Κυριακή 20 Απριλίου 2014

Απάντηση της Λευκωσίας στην προσπάθεια της Άγκυρας να αποδομήσει την Κ.Δ.: Μην ταξιδεύετε στην Τουρκία

Απάντηση της Λευκωσίας στην προσπάθεια της Άγκυρας να αποδομήσει την Κ.Δ.: Μην ταξιδεύετε στην Τουρκία

Απάντηση της Λευκωσίας στην προσπάθεια της Άγκυρας να αποδομήσει την Κ.Δ.: Μην ταξιδεύετε στην Τουρκία

από: Mignatiou.com
April 18, 2014 2:30 am Category: ΚυπροςΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ 2 Comments A+ / A-
Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Σε δυο πεδία καταγράφεται η αντίδραση της Λευκωσίας στη νέα πρόκληση της Άγκυρας, να επιβάλλει εμμέσως εμπάργκο εισόδου των Ελληνοκυπρίων στη χώρα. Η πρώτη αντίδραση αφορά τις οδηγίες του υπουργείου Εξωτερικών προς τους Μόνιμους Αντιπρόσωπους της Κύπρου στις Βρυξέλλες και στη Νέα Υόρκη να προβούν σε διαβήματα, ζητώντας την παρέμβαση της Ε.Ε. και του ΟΗΕ.
Παράλληλα θα ενημερωθούν και ξένες κυβερνήσεις διά των πρεσβειών της Κύπρου. Η δεύτερη αντίδραση αφορά την ενημέρωση των πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας και την ενθάρρυνσή τους από το ΥΠΕΞ να μην ταξιδεύουν στην Τουρκία υπό αυτές τις συνθήκες. Είναι σαφές πως η Κυπριακή Κυβέρνηση θεωρεί πως η κίνηση αυτή της Τουρκίας συνιστά σοβαρή πρόκληση και δεν πρόκειται να την υποβαθμίσει, παρά τις όποιες υποδείξεις μπορεί να υπάρξουν από τρίτους, που δεν θέλουν «να χαλάσει το κλίμα των συνομιλιών».
Το υπουργείο Εξωτερικών, προχώρησε χθες στην έκδοση ανακοινώσεως, με την οποία αναφέρει πως από τις 10 Απριλίου 2014, η Τουρκία εφάρμοσε νέα διαδικασία έκδοσης θεωρήσεων εισόδου στη χώρα (για σκοπούς τουρισμού και εμπορίου). Σύμφωνα με το νέο σύστημα, στο οποίο αναφέρθηκε χθες ο «Φ», τα απαιτούμενα έντυπα αιτήσεων συμπληρώνονται και υποβάλλονται ηλεκτρονικά από τους ενδιαφερόμενους, μέσω ιστοσελίδας της Τουρκικής Κυβέρνησης.
Η θεώρηση εισόδου αποστέλλεται ακολούθως στους ενδιαφερόμενους, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Η παλαιότερη μέθοδος εξασφάλισης θεώρησης εισόδου στο αεροδρόμιο, κατά την άφιξη στη Τουρκία, έχει καταργηθεί από τις 10 Απριλίου 2014. Συνεπώς κανένας δεν μπορεί να ταξιδεύσει μέχρι την Τουρκία χωρίς να έχει εξασφαλίσει προηγουμένως βίζα.
Όπως αναφέρει το ΥΠΕΞ, στη σχετική ιστοσελίδα της Τουρκικής Κυβέρνησης( υπουργείο Εξωτερικών), ο ηλεκτρονικός κατάλογος των κρατών, οι πολίτες των οποίων θα πρέπει να εξασφαλίσουν θεώρηση εισόδου για την Τουρκία, δεν περιλαμβάνει την Κυπριακή Δημοκρατία.  Αντ΄ αυτού, σημειώνει, για να καταστεί εφικτή η είσοδος τους στην Τουρκία, οι κάτοχοι διαβατηρίων της Κυπριακής Δημοκρατίας υποχρεούνται από το ηλεκτρονικό σύστημα να επιλέξουν σαν κράτος ιθαγένειας τους μια διεθνώς ανύπαρκτη οντότητα, ήτοι “Greek Cypriot Administration of Southern Cyprus”.
To Υπουργείο Εξωτερικών στην ανακοίνωσή του, «ενθαρρύνει τους κατόχους διαβατηρίων της Κυπριακής Δημοκρατίας να μην υποβάλλουν αίτηση για θεώρηση εισόδου στην Τουρκία υπό τους πιο πάνω όρους». 
Η κίνηση αυτή της Τουρκίας συνδέεται με τις πρακτικές που υιοθετεί και στις συνομιλίες. Δηλαδή, ενώ παρακάθεται στις συνομιλίες και υποτίθεται συζητά, παράλληλα προβαίνει σε ενέργειες που παραπέμπουν στην αναβάθμιση του ψευδοκράτους, αλλά και υπονόμευση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Οι κινήσεις αυτές γίνονται μεθοδικά και κλιμακώνονται. Η Άγκυρα παρενοχλεί στην κυπριακή ΑΟΖ με τρόπο που να αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας ενώ συνεχίζει εκστρατεία σε διπλωματικό επίπεδο για αναβάθμιση του ψευδοκράτους και αποδόμησης της Κ.Δ.
Ο Πρόεδρος της Συμμαχίας Πολιτών Γιώργος Λιλλήκας, αναφερόμενος στην πρόσφατη απόφαση της Άγκυρας όπως για να μπορέσει κάποιος Ελληνοκύπριος να ταξιδέψει στην Τουρκία να πρέπει να κάνει αίτηση ως πολίτης «της ελληνοκυπριακής διοίκησης της νότιας Κύπρου», ανέφερε πως η προκλητικότητα της Άγκυρας έχει ξεπεράσει κάθε όριο.
«Όχι μόνο μεθοδεύει με επιτυχία την αναβάθμιση του ψευδοκράτους αλλά υποβαθμίζει και την Κυπριακή Δημοκρατία», είπε ο κ. Λιλλήκας και κάλεσε τους πολίτες να μην παίξουν το παιγνίδι της Τουρκίας, και να μην βρεθεί κανένας Ελληνοκύπριος που για να ταξιδέψει στην Τουρκία θα απαρνηθεί την Κυπριακή Δημοκρατία. «Ως Συμμαχία Πολιτών προειδοποιήσαμε πολύ πριν την υπογραφή της Διακήρυξης ότι η τουρκική πλευρά επιδιώκει λύση συνομοσπονδίας από δυο συνεταιρικά κράτη», ανέφερε ο κ. Λιλλήκας.

www.karkinaki.gr: Το πρώτο site για τον παιδικό καρκίνο

www.karkinaki.gr: Το πρώτο site για τον παιδικό καρκίνο

www.karkinaki.gr: Το πρώτο site για τον παιδικό καρκίνο

από:  http://mignatiou.com/2014/04/www-karkinaki-gr-to-proto-site-gia-ton-pediko-karkino/
April 17, 2014 11:50 am Category: Ελλαδα Leave a comment A+ / A-
Με κεντρικό σύνθημα «εδώ μιλάμε για τον παιδικό καρκίνο», μια καινούρια ιστοσελίδα, το www.karkinaki.gr, δημιουργήθηκε με σκοπό να καλύψει το τεράστιο ενημερωτικό κενό που υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα αναφορικά με τον παιδικό καρκίνο.
Τo karkinaki.gr, αν και φτιάχτηκε με προσωπικό μεράκι και ενδιαφέρον, καθώς οι δημιουργοί του έχουν προσωπικά βιώματα στη συγκεκριμένη ασθένεια, γρήγορα έγινεη μόνη «πύλη» που μπορεί να καλύψει καθένα που ενδιαφέρεται να μάθει τα πάντα για τον παιδικό καρκίνο.
Με στήλες ειδικών συνεργατών (ιατρών, ψυχολόγων, διατροφολόγων, εκπαιδευτικών), το karkinaki.gr γίνεται η ασφαλής και έγκυρη ενημερωτική πλατφόρμα για επιστημονικά θέματα αναφορικά με τον καρκίνο, ενώ με τις στήλες γονέων και παιδιών γίνεται η ειλικρινής μαρτυρία για καθέναν που μπορεί, μέσα από την εμπειρία του ή την εμπειρία δικών του ανθρώπων, να «εξηγήσει» -σε πολλές εκφάνσεις του- τι είναι ο παιδικός καρκίνος και ποια προβλήματα δημιουργεί.
Ταυτόχρονα, το karkinaki μπορεί να διαβαστεί και από τους μικρότερους φίλους του, καθώς φιλοξενεί σχέδια, εικόνες, μαρτυρίες, κείμενα από πάσχοντα παιδιά, πάντα με την έγνοια να βοηθήσει ουσιαστικά άλλους φίλους, που τώρα έρχονται σε επαφή με τη νόσο.
Blogging, επικοινωνία με απλό κόσμο, σύλλογοι, θεσμικοί φορείς, όλοι «δεσμεύονται» στο karkinaki.gr και σε κάθε παιδί που νοσεί ή θα νοσήσει, ότι απέναντι στον παιδικό καρκίνο πρέπει να έχουμε ανοιχτά τα μάτια και την καρδιά μας!

