύσου, κι εκεί ιερούργησε κι ο ίδιος ο Ορφέας. Οιορφικές τελετές συμπεριλάμβαναν τελετουργική χρήση ιερής φωτιάς, χρήση ύμνων, μουσικής, και χορού. Οι ορφικές τελετές διέφεραν αρκετά από την δημόσια Διονυσιακή Λατρεία, και τις τελετουργίες των βάκχων και των μαινάδων. Οι ορφικές τελετές θα διατηρηθούν σε διάφορους ορφικούς θιάσους, ενώ η δημόσια Διονυσιακή Λατρεία θα μεταφερθεί στις Διονυσιακές Γιορτές, ενώ οι τελετές των μαινάδων θα διατηρηθούν στην Δελφική Λατρεία.

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμιά αντίθεση ανάμεσα στις ορφικές αντιλήψεις και την συνηθισμένη Λατρεία του Διονύσου και τις Διονυσιακές Γιορτές που καθιερώθηκαν γύρω από την λατρεία. Στην ουσία όλες οι αντιλήψεις είναι σωστές κι απευθύνονται σε ανθρώπους με διαφορετικό βαθμό κατανόησης της θρησκείας του Διονύσου. Ο Ορφισμός, κι η εξωτερική Διονυσιακή Λατρεία λειτουργούν όχι ανταγωνιστικά αλλά συμπληρωματικά. Αυτό αποδεικνύεται από τον σεβασμό που είχαν όλοι οι Έλληνες για τον Ορφέα, την Δελφική Λατρεία, τα Ελευσίνια Μυστήρια, ακόμα κι όταν δεν ήταν μυημένοι και δεν γνώριζαν το περιεχόμενο της μύησης, αλλά και από την αποδοχή της εξωτερικής λατρείας σαν ένδειξης σεβασμού προς τον Θεό με εξωτερικές πράξεις. Ακόμα και ηΩμοφαγία που θα διατηρηθεί σε ορισμένους θιάσους (αλλά θα καταργηθεί από τις δημόσιες γιορτές στην Κλασσική Αθήνα) είναι μια ιερή πράξη, όσο κι αν φαίνεται αποτρόπαιη. Οι υποκριτές άνθρωποι θεωρούν αποτρόπαιη μια θρησκευτική πράξη, αλλά μπορούν να αδικούν τους συνανθρώπους τους, να αδιαφορούν για τους δυστυχισμένους, και να καταστρέφουν το πλανήτη…

Θρησκευτικοί θίασοι ανάλογοι με αυτόν του Ορφέα θα υπάρχουν τουλάχιστον 15 αιώνες μετά…

Ακολουθώντας το πρότυπο του Ορφέα θρησκευτικούς θιάσους, ή συγκροτημένους συλλόγους, με συγκεκριμένους χώρους λατρείας και διδασκαλίας, θα δημιουργήσουν όλοι οι Μεγάλοι Έλληνες Φιλόσοφοι, ο Πυθαγόρας στον Κρότωνα (ομακοείο), ο Πλάτωνας στην Αθήνα (ακαδημία), ο Αριστοτέλης (λύκειο ή περιπατητική σχολή), οι Στωικοί (στοά), ο Επίκουρος (κήπος)…

Ο Ορφέας έζησε κι έδρασε, δίδαξε κι έγραψε, στην Πατρίδα του, στους Πρόποδες του Ολύμπου. Έζησε βιώνοντας το θρησκευτικό του όραμα κι αφιερώνοντας το χρόνο του στην διδασκαλία και την υπηρεσία των ανθρώπων.

Ο μύθος λέει ότι ο Ορφέας νυμφεύτηκε την Αγριόπη ή Ευρυδίκη. Στην πραγματικότητα ο Ορφέας ήταν τόσο αφιερωμένος στο έργο του που δεν νυμφεύτηκε ποτέ. Ο μύθος του «έρωτα» του Ορφέα με την Ευρυδίκη ήταν μια διήγηση που κατασκευάστηκε για να διδάξει κάτι (την σχέση της Καθαρής Ψυχής με την υλική ψυχή, όπως θα εξηγήσουμε παρακάτω). Ήταν μια διήγηση σαν τις παραβολές του Βούδα, ή του Ιησού…

…

Ο Ορφέας πέθανε σχετικά νέος, από φυσικά αίτια μάλλον.

Ο μύθος λέει ότι κατασπαράχτηκε από τις μαινάδες της Πιερίας. Ο μυθικός διασπαραγμός του Ορφέα δεν κάνει τίποτα άλλο από το να επαναλαμβάνει τον μύθο του Ζαγρέα (τον τελετουργικό διασπαραγμό του ταύρου) στο πρόσωπο του Ορφέα. Μετά οι δικαιολογίες για τον διασπαραγμό είναι ανόητες.

Λένε ότι ο Ορφέας τιμούσε τον Απόλλωνα κι έτσι ο Διόνυσος καθοδήγησε τις μαινάδες να σκοτώσουν τον Ορφέα. Για τον Ορφέα και τους άλλους μυημένους ο Διόνυσος κι ο Απόλλωνας είναι ο Ίδιος Θεός (που συμβολίζεται στον Χειμερινό Ήλιο και τον Θερινό Ήλιο). Έτσι δεν θα μπορούσε να προκαλέσει την μήνη κανενός Θεού, ούτε των οπαδών του Διονύσου. Αυτά τα λένε οι αμαθείς.

Μετά την ίδια ιστορία διηγούνται για τον Λυκούργο, στην Θράκη, τον Πενθέα στην Θήβα, κι άλλους. Υπάρχει πολύ λίγη αλήθεια σε όλα αυτά…

Ούτε εξ’ άλλου ο Ορφέας ήταν αντίθετος προς την εξωτερική λατρεία του Διονύσου που ακολουθούσαν οι απλοί άνθρωποι. Αντίθετα έβλεπε την εξωτερική λατρεία σαν συμπληρωματική των δικών του αντιλήψεων. Βεβαίως μιλούσε για την ανάγκη εμβάθυνσης της θρησκευτικής δραστηριότητας, αλλά ο σεβασμός του για τον άνθρωπο δεν θα του επέτρεπε ποτέ να πολεμήσει ή να ειρωνευθεί τις απλοϊκές αντιλήψεις των συνανθρώπων του…

Ούτε βέβαια στερούσε τους άνδρες από τις γυναίκες τους κι έτσι προκάλεσε την εκδίκηση των γυναικών. Αυτά τα λένε αισχροί άνθρωποι, που δεν έχουν ιδέα για τι πράγμα μιλάμε.

Ο Ορφέας ήταν Οραματιστής του Φωτός, Υπέρμαχος της Δικαιοσύνης κι Εργάτης της Συμπόνιας και της Βοήθειας στον άνθρωπο…

Το μόνο βέβαιο είναι ότι όταν πέθανε, άφησε πίσω του ένα τεράστιο πνευματικό έργο, αλλά και πολύ πόνο για τον χαμό του. Αλλά όπως δίδασκε ο ίδιος, ο Ορφέας, έλυσε τα δεσμά του με το σώμα κι ανυψώθηκε στους Ανώτερους Κόσμους του Φωτός.

Οι άνθρωποι που τον αγαπούσαν και τον ακολουθούσαν τον έθαψαν στην Ακρόπολη των Λειβήθρων, κοντά στο Ιερό που δίδασκε και ιερουργούσε, και ύψωσαν προς τιμήν του Ηρώο, που το είδαν με τα μάτια τους πολλοί αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς και το κατέγραψαν.

…

Τα Λείβηθρα καταστράφηκαν σύμφωνα με τον Παυσανία όταν πλημμύρισε ο χείμαρρος Συς. Τα ιερά, τα κτήρια και τα τείχη της καταστράφηκαν. (Σήμερα οι αρχαιολογικές έρευνες έχουν εντοπίσει τον Οικισμό, και την Ακρόπολη, αλλά δεν έχει εντοπισθεί κτίσμα στην Ακρόπολη, μόνο μερικά τμήματα του τείχους).

…

Αυτή είναι λίγο-πολύ η αλήθεια για τον Ορφέα. Η προσωπικότητά του όμως θα διαφωτισθεί περισσότερο μέσα από το έργο του που θα αναλύσουμε στη συνέχεια.

…

Το ερώτημα όμως είναι το εξής: Αν ο Ορφέας ήταν πραγματικό πρόσωπο (κι αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανένας σοβαρός μελετητής της Αρχαιότητας)  και μάλιστα τόσο σημαντικό πρόσωπο, τότε γιατί κάποιοι προσπάθησαν με λύσσα να αποδείξουν ότι είναι μυθικό πρόσωπο, μύθος;

Αυτό έγινε από εμπαθείς χριστιανούς, που δεν τους ενδιέφερε η ιστορική (θρησκευτική και θεολογική) αλήθεια, αλλά τους ενδιέφερε να αποκρύψουν ότι πήραν τα πάντα από τον Ορφισμό. Έτσι όμως το μόνο που αποδεικνύεται είναι ότι ο χριστιανισμός όπως εφαρμόστηκε είναι μια ιστορική απάτη. Αυτό θα το αποδείξουμε στη συνέχεια.

