ΑΧ ! ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ
Ελλάδα μου και
μάνα μου
γλυκειά μοναχοκόρη,
ασχήμιες γέμισαν πολλές
της φύσης σου
οι χώροι.
Από τον Έβρο
εκεί ψηλά
ως κάτω στα
Σφακιά σου,
απ' το
Ιόνιο πέλαο
ως τα Δωδεκάνησά
σου.
Ντυμένη ήσουν κάποτε
με ωραίο υφαντό
που πάντα
το καμάρωνες
σα νά 'ταν
νυφικό.
Η κεφαλή περήφανη
σαν τη Μακεδονία,
τα χέρια
σου Ηπειρώτικα
για κάθε εργασία.
Η Θράκη είναι
η ματιά
για την ασφάλειά
σου,
η Θεσσαλία η
τροφή
που δίνεις στα
παιδιά σου.
Η Αττική και
η Ρούμελη
πνευματική τροφή,
όπως αυτή που
πρόσφεραν
κάποτε οι Δελφοί.
Πιο κάτω η
Πελοπόννησος
με
ανδρείους μαχητές,
που σκέψη μία
είχανε,
να είναι οι
νικητές.
Υπερηφάνεια πρόσφερε
για δώρο
σου η Κρήτη,
με τ' άτρομα
κοπέλια της
και με τον
Ψηλορείτη.
Και στις Κυκλάδες
πάντοτε
η τέχνη πρωτοπόρα,
με έργα αξιοθαύμαστα
εγέμισαν τη χώρα.
Τα Δωδεκάνησα
πολλά
εγέννησαν τραγούδια
και το Ιόνιο
ποιητές
της ανθρωπιάς λουλούδια.
Μα σήμερα
Ελλάδα μου
με απόγνωση θωρείς,
αυτό που τώρα
γίνεται
ν'
αντέξεις δε μπορείς.
Το σώμα σου
το γέμισαν
σκυρόδεμα κι ακόμα…,
οι άνθρωποι απ' την άσφαλτο
δε βλέπουνε το
χώμα.
Μολύναν τον αέρα
σου
τα έργα των
παιδιών σου
και στάχτη τώρα
γίνανε
τα
δάκρυα των ματιών
σου.
Τα κάψανε τα
δάση σου
τη θάλασσα βρωμίσαν,
φθόνησαν τα κάλλη
σου
σε βόρβορο
τα ρίξαν.
Γιώργος Δ. Δουζένης
" Ο γεωργός του πνεύματος " 2005
Συλλογή "ΑΝΘΡΩΠΟΣ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου