Τρίτη 6 Αυγούστου 2013

Η επικούρεια τετραφάρμακος συνταγή

13 Ιουλ 2013


από: http://vickytoxotis.blogspot.com/2013/07/blog-post_4005.html#disqus_thread

Η επικούρεια τετραφάρμακος συνταγή



 Όλη η φιλοσοφία σύμφωνα με τον Επίκουρο,πρέπει να υπηρετεί έναν χρήσιμο σκοπό για την ανθρώπινη ζωή, 
διαφορετικά αυτή δεν έχει νόημα και σημασία. «Μάταιος (κενός) είναι ο φιλοσοφικός λόγος που δεν θεραπεύει 
κανένα ανθρώπινο πάθος, ακριβώς όπως η ιατρική δεν οφελεί παρά μόνο όταν θεραπεύει τις αρρώστιεςτου σώματος, 
έτσι και η φιλοσοφία δεν προσφέρει τίποτα, αν δεν απαλλάσσει την ψυχή από τα πάθη της.»
 ( Άγνωστος αρχαίος Συγγραφέας) 
 Η φιλοσοφία γενικά και η ηθική θεωρία ειδικότερα, στην περίπτωση του Επίκουρου, είναι αναγκαίο μέσο για την 
εξασφάλιση της ψυχικής υγείας, που είναι απαραίτητη για την ευδαιμονία του ατόμου. Ο θεραπευτικός ρόλος της 
φιλοσοφίας αποσκοπεί στην επιδίωξη της ευδαιμονίας, που είναι και ο τελικός σκοπός της ανθρώπινης ζωής. 

Η ηθική θεωρία του Επίκουρου έχει δύο σκέλη, την τετραφάρμακο που έχει προληπτικό χαρακτήρα και την αρχή της 
ηδονής. Το πρώτο στηριζόμενο στην φυσιολογία στοχεύει στην εξάλειψη του αδικαιολόγητου φόβου και της ταραχής 
από την ανθρώπινη ψυχή. Το δεύτερο, στηριζόμενο σε ένα φυσιοκρατικό αλγόριθμο των επιθυμιών, προσφέρει ένα 
θετικό πρόγραμμα για την επιδίωξη της ευδαιμονίας του τελικού σκοπού του ανθρώπου.
 Το πρώτο, λοιπόν μέλημα της φιλοσοφίας αυτής είναι η εξάλειψη των αιτίων της δυστυχίας, που προκαλούν 
αδικαιολόγητο φόβο και ανησυχία στον ανθρώπινο νου και οφείλονται σε πλάνη και σε εσφαλμένη ερμηνεία των 
φαινομένων. Η Επικούρεια φιλοσοφία διατυπώνει επιγραμματικά τις κύριες θέσεις της ηθικής θεωρίας : 
 « ΑΦΟΒΟΝ Ο ΘΕΟΣ, ΑΝΥΠΟΠΤΟΝ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ, 
Τ ΑΓΑΘΟΝ ΜΕΝ ΕΥΚΤΗΤΟΝ, ΤΟ ΔΕ ΔΕΙΝΟΝ ΕΥΕΚΚΑΡΤΕΡΗΤΟΝ» 
« Ο θεός δεν είναι επίφοβος, ο θάνατος δεν είναι αντιληπτός, το μεν καλό εύκολα αποκτιέται, το δε κακό εύκολα υπομένεται.» ( Φιλόδημος Γαδαρηνός) 
 Η διατύπωση αυτή είναι γνωστή ως τετραφάρμακος και συμπυκνώνει τις απαραίτητες αρχές για την επιδίωξη της 
ευδαιμονίας. Το τετραπλό αυτό φάρμακο έχει σκοπό να προστατεύσει το άτομο από ψεύτικους φόβους 
ανησυχίες και ανώφελα βάσανα, που πηγάζουν από τις εσφαλμένες δοξασίες σχετικά με τη φύση του 
θείου, του θανάτου του καλού και του κακού.Αλλά ας εξετάσουμε σε συντομία τις επικούρειες δόξασίες σχετικά 
με τον θεό, τον θάνατο,το καλό και το κακό. 

 Α. Ο θεός 

Η εξάλειψη των φόβων του ατόμου θα πρέπει να στηρίζεται στη σαφή 
γνώση της φύσεως του θεού και της θέσης του στον φυσικό και τον 
ανθρώπινο κόσμο. Ο Επίκουρος δέχεται την ύπαρξη του θεού, ως όντος 
που είναι άφθαρτο, αθάνατο και μακάριο, αφού η γνώση μας γι ΄αυτό 
είναι σαφής (εναργής) και προχωρά στον προσδιορισμό της φύσεως 
του θείου, διότι διαφορετικα το άτομο θα κυριαρχείται από τη λανθασμένη 
γνώση γι΄ αυτό. 





« πρώτα - πρώτα πιστεύοντας ότι ο θεός είναι ον ζωντανό, αθάνατο και μακάριο, σύμφωνα με την
παράσταση του θεού που έχει αποτυπωθεί στο νου των ανθρώπων, να μην αποδίδεις σ΄αυτόν τίποτα ξένο
προς την αφθαρσία του, τίποτα αταίριαστο στην μακαριότητά του. Απεναντίας να πιστεύεις γι΄ αυτόν
οτιδήποτε είναι ικανό να διαφυλάξει την μακαριότητά του και την αθανασία του. Οι θεοί υπάρχουν.
Πρόδηλη είναι η γνώση γι΄αυτούς. Ωστόσο δεν είναι οι θεοί όπως τους πιστεύει ο πολύς ό κόσμος, διότι
ο πολύς κόσμος δεν κρατά ακέραιη την αρχική παράσταση των θεών. Και ασεβής δεν είναι όποιος αρνείται
τους θεούς των πολλών ανθρώπων, αλλά όποιος αποδίδει στους θεούς, όσα οι πολλοί πιστεύουν γι΄αυτους.
Οι απόψεις του κόσμου για τους θεούς, δεν είναι προλήψεις, αλλά ψευδείς δοξασίες (υπολήψεις).
Από τέτοιες δοξασίες προέρχεται η ιδέα ότι οι θεοί τιμωρούν τους κακούς με τις μεγαλύτερες συμφορές
και ευεργετούν τους καλούς.» ( Επίκουρος επιστολή προς Μενοικέα.) 
          Ο συνετός άνθρωπος, όπως μας λέει ο Επίκουρος, που βασίζει τις κρίσεις του στις προλήψεις και όχι 
          σε απλές υπολήψεις ( ψευδείς απόψεις), θεωρεί ότι ο θεός είναι ένα άφθαρτο και μακάριο όν και πρέπει να 
          του αποδίδονται οι ιδιότητες της αφθαρσίας και της μακαριότητας. Κάθε άλλη ιδιότητα είναι εσφαλμένη και 
          στηρίζεται σε μύθους.
          Ένα τέτοιο όν : « το μακάριο και άφθαρτο ον, ούτε το ίδιο έχει προβλήματα, ούτε σε άλλους προκαλεί. 
          Έτσι δεν οργίζεται με κανέναν και δεν χαρίζεται σε κανένα. Γιατί όλα αυτά είναι γνωρίσματα αδυνάμων όντων.» 
          ( Επίκουρος Κύριαι Δόξαι 1 ). 
          Είναι λοιπόν λάθος να θεωρούμε ότι το θείο ενδιαφέρεται για οτιδήποτε εκτός από την μακαριότητά του. 
          Η πίστη που υπάρχει σχετικά με τη φύση του θείου αλλά και την επιρροή του στο κόσμο, αλλά και στον 
          άνθρωπο είναι και εσφαλμένες και επικίνδυνες και δημιουργουν φόβο και ταραχή, αφού αποδίδουν φυσικά 
          φαινόμενα, και ανθρώπινες καταστάσεις και συμπεριφορές στη σκοτεινή δύναμη και την παρέμβαση των θεών. 
          Σε ότι αφορά στο φυσικό κόσμο και τα ουράνια σώματα, το θεϊκό όν δεν παρεμβαίνει, διότι αυτό θα ήταν 
          αντίθετο προς τη φύση του. 
          « δεν πρέπει να νομίζουμε ότι στα ουράνια σώματα η κίνηση, η θέση, η έκλειψη, η ανατολή και η δύση και 
         τα συναφή φαινόμενα γίνονται επειδή κάποιος (θεός) έχει αναλάβει αυτή τη λειτουργία και τα ρυθμίζει 
         ή τα ρύθμισε, ενώ συγχρόνως κατέχει την πλήρη μακαριότητα μαζί με την αφθαρσία. Διότι οι ασχολίες, 
         οι φροντίδες, οι θυμοί και οι εύνοιες δεν συνυπάρχουν με τη μακαριότητα, αλλά είναι συνέπειες της αδυναμίας, 
         του φόβου και της εξάρτησης από τους άλλους» ( Επίκουρος προς Πυθοκλέα)
         Η απόδοση στους θεούς κάθε ανθρώπινης συμπεριφοράς ( ταραχή, οργή, θυμός, ευμένεια κλπ.) είναι 
        λανθασμένη. Ο φωτισμένος άνθρωπος πρέπει να θεωρεί τα θεϊκά όντα ως πηγή δύναμης και παρηγοριάς 
        και να προσπαθεί να προσεγγίσει και να μιμηθεί την θεϊκή γαλήνη και μακαριότητα, που είναι απαραίτητη 
        για την προσωπική του ευδαιμονία. Η αταραξία, η κατάσταση αυτή εσωτερικής ηρεμίας, η πνευματική γαλήνη, 
        που είναι ουσιαστική για την κατάκτηση της ευδαιμονίας, γίνεται αδύνατη αν πιστεύει κανείς, όπως ο πολύς 
        ο κόσμος, ότι η ανεξιχνίαστη δράση των θεών καθοδηγεί τη λειτουργία του κόσμου. 

         Β. Ο Θάνατος 

         Στη συνέχεια ο Επίκουρος διαλύει το φόβο, τον τρόμο και την αγωνία που κατέχει τους ανθρώπους σχετικά 
         με τον θάνατο. Η τετραφάρμακος βεβαιώνει ότι ο θάνατος δεν μπορεί να γίνει αντιληπτός, αφού δεν 
         είναι παρά η απώλεια κάθε αίσθησης, το τέλος της ζωής και η διάλυση του σώματος και της ψυχής  
         στα άτομα της ύλης που τα συνθέτουν. 
          
           Στην επιστολή προς Μενοικέα γράφει για το θέμα του θανάτου κατά τρόπο μοναδικό και συγκλονιστικό: 
«κοίτα να συνηθίζεις την ιδέα ότι ο θάνατος είναι ένα τίποτα για μας ( μηδέν προς ημάς), διότι κάθε καλό
          και κακό βρίσκεται στην αίσθηση, ενώ ο θάνατος σημαίνει στέρηση της αίσθησης. Γι΄ αυτό, η ορθή γνώση ότι 
          ο θάνατος δεν σημαίνει τίποτα για μας, μας κάνει να απολαμβάνουμε τη θνητότητα του βίου. Όχι επειδή μας 
          χαρίζει άπειρα χρόνια, αλλά επειδή μας απαλλάσσει από τον πόθο της αθανασίας. Δεν υπάρχει, βλέπεις, 
          τίποτα το φοβερό στη ζωή, για εκείνον που έχει αληθινά καταλάβει ότι δεν υπάρχει τίποτα το φοβερό στο να 
          μη ζεί. Άρα είναι ανόητος όποιος λέει ότι φοβάται το θάνατο, όχι γιατί θα τον κάνει να υποφέρει όταν έρθει, 
          αλλά επειδή υποφέρει με την προσδοκία του θανάτου. Γιατί ότι δεν σε στεναχωρεί όταν είναι παρόν δεν υπάρχει 
          λόγος να σε στεναχωρεί όταν το περιμένεις. Το πιο ανατριχιαστικό, λοιπόν από τα κακά, ο θάνατος, είναι ένα 
          τίποτα για μας, ακριβώς επειδή όταν υπάρχουμε εμείς αυτός δεν υπάρχει και όταν έρχεται αυτός εμείς δεν 
          υπάρχουμε. Ο θάνατος, λοιπόν δεν έχει να κανει ούτε με τους ζωντανούς ούτε με του πεθαμένους, αφού για 
          τους ζωντανούς δεν υπάρχει, ενώ οι πεθαμένοι δεν υπάρχουν πιά.» 
           
         Όπως φαίνεται στο κείμενο αυτό, ο θάνατος είναι το αντίθετο της ζωής.Η ζωή σημαίνει αντίληψη, αίσθηση, 
        συναίσθήματα και συνείδηση, ενώ ο θάνατος σημαίνει την πλήρη απουσία τους. Ο θάνατος είναι απλώς 
        η παύση της ζωής. Δεν υπάρχει αθανασία στο φυσικό κόσμο. Συνεπώς δεν υπάρχει τίποτα για να φοβάται 
       ή να ελπίζει κανείς, από τη στιγμή που παύει να ζει. Ό,τι ακολουθεί είναι η απλή αποσύνθεση της ύλης, 
       αφού τίποτα δεν απομένει εκτός άτομα ύλης, χωρίς αίσθηση και συνείδηση, που κάποτε αποτελούσαν το 
      σώμα και την ψυχή του. Η ελπίδα για αθανασία ή μεταθανάτια ζωή είναι για τον Επίκουρο μάταιη. 
      Δεν έχει τίποτα να περιμένει ή να φοβάται κανείς από μια ανύπαρκτη κατάσταση. Τίποτα δεν υπάρχει μετά 
      την ζωή εκτός από την ανυπαρξία. Το άτομο, λοιπόν, που ενδιαφέρεται να ρυθμίσει την ζωή του με τη λογική 
       και να αναζητήσει την ευδαιμονία πρέπει να πορευτεί στη ζωή του, αποβάλλοντας κάθε παράλογη ελπίδα 
       και φόβο για μετά θάνατο ανταμοιβή ή τιμωρία. 
« Ω τύχη, σε έχω προκαταλάβει και έχω φράξει κάθε σου περείσφρηση. Και ούτε σε σένα, ούτε σε καμιά
άλλη περίσταση, θα αφήσουμε τους εαυτούς μας εκτεθειμένους. Αλλά όταν θα πρέπει να τελειώνουμε,
αφού φτύσουμε και τη ζωή, αλλά και εκείνους που προσκολλώνται σ΄αυτήν κενολογόντας, θα αποχωρήσουμε
          από τη Ζωή, τραγουδώντας έναν όμορφο ύμνο για το πόσο ωραία ζήσαμε» (Μητρόδωρος ο Λαμψακινός 
          - Επικούρου προσφώνησις 47) 
          Συνεπώς, η θνητότητα όταν αντιμετωπίζεται με ηρεμία και σύνεση, μπορεί να γίνει πηγή δύναμης 
          και παρηγοριάς. Αυτό που έχει να αντιμετωπίσει ό άνθρωπος δεν είναι οι απατηλοί φόβοι ή οι προσδοκίες 
          για μετά θάνατο ζωή, αλλά οι πραγματικές δυσκολίες της ζωής. Δεν πρέπει να αναβάλλει την ζωή του 
          από φόβο ή ελπίδα για κάποιο πράγμα, που ακόμη και αν υπήρχε, δεν είναι παρόν στη ζωή του. 
          Η ζωή δεν είναι πουθενά αλλού. Είναι εδώ και τώρα. 
« Μια φορά γεννιόμαστε, δεν γίνεται να γεννηθούμε δυό φορές και ούτε θα υπάρξουμε ξανά ποτέ πιά,
στον αιώνα τον άπαντα. Και συ χωρίς να έχεις το αύριο στο χέρι σου, αφήνεις τη χαρά για άλλωτε,
και στο μεταξύ η ζωή- από αναβολή σε αναβολή - χάνεται και ο θάνατος βρίσκει τον καθένα μας
απασχολημένο.» ( Επικούρου Προσφώνησις) 
          
          Γ. Καλό και Κακό 

          Ένα ακόμη αίτιο ταραχής του ατόμου είναι οι πεποιθήσεις σχετικά με το καλό και το κακό. Πρέπει να 
          ξεκαθαρίσουν οι βασικές έννοιες του καλού και του κακού και ποιά είναι η σημασία τους στην ανθρώπινη 
          συμπεριφορά. Ο Επίκουρος χρησιμοποιεί τους όρους αγαθό ( καλό ) και δεινόν (κακό ) για να προσδιορίσει 
          πράγματα που είναι θεμιτό να επίζητά κανείς ή να αποφεύγει.
          Κάθε κίνηση προς την κατεύθυνση του φυσικού σκοπού είναι καλή. Κάθε δραστηριότητα που στοχεύει σε ένα 
         μη φυσικό τέλος είναι κακή. Οι σκοποί ή οι στόχοι που θέτει η φύση είναι αγαθοί. Αντίθετα κάθε τι που 
          αντιστρατεύεται αυτούς είναι κακό. Το άτομο, που κατ΄ουσίαν είναι είναι φυσικό όν, πρέπει να φροντίζει ώστε 
          η ζωή του να κυλά με τρόπο που να ικανοποιεί τις απαιτήσεις της φύσης του. Η επικούρια προτροπή, 
          που καλεί το άτομο να ζήσει σύμφωνα με τη φύση (κατά φύσην ζην ), προσδιορίζει τις θεμιτές για τον άνθρωπο 
          επιλογές και αποφυγές. 

          Για τον Επίκουρο το αγαθόν είναι αυτό που προκαλεί ηδονήν, ενώ το δεινόν είναι αυτό που 
          προκαλεί πόνον. 
          Είναι εύκολο να αποκτήσουμε το αγαθό και εύκολο να υπομείνουμε το δεινό, κατά τον Επίκουρο, γιατί το 
          πρώτο συνδέεται με την ενίσχυση της ανάπτυξης της φυσικής διαδικασίας της ζωής, ενώ το δεύτερο εμποδίζει 
          την φυσική εξέλιξη της ζωής. Κάθε τι που καταφάσκει στη ζωή γεννά ηδονήν και κάθε τι που την αρνείται 
          συνοδεύεται από πόνο. 
          Η ηδονή και ο πόνος, τα δύο θεμελιώδη συναισθήματα (πάθη), που βιώνουν όλα τα έμψυχα όντα - το πρώτο 
          « οικείον προς την φύσην » ενώ το δεύτερο αλλότριον προς την φύσην μπορούν να προσδιορίσουν τι είναι καλό 
          και τι κακό. Και το μέν καλό εύκολα μπορεί να αποκτηθεί επειδή η ηδονή προυποθέτει ένα σύνολο σαφώς 
          προσδιορισμένων στόχων και ενεργειών: 
« Την ηδονήν ονομάζουμε αρχή και τέλος ( αξία και σκοπό ) της ευτυχισμένης ζωής. Διότι αυτή γνωρίσαμε
          ως αγαθό, πρώτο και συγγενικό προς τη φύση μας και χάρη σ΄αυτήν αποφασίζουμε για κάθε επιλογή 
          και αποφυγή, αλλά και σε αυτήν οδηγούμαστε όταν κρίνουμε κάθε καλό με κριτήριο αυτό το συναίσθημα.» 
          (Επίκουρος Επιστολή προς Μενοικέα.) 
          ενώ ο πόνος, εφόσον υπάρχει η κατάλληλη ψυχική δύναμη, μπορεί να αντιμετωπισθεί. 
          Συνεπώς η τετραφάρμακος έχει προληπτικό χαρακτήρα, για την εξάλειψη του φόβου και της 
          αγωνίας, που πηγάζουν από τις εσφαλμένες δοξασίες, σχετικά με τη φύση του θείου, του θανάτου, 
          του καλού και του κακού. 

           Η ταραχή και ο φόβος που κυριεύουν την ψυχή εξαιτίας των εσφαλμένων κρίσεων, πρέπει να εξαλειφθούν 
           πρίν από κάθε θετική επιδίωξη της ευδαιμονίας. 

           Η τετραφάρμακος αποβλέπει, λοιπόν, στην προληπτική εξάλειψη των πηγών της ψυχικής οδύνης 
          και αγωνίας, που μας οδηγούν, ώστε να γίνουμε δυστυχείς ( κακοδαίμονες). Σε ότι αφορά τις δύο πρώτες 
         προτάσεις, η τετραφάρμακος αποτελεί τη λύση για την εξάλειψη της ταραχής και του φόβου. 
        Οι δύο τελευταίες προτάσεις,που αφορούν το καλό και το κακό, παραπέμπουν στον αλγόριθμο της ηδονής, 
         που συνιστά την θετική θεραπευτική πλευρά της ηθικής θεωρίας του Επίκουρου. Έτσι είναι πραγματικά 
         εύκτητον το αγαθόν, αν έχουμε κατά νου ότι αγαθό σημαίνει προπάντων αναχαίτιση ή εξάλειψη του κακού. 
         Και για να επιτευχθεί αυτό, ο Επίκουρος έχει παρουσιάσει έναν ηθικό κανόνα με σκοπό την επίτευξη 
         της ευδαιμονίας. 

         ΛΕΩΝΙΔΑΣ Α. ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΔΗΣ 

         πηγή  το βρήκα εδώ
         Read more: http://vickytoxotis.blogspot.com/2013/07/blog-post_4005.html#ixzz2aTvCZxjv
Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:
Ετικέτες

Δευτέρα 5 Αυγούστου 2013

Πως η Deutsche Bank χρηματοδότησε την γενοκτονία των Ποντίων!

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Πως η... Deutsche Bank χρηματοδότησε την γενοκτονία των Ποντίων!  του Σταύρου Παπαντωνίου





Στο «άδυτα» της γερμανικής πολιτικής των αρχών του 20ου αιώνα, που κατέληξε στην εθνική τραγωδία!


Σπάνια παρασκήνια από την εποχή της γενοκτονίας των Ποντίων και ό,τι προηγήθηκε ιστορικά φέρνουν σήμερα στο φως τα "Παραπολιτικά". Τα τέλη του 19ου αιώνα και οι αρχές του 20ου, ήταν μια περίοδος όπου Γερμανία και Τουρκία , είχαν έρθει πολύ κοντά, με τους Γερμανούς και τον τότε «Κάιζερ» Γουλιέλμο τον Β' , να επιδιώκει και τελικά να πετυχαίνει την διείσδυση στην Ανατολική Μεσόγειο μέσω της Τουρκίας.
Οι συγκρίσεις με το σήμερα είναι αναπόφευκτες καθώς το τελευταίο διάστημα οι σχέσεις των δύο χωρών γνωρίζουν ξανά άνθιση , με την Μέρκελ να δείχνει πως θέλει να αντιγράψει το στρατηγικό μοντέλο του προκατόχου της, με το οποίο η Γερμανία βρήκε πάτημα στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, σε έναν ζωτικό γεωστρατηγικό χώρο, όπως είναι αυτός της Μεσογείου, αλλάζοντας άρδην τις ισορροπίες στην περιοχή.
Μια πρώτη γεύση των γερμανικών προθέσεων φάνηκε με την επίσκεψη της Μέρκελ τον Μάρτιο που μας πέρασε στην Άγκυρα, όπου η γερμανίδα πολιτικός «έκλεισε» το μάτι στην Τουρκία, κάνοντας λόγο για την ευρωπαική προοτπική της χώρας.
Η προσέγγιση Γερμανίας-Τουρκίας
Η επίσκεψη αυτή δεν ήταν το μόνο δείγμα , που προδίδει τα γερμανικά σχέδια. Λίγο νωρίτερα ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Γκίντο Βεστερβέλε σε συνάντηση που είχε με τον τούρκο ομόλογό του Αχμέτ Νταβούτογλου δήλωνε με νόημα : «Η Τουρκία μπορεί κάλλιστα να αναλάβει έναν ρόλο που θα αποτελεί γέφυρα για την Ανατολή και τη Δύση", αδειάζοντας ουσιαστικά την Ελλάδα, ενώ την ίδια περίοδο ο γερμανικός τύπος χαρακτήριζε τον Ερντογάν χαρισματικό ηγέτη» και την Τουρκία «ανερχόμενη δύναμη του Βοσπόρου».
Η έρευνα από ιστορικές πηγές της εποχής είναι αποκαλυπτική και δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε αναπόφευκτες συγκρίσεις. Τον περασμένο Απρίλιο εξάλλου, μετά την επίσκεψη της Μέρκελ στην Τουρκία, οι δύο χώρες, έκαναν συμφωνία συμπαραγωγής τεθωρακισμένων Leopard με τη συμμετοχή τούρκων μηχανικών. Είχαν προηγηθεί μεγάλες γερμανικές επενδύσεις στις τηλεπικοινωνίες και την πληροφορική, κάτι που είχε αποκαλύψει και ο Ρέσλερ στα πλαίσια του γερμανοτουρκικού φόρουμ για την ένεργεια τον Απρίλιο που μας πέρασε. «Διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν τεράστιες προοπτικές στην Τουρκία, ειδικά στον ενεργειακό τομέα».
Οι Βαθιές ρίζες της γερμανοτουρκικής φιλίας
Η προσπάθεια διείσδυσης της Γερμανίας στην Ανατολική Μεσόγειο μέσω της Τουρκίας ξεκίνησε ήδη από το 1867, όταν ιδρύεται στην Τουρκία σχολή διδασκαλίας της γερμανικής γλώσσας. Αργότερα κυκλοφορεί στη Γερμανία βιβλίο - οδηγός «Η Μικρά Ασία πεδίο γερμανικού εποικισμού». Ο τότε «Κάιζερ», όπως έμεινε στην ιστορία, επισκέπτεται την Κωνσταντινούπολη και έχει θερμή συνάντηση με τον Σουλτάνο τον οποίο χαρακτηρίζει ως «φίλο», ενώ μοιράζει εκατοντάδες παράσημα στους τούρκους αξιωματούχου. Η στρατηγική της Γερμανίας αρχίζει και ξεδιπλώνεται σε οικονομικό επίπεδο, αρχής γενομένης από την μεγάλη δύναμη της εποχής, τους σιδηρόδρομους. Τα μεγάλα deal αρχίζουν, με την Τουρκία να αρχίζει να μεταβάλλεται σε γερμανικό προτεκτοράτο.
Οι Γερμανοί πολύ σύντομα θα ελέγχουν πλέον όλο σχεδόν το σιδηροδρομικό δίκτυο.Σε βιβλίο της εποχής, γερμανού περιηγητή διατυπώνεται με σαφήνεια η άποψη πως «Η Τουρκία θα ζήσει διά της Γερμανίας». Όλα αυτά περιγράφονται αναλυτικά στο από τον Μιχαήλ Ροδά, διευθυντή τότε του γραφείου τύπου της Ύπατης Αρμοστείας της Σμύρνης, που έζησε όλα τα γεγονότα και γράφει χαρακτηριστικά για την συνάντηση του Κάιζερ με τον Σουλτάνο και σημειώνει με νόημα πως «κολακεύτηκε υπερβολικά από την φιλία του Γερμανού».
Το τραπεζικό deal και η ίδρυση της Deutsche Bank
Οι Γερμανοί δεν σταμάτησαν στους σιδηρόδρομους. Θέλοντας να «μπουν» στο τραπεζοπιστωτικό σύστημα της περιοχής κάνουν τις απαραίτητες κινήσεις.Το 1904 φτάνει στην Ελλάδα εκπρόσωπος της Εθνικής Τράπεζας της Γερμανίας και πείθει τον τότε διευθυντή της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος Στέφανο Στρέιτ να ιδρύσουν από κοινού, την Τράπεζα της Ανατολής. Βασικός όρος της συμφωνίας, η πλειοψηφία στο Συμβούλιο θα ήταν ελληνική. Η συμφωνία υλοποιήθηκε και η πρωτοφανής ανάπτυξη της τράπεζας , αφού το ελληνικό εμπόριο ήκμαζε, οδηγεί σε αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Εκεί οι Γερμανοί φαίνεται πως βρήκαν την κατάλληλη ευκαιρία και αθέτησαν την αρχική συμφωνία ζητώντας την πλειοψηφία στο συμβούλιο. Η ρήξη ήλθε , κάτι που δεν φαίνεται να πείραξε ιδιαίτερα τον «μεγάλο» Κάιζερ , που ήδη είχε μπει στο παιχνίδι της περιοχής και ήλεγχε το τραπεζικό σύστημα της Αιγύπτου και όλης της Τουρκίας. Η ίδρυση της «νέας» τράπεζας ήταν γεγονός, αφού τότε γεννήθηκε η περίφημη Deutsche Bank, με τα αρχικά ελληνικά αρχικά κεφάλαια, η οποία ανοίγει μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα 200 (!) υποκαταστήματα και αρχίζει να προσφέρει άφθονο χρήμα για επενδύσεις στην Τουρκία. Παράλληλα σε όλη την Τουρκία γίνεται μποικατάζ στα ελληνικά προίόντα και το ελληνικό εμπόριο που γνώριζε άνθιση διώκεται.
Την γενοκτονία των Ποντίων την χρηματοδότησε η Deutsche Bank
Η πολιτική αυτή που εφαρμόστηκε από την συνεργασία Γερμανίας και Τουρκίας, κατέληξε σε μια εθνική τραγωδία, Την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου από το κίνημα των νεοτούρκων. Η βοήθεια της Γερμανίας στους νεότουρκους ήταν σε όλα τα επίπεδα, όπως αποκαλύπτουν οι πηγές της εποχής.Χαρακτηριστικό είναι πως οι γερμανικές ακτοπλοικές εταιρείες είχαν βγάλει ανακοίνωση πως τα μέλη των νεοτούρκων μπορούν να ταξιδεύουν δωρεάν με την γερμανική σημαία. Οι ιστορικές πήγες γράφουν χαρακητριστικά «η Deutsche Bank παρέχει άφθονα κεφάλαια στο κίνημα των Νεοτούρκων. Ο Γερμανισμός τους παρέχει όλα τα μέσα , αφού η Πανισλαμική πολιιτκή είναι τέκνο της Παγγερμανικής» . Ο Μιχαήλ Ροδάς, αναφέρει γλαφυρά πως όσα έγιναν και κατέληξαν σε αυτή την τραγωδία του ελληνισμού «γίνονταν χωρίς θόρυβο, με πρόγραμμα, με σύστημα και αφάνταστη υπομονή», τα διαχρονικά δηλαδή χαρακτηριστικά της πολιτικής των Γερμανών.
του Σταύρου Παπαντωνίου
Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:
Ετικέτες

Κυριακή 4 Αυγούστου 2013

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΡΟΩΘΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΛΑΚΕΔΕΣ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΡΟΩΘΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΛΑΚΕΔΕΣ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Αναρτήθηκε από τον/την satyrikon στο Δεκεμβρίου 22, 2010

Σε ένα βιβλίο του όπου ο Henry Kissinger  αποκαλείται “λαμπρός και προκλητικός ..  και είναι δύσκολο να τον απορρίψεις,” ο εβραιος έμπιστος των “πεφωτισμένων”

Jacques Attali

επιβεβαιώνει ότι οι “πεφωτισμένοι” τραπεζίτες  επιβάλλουν ένα φρικτό “Brave New World”

για την ανθρωπότητα, διαζευγμένο από την καλοσύνη, την αλήθεια ή την πραγματικότητα.
Το βιβλίο “Μια Σύντομη Ιστορία του Μέλλοντος” του Jacques Attali (2006) περιγράφει την ατζέντα της ελίτ για τον 21ο αιώνα.

Ένας Γάλλος Εβραίος (είπε πρόσφατα στο Ευρωπαϊκό Εβραϊκό Κογκρέσο οτι ο εβραϊκός πληθυσμός της γης θα πρέπει να αυξηθεί στα 200 εκατ. ), Ο Attali είναι ένας υψηλού επίπεδου τεχνοκράτης που εργάζεται για να ολοκληρωθεί η Νέα Παγκόσμια Τάξη.

Ο Jacques Attali έχει μια πλούσιο βιογραφικό.  Για δέκα χρόνια εργάστηκε ως σύμβουλος του πρώην Γάλλου προέδρου Φρανσουά Μιτεράν. Το 1980, ξεκίνησε το ευρωπαϊκό πρόγραμμα Eureka (ένα μεγάλο ευρωπαϊκό πρόγραμμα για τις νέες τεχνολογίες που εφηύρε, μεταξύ άλλων, το MP3).
Το 1991, ίδρυσε την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης.  Είναι επίσης ο αίτιος της μεταρρύθμισης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που είναι γνωστή ως LMD, με σκοπό να φέρει όλες τις ευρωπαϊκές βαθμίδες σε μιά ευθεία.
Έχει δημοσιεύσει πάνω από 50 βιβλία, πουλώντας πάνω από 6 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Ανάμεσα τους περιλαμβάνεται και μια βιογραφία λιβάνι  του τραπεζίτη Siegmand Warburg.
Έχει γράψει επίσης ένα λαμπρό άρθρο για τον Καρλ Μαρξ, υποστηρίζοντας ότι ο Μαρξ ήταν ένας ελεύθερος marketeer που ευνόησε τον καπιταλισμό σαν ένα σκαλοπάτι προς το Κομμουνιστικό του ιδεώδες και προέβλεψε την παγκοσμιοποίηση όπως τη γνωρίζουμε σήμερα (δηλ. η Νέα Παγκόσμια Τάξη).
Στο «Μια Σύντομη Ιστορία του μέλλοντος» ο Attali προβλέπει ότι αυτός ο αιώνας θα ξεδιπλωθεί σε τρεις διαφορετικές φάσεις.
1.  Υπέρ-αυτοκρατορία = εποχή της ιδιωτικοποίησης, όπου οι εταιρείες θα κυβερνούν. ” Γράφει, ότι «το κεφάλαιο θα  απαλλαγεί επιτέλους από κάθε τι που το απειλεί -συμπεριλαμβανομένων των εθνικών κρατών, τα οποία σταδιακά θα διαλύσει.”  Ο νόμος των “αγορών” θα αποτελέσει το μόνο αναγνωρισμένο παγκόσμιο δίκαιο. Ένα σύστημα εξουσίας του οποίου οι «δομές παραμένουν ασαφείς, αλλά στόχος του είναι παγκόσμιος.”
2. Υπερσυγκρούση = Υπερ-αυτοκρατορία θα συρρικνωθεί και θα υπάρξει μια περίοδος παγκόσμιου χάους.  Ξεκινώντας περίπου από το 2030,  ο Attali προβλέπει »καταστρεπτικούς πολέμους, όπου έθνη,  θρησκευτικές ομάδες, τρομοκρατικές οντοτήτες και πειρατές της ελεύθερης αγοράς θα στρέφονται ο ένας εναντίον του άλλου».
3. Υπερδημοκρατία (2060) = έχοντας εξαντληθεί από τους πολέμους και τις κοινωνικές αναταραχές η παγκόσμια κοινότητα θα υποδεχτεί με ανοιχτές αγκάλες »τη δημιουργία μιας δημοκρατικής παγκόσμιας κυβέρνησης».  Θα είναι ένα κολεκτιβιστικό σύστημα, όπου ο καθένας θα εργάζεται για το «κοινό καλό».

Παρακάτω υπάρχουν μερικά επιλεγμένα θέματα γιά να πάρετε μιά γεύση από το βιβλίο.

Illuminati  Sexuality

In the future, people will no longer bond and create families. ‘The couple will no longer be the principal base for life and sexuality. [People] will prefer to choose, in full transparency, polygamous or polyandrous loves.’
The driving force of this trend is technology that frees youth from parental control. The first was the radio, which allowed the young:
‘To dance outside the ballrooms and therefore be free of parental supervision- liberating sexuality, opening them to all kinds of music, from jazz to rock, and thus announcing youth’s entry into the world of consumption, of desire, and of rebellion.’
A media-dominated culture will create an egocentric populace who ‘will be loyal only to themselves.’
With lovers failing to mate for life, ‘the world will be no more than a juxtaposition of solitudes, and love a juxtaposition of masturbations.’
The elite goal is to remove love from sex so that they control reproduction.  Attali writes that in the twentieth century, society ‘sought to evacuate the reproductive role of sexuality by making motherhood artificial, by using increasingly sophisticated methods- pills, pre-mature labor, in vitro fertilization, surrogate mothers.’
In the future, society ‘will even go so far as to dissociate reproduction and sexuality.  Sexuality will be the kingdom of pleasure, reproduction that of machines.’
Future generations ‘will manufacture the human being like a made-to-measure artifact, in an artificial uterus, which will allow the brain to further develop with characteristics chosen in advance. The human being will thus have become a commercial object.’

Surveillance

Attali paints a picture of a surveillance society that would make the Stasi wince.
Even our washing machines will be conspiring against us,  while the ‘packaging of food products, clothing vehicles, and household goods will become “communicative.”‘
We will live with untrustworthy robots.
‘Domestic robots will become universal in daily life. They too will be constantly connected to high-output grids in nomadic ubiquity. They will function as domestic help, as aids for the handicapped or aged, as workers and as members of security forces. In particular they will become “Watchers.”‘
All our data will be collected by public and private security firms.  The main form of surveillance will be portable entertainment devices. The embryo of this today is the iPhone that sends data to the NSA.
‘The unique nomadic object will be permanently traceable. All the data it contains, including images of everyone’s daily life, will be stored and sold to specialist businesses and to public and private police.’
By 2050, these machines will have evolved into what Attali calls ‘self-surveillance machines’ that will allow everyone to monitor his own compliance with the norms.
We will monitor our consumption of water, energy and raw materials. We will even have the ‘opportunity to measure, permanently or periodically, the parameters of [our] own body.’
‘Electronic bugs, worn subcutaneously, will ceaselessly register heartbeat, blood pressure, and cholesterol. Microprocessors connected to various organs will watch their functioning as compared to the norms.’
Living insecure and chaotic lives, we will be dependent on insurance companies for security. These companies will make sure their clients ‘conform to norms to minimize the risks … They will gradually come to dictate planetary norms (What to eat? What to know? How to drive? How to protect oneself? How to consume? How to produce?)’
These companies will be ruthless.
‘They will penalize smokers, drinkers, the obese, the unemployable, the inadequately protected, the aggressive, the careless, the clumsy, the absentminded, the spendthrift. Ignorance, exposure to risks, wasting, and vulnerability will be considered diseases.’
Prisons ‘will be gradually replaced by long-distance surveillance of a person under house arrest.’

Immigration

Immigration flows will expand and submerge nation states.  ‘Great Britain will become a major host country, especially for citizens of Central European countries. The latter will in their turn welcome Ukrainian workers, themselves replaced by Russians, themselves replaced by vast Chinese populations.’
Resistant countries will learn that a population inflow ‘is the condition of their survival.’  In a sinister passage, Attali speaks of third-world hordes engulfing the West.
‘Ever more numerous masses will hurl themselves at the gates of the West. They already number hundreds of thousands every month; that figure will increase to millions, then tens of millions.’
The United States will be the most popular destination and ‘In twenty years, the Hispanic and African-American populations will almost constitute a majority in the United States.’
Nomadism will also become the norm in the West, ‘more and more people will leave one country for another: there will soon be more than ten million of them switching countries every year.
Our main incentive will be money, but many will leave because they are disgusted by their homeland.
‘They [will] no longer want to depend on a country whose tax system, legislation, and even culture they reject. And also to disappear completely, to live another life. The world will thus be increasingly filled with people who have become anonymous of their own free will; it will be like a carnival where everyone – ultimate freedom! – will have chosen a new identity for himself.’

Future Of The US

The dollar will remain dominant until at least 2025, when foreign backers will start abandoning it and ‘the credit pyramid, based on the value of American housing, will collapse.’
The US will then start disintegrating, with violence and chaos ensuing. Attali states, ‘it will not be tomorrow’s Africa that will one day resemble today’s West, but the whole West that could tomorrow evoke today’s Africa.’
The US will then have to redesign its government to regain control.
‘The United States could then become a Scandinavian-style social democracy, or a dictatorship – and even perhaps one after the other. It would not be the first time such a surprise occurred: the first leader to apply the principles required to emerge from the crisis of the [last depression] was Mussolini; the second was Hitler. Roosevelt only came third.’
As chaos and violence engulfs the world, Christianity and Islam will strengthen. The Bible belt region in the Southern US will mobilize and could dominate US politics.
‘The United States could then around 2040 fall prey to a theocratic temptation, explicit or implicit, in the shape of theocratic isolationism in which democracy would be no more than a shadowy presence.’
This Christian movement could be used in a war against a mobilized Islam, which would presumably weaken and discredit both religions.
An international Christian alliance ‘could well form alliances here and there with secular pirates and traffickers in arms, women and drugs.’
This alliance will ‘stand face to face against Islam  – and the struggle will be relentless. They will defend Christians in countries where they are a minority, as in Lebanon, Syria, Iraq and Syria.’
Before the end of century the US will be disintegrated and under the authority of a collectivist world government.
Αυτή η καταχώριση έγινε στις Δεκεμβρίου 22, 2010 στις 4:47 πμ υπό 1001 Club, Bilderberg, CFR, Georgia Guidestones, Ε.Ε., ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ,ΗΠΑ, 
Μπιλντερμπέργκ, ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ, ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΝΟΜΙΣΜΑ, ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ, 
Σόρος, ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΚΑΡΤΕΛ, ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ,ΧΑΖΑΡΟΙ, επικαιρότητα, NEW AGE, NEWER WORLD ORDER, NWO, one world government, Rothschilds, Soros George, The Club Of Rome,Trilateral Commission, Uncategorized. Με ετικέτα: , , , , ,, 
, , , , , , , , , , 
, , , , , , , , , , , 
, , , , ,
, , , , , , , . Μπορείτε να παρακολουθήσετε τα όποια σχόλια σε αυτό το άρθρο μέσω RSS 2.0 ροή. Μπορείτε αφήστε σχόλιο, ή trackback από τον δικό σας ιστότοπο.
Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:
Ετικέτες
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)