ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΩΣ
Μεγάλες νύχτες,
σκοτεινές, το δυό
χιλιάδες τρία
νύχτες ψυχρές
και φοβερές, με
περισσή μαγεία.
Τα άστρα
πιά δέ φέγγουνε,
μέσ' στον ουράνιο
θόλο,
το σέλας
λές και χάθηκε
από τον βόρειο
πόλο.
Ο Αποσπερίτης
έχασε τη λάμψη
του στο δρόμο,
του κάκου
ψάχνει ο Αυγερινός
τον φωτεινό του
θρόνο.
Μόνο η
Σελήνη απόμεινε σαν
τον ακοίμητο φρουρό,
να μας
θυμίζει ενίοτε τον
Μέγα Δημιουργό.
Έτσι μας
κατάντησε ο νέος
"πολιτισμός",
που λειτουργεί
στο πνεύμα μας ως ένας
εθισμός.
Με προϊόντα
τεχνικά, καταναλωτικά,
χάσαμε τη
σήμερον αξίες κι
ανθρωπιά.
Άστρο λαμπρό,
πώς να φανεί,
από ανθρώπων χνώτα,
στον δρόμο
μας δε βλέπουμε
και ψάχνουμε για
φώτα,
κατευθυντήρια δύναμη
εμπρός να πορευθούμε
και ένα
πνεύμα ερατεινό τώρα
αναζητούμε.
Κάποτε υπήρχε
ο Αίσωπος, ο
Σοφοκλής, ο Αισχύλος,
ο Δημοσθένης ο
λογάς, εσώπασε κι
εκείνος.
Κάποτε υπήρχε
ο Πλάτωνας, ο
Περικλής, ο Αίας,
και ο
Σωκράτης ο σοφός
κι ο βασιλιάς
Ατρέας.
Και ο
Αριστοτέλης φυσικά, της
λογικής καμάρι
και ο
Διογένης φίλοι μου
μ' εκείνο το
φανάρι,
καθώς επίσης
ήρωες, τρανοί και
δοξασμένοι,
ο Ηρακλής
και ο Ιάσονας,
στον κόσμο ξακουσμένοι.
Ενδεικτικά τα
ονόματα τα προαναφερθέντα,
μά δόξα
φανερώνουνε κι άς
είν' όλα ταφέντα.
Σήμερα δεν
υπάρχουνε, σαν τα
παλιά τα χρόνια,
πρόσωπα πνευματικά,
που θα θυμούνται
αιώνια.
Γι αυτό
αν εφαρμόζαμε τις
ρήσεις των αρχαίων,
πνευματική υπερδύναμη
θα είμαστε και
πλέον.
Και την
Αγάπη του Χριστού,
αν τη θωρούσαμ'
όλοι,
θα έφευγαν
για πάντοτε σκοτάδι
και διαβόλοι.
Πνευματικός συναγερμός,
το σύνθημά μας
τώρα,
αν θέλουμε
ν' αξιωθεί και πάλι
αυτή η χώρα,
να έλθει
η μέρα Έλληνα
και πάλι να
γελάς,
άλλο σκοτάδι
δεν χωρά, εδώ
είναι η Ελλάς!
Γιώργος Δ.
Δουζένης
" Ο γεωργός του
πνεύματος "
2002
συλλογή "ΑΝΘΡΩΠΟΣ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου