ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΖΑΛΑ

                                             ΤΑ  ΠΕΝΤΕ  ΖΑΛΑ 

                                           Απόψε  θα  χορέψω 

                                           στου  ουρανού  τα  κάστρα, 

                                           με  πεντοζάλι,  τσικουδιά 

                                           και  του  Θεού  τα  άστρα.

                                           Θά ‘ναι  νυχτέρι  τση  καρδιάς 

                                           που  ξέρει  να  γλεντίζει, 

                                           στα  πέρατα  του  σύμπαντος 

                                           με  τ’ άστρα  θ’ αρμενίζει.

                                           Τον  πρώτο  ζάλο  στο  κορμί 

                                           το  λυγερό  σα  κρίνο, 

                                           που  θα  μου  δίνει  το  ρυθμό 

                                           και  τσικουδιά  να  πίνω.

                                           Τον  άλλο  ζάλο  στη  καρδιά 

                                           του  έρωτα  η  αντλία, 

                                           που  τέτοια  αγάπη  δε  θωρείς 

                                           σ’ άλλη  καρδιά  καμμία.

                                           Τον  τρίτο  ζάλο  στη  μαθιά 

                                           που  σα  θωρείς  μια  ζάλη, 

                                           σου  κυριεύει  το  κορμί 

                                           η  πιο  θερμή  αγκάλη.

                                           Τον  τέταρτο  το  ζάλο  μου 

                                           σε  πετιμέζι  χείλη, 

                                           να  τα  τρυγώ  χορεύοντας 

                                           σα  νά ‘τανε  σταφύλι.

                                           Τον  πέμπτο  ζάλο  στη  ψυχή 

                                           που  νοιώθει  όλα  τα  ζάλα 

                                           και  είναι  μόνο  ικανή 

                                           για  πράματα  μεγάλα.

                                           Ετσά  το  νοιώθουν  στο  νησί 

                                           κι  απανταχού  οι  Κρήτες, 

                                           ετσά  τη  ζούνε  τη  ζωή 

                                           και  με  χαρές  και  λύπες.

                                         

                                                                             Γιώργος Δουζένης

                                                                                    ΑΥΓ  2011

                                                                         "Στα χνάρια τσ' αγάπης"

                                                                        Συλλογή "ΑΝΘΡΩΠΟΣ"