ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ…
Και να
που καταφέραμε μάρτυρες
να γενούμε,
την ώρα
του θανάτου μας
σα θέαμα να
ζούμε.
Τι και
αν προλάλησαν κάποιοι
σοφοί το πάλαι
και σήμερα
να ευχόμαστε Θεέ
το χέρι βάλε.
Παραδοθήκαμε άβουλα
στη λήθη την
αιώνια,
σαν άγαλμα
μαρμάρινο του λέοντα
στη Χαιρώνεια.
Κάποτε ήμουν
πρόπολος στις Μούσες
του Ελικώνα,
σήμερα δούλος
είμαι σε λέσχης
τον «αγώνα».
Και ξύπνιος
ονειρεύομαι για τις
στιγμές εκείνες,
ξύπνιος κοιμούμαι
και γροικώ αχούς
απ’ τις Μυκήνες.
Σίγουρα δεν
ονειρεύτηκα αυτά που
τώρα ζω,
στα τάρταρα
πορεύομαι χωρίς ανασασμό.
Να βάλει
ο Θεός το
χέρι του μαζί
με το δικό
μου,
μπας και
γλυτώσω απ’ το κακό
και τον κατατρεγμό
μου.
Γιώργος Δουζένης
Σεπ.
2011
Συλλογή "ΑΝΘΡΩΠΟΣ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου