ARCHIVE - AGAIN (LONG VERSION)

............!!!!!

Η τραγική ιστορία πίσω από το τραγούδι Mamacita donde esta Santa Claus.

Η τραγική ιστορία πίσω από το τραγούδι Μamacita

19/12/2013ΑγγελικήΓράψτε ένα σχόλιοGo to comments

από: http://ohifront.wordpress.com/2013/12/19/

Αναμφισβήτητα είναι το τραγούδι των ημερών λόγω Χριστουγέννων το  ακούμε παντού, ενώ πολλοί είναι οι χρήστες των social media που το ανεβάζουν στο προφίλ του γιατί τους φτιάχνει τη διάθεση.

Ωστόσο, πίσω  από αυτό το χαρούμενο αυτό τραγουδάκι, το «Mamacita Donde esta Santa Claus» (Μαμάκα, πού είναι ο Άγιος Βασίλης), κρύβεται μία πολύ τραγική ιστορία.

Το χριστουγεννιάτικο αυτό τραγούδι αρχικά κυκλοφόρησε το 1958 με τη φωνή του 12χρονου τότε Augi Rios, ενός μικρού Νεοϋορκέζου με Πορτορικανούς γονείς,  και αποτέλεσε χριστουγεννιάτικο σουξέ της εποχής.

Σαραντα οκτώ χρόνια αργότερα, τα Χριστούγεννα του 2006 ένας πατέρας, μέσα στο κλίμα των εορτών τράβηξε το συγκεκριμένο βίντεο στο οποίο ο γιος του τραγουδάει το Mamacita και το ανέβασε στο you tube. 

H ευτυχία εκείνων των ημερών μετατράπηκε σε τραγωδία, λίγο καιρό αργότερα, καθώς τον Απρίλιο του 2007 το αγοράκι κάηκε ζωντανό μαζί με την μητέρα του, όταν το αυτοκίνητό τους πήρε φωτιά μετά από τροχαίο. Εκείνη μπορούσε να απεγκλωβιστεί αλλά επειδή δεν μπορούσε να βγάλει το γιο της από το τυλιγμένο στις φλόγες αυτοκίνητο έμεινε μέσα, με αποτέλεσμα να βρουν και οι δύο τραγικό θάνατο.

Ο πατέρας ανέβασε αυτό το βίντεο στο διαδίκτυο γράφοντας τα συγκεκριμένα ανατριχιαστικά  λόγια: «Σας ευχαριστώ που απολαύσατε αυτό το βίντεο, με τον μικρό μου, που εξακολουθεί να με γεμίζει περηφάνια, ακόμα και μετά το θάνατό του. Σας ευχαριστώ που κάνατε το μικρό Χριστουγεννιάτικο θαύμα, μέρος της ζωής σας. Ο Θεός να σας έχει καλά».

Star.gr

ΕΛΛΗΝΑ ΑΘΑΝΑΤΕ -Σήφης Στειακός (τραγούδι-βίντεο)

                   
                                                            Στον Νίκο Κοκαράκη, στον Σήφη Στειακό
                                                            ένα μεγάλο από καρδιάς τους λέω ευχαριστώ!

Deep Purple: Κοντσέρτο για ροκ γκουπ και ορχήστρα

Τρίτη, 24 Σεπτεμβρίου 2013από: http://sophia-siglitiki.blogspot.gr/2013/09/ConcertoforGroupandOrchestra.html

Deep Purple: Κοντσέρτο για ροκ γκουπ και ορχήστρα

Στα τέλη της δεκαετίας του '60 πολλά ροκ συγκροτήματα φλέρταραν με την κλασσική μουσική. Ένα από αυτά ήταν οι Deep Purple, οι πρωτεργάτες του σκληρού ροκ με το εμβληματικό τραγούδι Smoke on the Water. Θέλησαν να αποδείξουν ότι μπορούσαν να δοκιμάσουν τις αντοχές τους σε ένα μουσικό είδος που προφανώς ξεπερνούσε τις δυνάμεις τους. Το εγχείρημα ανέλαβε ο οργανίστας του συγκροτήματος Τζον Λορντ, ένας μουσικός με κλασσική πιανιστική παιδεία.

Το αποτέλεσμα ήταν η σύνθεση «Κοντσέρτο για ροκ γκρουπ και ορχήστρα», που παρουσιάσθηκε και ηχογραφήθηκε ζωντανά στις 24 Σεπτεμβρίου του 1969 στοRoyal Albert Hall του Λονδίνου. Τους Deep Purple εκείνο το βράδυ συνόδευε η Βασιλική Φιλαρμονική Ορχήστρα του Λονδίνου, υπό τη διεύθυνση του Μάλκολμ Άρνολντ.

Το έργο αγνοήθηκε από τους φανς του συγκροτήματος και λοιδωρήθηκε από τους κλασσικόβιους. Από πλευράς φόρμας είναι κάτι μεταξύ κοντσέρτο γκρόσο, συμφωνίας κοντσερτάντε και κοντσέρτου για ορχήστρα. Οι επιρροές του ανιχνεύονται στις μουσικές των Ραχμάνινοφ, Σιμπέλιους, Μάλερ και στα κινηματογραφικά σάουντρακ των Φραντς Γουάξμαν και Ντμίτρι Τιόμκιν.

Αποτελείται από τρία μέρη:

Α. Moderato-Allegro
Β. Andante
Γ. Vivace-Presto

Στη διαδρομή του χρόνου, το συμφωνικό αυτό έργο των Deep Purple ξεχάστηκε. Ίσως να οφείλεται και στην απώλεια της παρτιτούρας, μετά από μια εκτέλεση του στο Λος Άντζελες.

Τριάντα χρόνια μετά, ο ολλανδός συνθέτης Μάρκο Ντε Χούι ανασυνέθεσε την παρτιτούρα και στις 25 Σεπτεμβρίου οι Deep Purple ανέβηκαν και πάλι στη σκηνή του Ρόγιαλ Αλμπερτ Χολ για να το παρουσιάσουν σε ένα νεώτερο κοινό. Αυτή τη φορά τούς συνόδευσε η Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου, υπό τη διεύθυνση του Πολ Μαν. Έκτοτε, το έργο γνωρίζει μια νέα άνθηση και έχει παρουσιαστεί αρκετές φορές.

Deep Purple - Concerto For Group And Orchestra (24.9.1969)

Live at the Royal Albert Hall (Deep Purple album)

Live at the Royal Albert Hall είναι ο τίτλος του διπλού, ζωντανά ηχογραφημένου CD του χαρντ ροκ συγκροτήματος Deep Purple, με τη συμφωνική ορχήστρα του Λονδίνου, ηχογραφημένο στις 25 και 26 Σεπτεμβρίου του 1999 στο Royal Albert Hall.

Η κυκλοφορία του δίσκου έγινε στις 8 Φεβρουαρίου του 2000 από εταιρεία "Spitfire".Το αρχικό εγχείρημα της ένωσης ενός χαρντ ροκ συγκροτήματος και μιας συμφωνικής ορχήστρας είχε γίνει ακριβώς τριάντα χρόνια νωρίτερα, τον Σεπτέμβριο του 1969, με την ηχογράφηση εκείνης της συναυλίας να κυκλοφορεί με την ονομασία «Concerto for Group and Orchestra». Ο Μάρκο ντε Γκόεϊ, οπαδός των Deep Purple και του Τζον Λορντ και συνθέτης από την Ολλανδία, κατέγραψε ξανά το αρχικό έργο εξ ακοής και το έστειλε στον Τζον Λορντ με σκοπό την επανεκτέλεση του. Στην συναυλία συμμετείχαν εκτός από τους Deep Purple και την ορχήστρα, ο Ρόνι Τζέιμς Ντίο, μέλη των του συγκροτήματος του Στηβ Μορς και η βρετανίδα τραγουδίστρια Σαμ Μπράουν.

Η συναυλία εκδόθηκε και σε μορφή DVD με τίτλο «In Concerto with the London Symphony Orchestra», στις 25 Ιουλίου του 2000.

Ιστορία του δίσκου

Στις 10 Ιουλίου του 1969, οι Deep Purple έδωσαν την πρώτη τους συναυλία με τονΊαν Γκίλαν και τον Ρότζερ Γκλόβερ στη σύνθεση τους. Το αρχικό set list του συγκροτήματος βασιζόταν σε μεγάλα ορχηστρικά κομμάτια, ενώ ο Γκίλαν έμαθε κάποια από τα παλιά τραγούδια του συγκροτήματος όπως τα "Hush", "Help", "Hey Joe" και "Kentucky Woman", τα οποία όμως δεν χρειάστηκε να ερμηνεύσει αρκετές φορές αφού είχαν ήδη αρχίσει να βγαίνουν οι αρχικές ιδέες για κάποια νέα κομμάτια.

Στις αρχές Αυγούστου του 1969, ο Ρότζερ Γκλόβερ αρρώστησε και εισήχθη σε νοσοκομείο, από το οποίο βγήκε μόνο για την πρώτη ραδιοφωνική εμφάνιση του συγκροτήματος στις 11 Αυγούστου, στο "Dave Symonds show". Παρ' όλα αυτά, αναγκάστηκαν να ακυρώσουν τρεις συναυλίες προγραμματισμένες για τις 13, 15 και 16 Αυγούστου, στο Λονδίνο, το Νιούκαστλ και το Μπέρμιγχαμ, αντίστοιχα.

Στις 22 Αυγούστου έπαιξαν για πρώτη φορά με αυτή τη σύνθεση εκτός Βρετανίας, στο "Paradiso Club" του Άμστερνταμ. Παράλληλα, ο Τζον Λορντ, είχε ξεκινήσει να δουλεύει πάνω σε μία σύνθεση που θα περιελάμβανε κλασική μουσική, με κομμάτια και για ροκ συγκρότημα. Όταν το έμαθε αυτό ο μάνατζερ Τόνι Έντουαρτς του είπε να συνεχίσει την προσπάθεια και αυτός θα κανόνιζε να γίνει η συναυλία, μιας και κάτι τέτοιο θα έδινε μεγάλη δημοσιότητα στο συγκρότημα. Έτσι, έκλεισε το Royal Albert Hall και την βασιλική φιλαρμονική ορχήστρα.

Οι Deep Purple, συνέχισαν να δίνουν συναυλίες στη Βρετανία μέχρι τις 21 Σεπτεμβρίου αλλά και να κάνουν πρόβες για τα νέα τραγούδια που προσπαθούσαν συνεχώς να δημιουργήσουν. Στις 22 και 23 Σεπτεμβρίου του 1969, το συγκρότημα έκανε πρόβες βασισμένες στο Concerto του Τζον Λορντ μαζί με την συμφωνική ορχήστρα. Τα μέλη της ορχήστρας υποδέχτηκαν με πολύ ειρωνικά σχόλια το συγκρότημα, καθώς τα μακριά μαλλιά και τα μοντέρνα ρούχα δεν ταίριαζαν με τις απόψεις που είχαν κάποιοι φίλοι της κλασικής μουσικής μέσα από την ορχήστρα. Διευθυντής της ορχήστρας, ήταν ο Μάλκολμ Άρνολντ, γνωστός συνθέτης κλασικής μουσικής.

Η συναυλία ξεκίνησε το απόγευμα της 24 Σεπτεμβρίου του 1969, με την ορχήστρα να παίζει την 6η Συμφωνία του Μάλκολμ Άρνολντ. Αμέσως μετά το συγκρότημα εμφανίστηκε στη σκηνή για να παρουσιάσει από μόνο του κάποια από τα μέχρι τότε κομμάτια του. Έτσι, ξεκίνησαν με το "Hush", και συνέχισαν με τα "Wring that Neck" και "Child in Time".

Το δεύτερο αυτό μέρος της συναυλίας ονομαζόταν «More Shades of Deep Purple» και διήρκησε περίπου μισή ώρα. Το τρίτο και σημαντικότερο μέρος της συναυλίας ονομαζόταν «Concerto for Group and Orchestra», και ηχογραφήθηκε για να κυκλοφορήσει σε δίσκο λίγους μήνες αργότερα. Το «Concerto for Group and Orchestra» αποτελούνταν από τρία Movements, στα οποία εναλλασσόταν η Ορχήστρα με το συγκρότημα. Το δεύτερο μισό της 3ου Movement ξαναπαίχτηκε σαν encore. Το «Concerto for Group and Orchestra» όχι μόνο ηχογραφήθηκε αλλά και βιντεοσκοπήθηκε για να κυκλοφορήσει σε βιντεοκασέτα, το 1992.

Η δημοτικότητα που έδωσε η συναυλία και ο δίσκος στο συγκρότημα ήταν αρκετά μεγάλη, αλλά και απαραίτητη και ανάγκασε πολλούς κριτικούς να αρχίσουν να γράφουν θετικά σχόλια για τις ζωντανές εμφανίσεις των Deep Purple από εκείνο το σημείο και μετά, ενώ οι συναυλίες τους άρχισαν να προσελκύουν έναν αρκετά μεγάλο αριθμό μουσικόφιλων, χωρίς ακόμη να έχουν κυκλοφορήσει κάποια στούντιο ηχογράφηση. Σε αυτό το σημείο οι Deep Purple ήταν μία από τις καλύτερες underground μπάντες έχοντας δημιουργήσει ένα πολύ μεγάλο κοινό που γέμιζε τα περισσότερα club στα οποία έπαιζε το συγκρότημα.

Τα τραγούδια του δίσκου
Έκδοση βινυλίου (1969)

1. First Movement: Moderato-Allegro - 19:23
2. Second Movement: Andante - 19:11
3. Thrid Movement: Vivace-Presto - 13:09

Έκδοση CD (1990)

1. Wring That Neck - 12:50
2. Child in Time - 12:27
3. First Movement: Moderato-Allegro - 19:05
4. Second Movement: Andante - 19:00
5. Third Movement: Vivace-Presto - 15:24

Επετειακή κυκλοφορία διπλού CD (2002)

1. Symphony No.6, Op. 95 - 25:13
2. Hush - 4:42
3. Wring That Neck - 12:50
4. Child in Time - 12:27
5a. First Movement: Moderato-Allegro - 19:05
5b. Second Movement: Andante - 19:00
5c. Third Movement: Vivace-Presto - 15:24
6. Parts of the Concerto's Third Movement - 5:53

Deep Purple - Concerto For Group And Orchestra

(Remastered Edition) 79'

First Mark2's Album - Recorded Live on Wednesday 24th September 1969 at The Royal Albert Hall, London, England.

Track Listing:
1.First Movement - Moderato, Allegro (00:00)
2.Second Movement - Andante (19:08)
3.Third Movement - Vivace, Presto (38:07)
Bonus Track:
4.Child In Time (53:34)
5.Wring That Neck (1:05:59)

Τζίμι Χέντριξ: "Ο Χιώτης είναι ο καλύτερος κιθαρίστας στον κόσμο" (vid)

Τζίμι Χέντριξ: "Ο Χιώτης είναι ο καλύτερος κιθαρίστας στον κόσμο" (vid)

26/07/13 - 16:18

πηγή: defencenet.gr

56

O αξέχαστος Μανώλης Χιώτης, κατάφερε να μείνει ανεξίτηλος ακόμα και στον ίδιο τον Τζίμι Χέντριξ. Κανένας δεν έπαιζε καλύτερα μπουζούκι από αυτόν, ακόμη και σήμερα τα τραγούδια και οι ερμηνείες του Μανώλη Χιώτη αγαπιούνται και ακούγονται φανατικά. Ομως, Χιώτη λάτρευε να ακούει και ο μύθος της ροκ Τζίμι Χέντριξ που παραδεχόταν πως ο Ελληνας μουσικός είναι καλύτερος από αυτόν.

Επαιξε μπουζούκι ακόμη και στον Λευκό Οίκο στα γενέθλια του Λίντον Τζόνσον. Ομως η καθιέρωσή του στη διεθνή κοινή γνώμη ήρθε μέσω του Τζίμι Χέντριξ. Οταν ο Χιώτης έκανε περιοδεία στην Αμερική ο Χέντριξ άκουσε το «Την έδιωξα κι όμως την αγαπώ» και εντυπωσιάστηκε. Οι δυο τους, έπαιζα σε διπλανά μαγαζιά στο Σικάγο το 1965 και ο Χέντριξ επεδίωξε να τον ακούσει, λέγοντας μετά το θρυλικό «Ο Χιώτης παίζει κιθάρα καλύτερα από εμένα».

Επισκέφθηκε τη μουσική σκηνή που εμφανιζόταν ο Χιώτης πολλές φορές και δήλωνε εντυπωσιασμένος από την ταχύτητα με την οποία έπαιζε χωρίς να χάνει ούτε μια νότα. Ειδικό αφιέρωμα είχε κάνει σε αυτή τη σχέση ο Χρήστος Βασιλόπουλος.

Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

THE DREAM - ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ - EL SUEÑO

                                                   Αφιερωμένο σε ανθρώπους με αισθήματα
                                                           Dedicated to people with feelings
                                                     Dedicado a las personas con sentimientos