Ο Ορφέας υπήρξε ένας Μεγάλος Άνθρωπος, το ίδιο μεγάλος με τον Βούδα, τον Λάο Τσε, τον Ιησού…

Αυτό που πρόσφερε ο Ορφέας στον άνθρωπο και στην ιστορία είναι το Υπέρτατο Μυστικό της Ύπαρξης:

Η Ίδια η Ύπαρξη (που εκδηλώνεται στον καθένα), η Συνείδηση, η Αντίληψη, είναι η Ανεξάντλητη Πηγή της Ενότητας και της διαφοροποίησης, των αντιλήψεων, των προσανατολισμών, και των πράξεων. Όλα προέρχονται από Μέσα. Δεν χρειάζεται να ψάξουμε να βρούμε «έξω», ούτε εξηγήσεις, ούτε δικαιολογίες, ούτε πράγματα να «αρπαχθούμε» από αυτά. Η Ύπαρξη από μόνη της είναι η Ανεξάντλητη Πηγή, κάθε βιώματος και εμπειρίας, η Λαλέουσα Πηγή, το Λάλον Ύδωρ… η Πηγή της Ζωής…

Η Ψυχή Είναι Απέραντη, Χωρίς Όρια, Ελεύθερη, Αγνή, Αιώνια. Η δέσμευση στο σώμα, ακόμα κι όταν επαναλαμβάνεται με την μετενσωμάτωση, είναι προσωρινή.

Η Μόνη Οδός Λύτρωσης είναι η Λύσις της Ψυχής από τα δεσμά του σώματος. Αυτό είναι το πραγματικό περιεχόμενο της Ορφικής Θεολογίας, και το αντικείμενο των Μυστηρίων.

Η Αληθινή Κατοικία της Ψυχής είναι τα Φωτεινά Βασίλεια του Υπερπέραν, της «Εξωπραγματικότητας», κι όχι ο κάτω κόσμος της γης.

                  (Σχόλια GD-ELLAS, επεξηγήσεις αστερίσκων *  ** ) :

* Ορφέας, από το ορφνός (γκρίζος), ή όρφνη και τον συνδέουν με τον βασιλέα του 

Άδη. Επίσης κατά τον Όττο Κερν, η λέξη ερμηνεύεται με την ελληνική γλώσσα, 

φέρνοντας για παράδειγμα την λέξη "ορφοβάται" (οι επίτροποι των ορφανών στην 

αρχαία Ελλάδα). Τέλος υπάρχει και η λέξη "ορφός" από το ψάρι ροφός.

** πριν από 29 αιώνες, Πιθανόν περισσότερο από 32 αιώνες (αν καταλήξουμε και 

στο πότε έγινε ο Τρωϊκός Πόλεμος). Γιατί στο λεξικό "ΣΟΥΪΔΑ" λέγει τα εξής: 

Ορφεύς Λειβήθρων των εν Θράκη (πόλις δε ετσιν υπό τη Πιερία) υιός Οιάγρου 

και Καλλιόπης. ο δε Οίαγρος πέμπτος ήν από Άτλαντος, κατά Αλκυόνην μίαν των 

θυγατέρων αυτού, γέγονε δε πρό ένδεκα γενεών των Τρωϊκών. 

            Και αν στον ΣΟΥΙΔΑ (όπου οι συγγραφείς του δείχνουν και κάποιον "αποτροπιασμό" στα ελληνικά θέματα που αφορούν μη χριστιανοσύνη, όχι πάντα) τον οριοθετούν χρνολογικά, ε τότε και αν αυτό είναι ακόμα μία τρανταχτή απόδειξη περί της υπάρξως του Ορφέως ως ιστορικού προσώπου.

ΠΗΓΗ  wholemind8

JULY 4th - LIKE TODAY WAS BORN ALEXANDER THE GREAT

LIKE TODAY WAS BORN ALEXANDER THE GREAT

This great man was born in 356 BC July 4.
In 2004, on 4 July, the Greek National team in football won the European Cup in Portugal.


ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Αυτός ο σπουδαίος άνθρωπος είχε γεννηθεί στις 4 Ιουλίου
του 356 π.Χ.  
Το 2004 , στις 4 Ιουλίου, η Εθνική ομάδα της Ελλάδας στο ποδόσφαιρο κέρδισε το Ευρωπαϊκό κύπελλο στην Πορτογαλία.