Πούτιν: Ο Ράσμουσεν ηχογράφησε στα κρυφά ιδιωτική συνομιλία μας

Πούτιν: Ο Ράσμουσεν ηχογράφησε στα κρυφά ιδιωτική συνομιλία μας

Πούτιν: Ο Ράσμουσεν ηχογράφησε στα κρυφά ιδιωτική συνομιλία μας

από: http://mignatiou.com/2014/04/poutin-o-rasmousen-ichografise-sta-krifa-idiotiki-sinomilia-mas/
April 17, 2014 11:56 pm Category: ΑμερικηΕΥΡΩΠΗΚοσμοςΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ Leave a commentA+ / A-
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν κατηγόρησε το Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ ότι ηχογράφησε μυστικά και στη συνέχεια διέρρευσε στον Τύπο μία από τις ιδιωτικές συζητήσεις τους την εποχή που ο Άντερς Φογκ Ράσμουσεν ήταν ακόμη πρωθυπουργός της Δανίας.
“Συναντηθήκαμε και συζητήσαμε. Αποκαλύφθηκε ότι είχε μαζί του ένα μαγνητόφωνο και κατέγραψε τη συνομιλία μας μυστικά και στη συνέχεια τη δημοσιοποίησε στον Τύπο”, δήλωσε ο Πούτιν στην ετήσια τηλεοπτική του συνέντευξη στην οποία δέχεται ερωτήσεις από το λαό.
“Δεν μπορούσα να πιστέψω στα αυτιά και στα μάτια μου. Είναι παράλογο, το καταλαβαίνετε;”, πρόσθεσε. “(Ο Ράσμουσεν) εξήγησε ότι κατέγραψε τη συνομιλία αυτή για τους μεταγενέστερους”, συνέχισε ο Ρώσος πρόεδρος, προσθέτοντας: “Φυσικά με κολάκεψε, όμως το λιγότερο που θα μπορούσε να κάνει είναι να με προειδοποιήσει ή να ζητήσει την άδειά μου προτού δημοσιοποιήσει τις συζητήσεις αυτές”.
“Η εμπιστοσύνη είναι πραγματικά πολύ σημαντική. Είναι ζήτημα κλειδί: η εμπιστοσύνη μεταξύ ανθρώπων και κρατών”, κατέληξε ο Πούτιν.
Ο Ράσμουσεν διετέλεσε πρωθυπουργός της Δανίας από το 2001 ως το 2009, πριν αναλάβει τη θέση του ΓΓ του ΝΑΤΟ. Από την πλευρά της η Βορειοατλαντική Συμμαχία απέρριψε ως “ανοησίες” τις κατηγορίες αυτές του Πούτιν.
“Οι κατηγορίες αυτές είναι πλήρεις ανοησίες. Στη διάρκεια της θητείας του ως πρωθυπουργός της Δανίας, ο Ράσμουσεν ποτέ δεν έφερε μαγνητόφωνο για να ηχογραφήσει τις συναντήσεις του με τον Πούτιν ή με οποιονδήποτε άλλο”, απάντησε ο Οάνα Λουνγκέσκου, εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ, σε ερώτηση του πρακτορείου ειδήσεων Ρόιτερς.
“Γενικά, σε μια προσπάθεια να αποσπάσει την προσοχή από τις παράνομες και έκνομες ενέργειές της στην Ουκρανία, η Ρωσία έχει εξαπολύσει μια σειρά κατηγοριών εναντίον του ΝΑΤΟ οι οποίες παραποιούν τα γεγονότα”, πρόσθεσε.
ΠΗΓΗ: ΓΑΛΛΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ, AFP, REUTERS, ANA-MPA – PHOTO via NATO

Σάββατο 19 Απριλίου 2014

ΜΙΑ ΣΠΙΘΑΥΓΗ

                                                ΜΙΑ  ΣΠΙΘΑΥΓΗ
         
                                           Μια  σπίθα  να  γινόμουνα 
                                           μικρή  μα  δυνατή, 
                                           να  μη  με  υπολογίζανε 
                                           του  κόσμου  οι  ισχυροί.

                                           Μια  σπίθα  που  η  λάμψη  της 
                                           αξία  θα  δηλώσει 
                                           και  τις  αξίες  της  ζωής 
                                           παντού  θα  διαδηλώσει.

                                           Το  φώς  αυτό  το  πύρινο 
                                           της  σπίθας  της  μικρούλας 
                                           να  μοιάζει  με  το  φωτεινό 
                                           φωτάκι  της  αυγούλας.

                                           Μια  σπιθαυγή  ολόφωτη, 
                                           μια  σπιθαυγή  καθάρια, 
                                           να  διώξει  απ’ τη  μέρα  της 
                                           της  νύχτας  τα  σκαθάρια.

                                           Να  γίνει  φλόγα  δυνατή 
                                           σαν  ήλιος  που  ανεβαίνει 
                                           και  της  ψυχής  ο  ίμερος 
                                           το  πνεύμα  να  θερμαίνει.

                                           Να  γίνει  φως  περίλαμπρο, 
                                           να  γίνει  φωτοβόλο, 
                                           να  μεταδώσει  το  λαμπρό 
                                           το  φως  στον  κόσμο  όλο.

                                           Να  γίνει  φως  νεμέσιο, 
                                           να  γίνει  φλογοβόλο, 
                                           στάχτη  να  γίνει  το  κακό 
                                           το  πνεύμα  τ’ ολμοβόλο.

                                           Μια  σπίθα  να  γινόμουνα 
                                           με  φόρτωμα  τη  Γνώση, 
                                           εκείνη  που  τον  άνθρωπο 
                                           στ’ αλήθεια  θα  λυτρώσει.                                            

                           
                                                                             Γιώργος Δουζένης
                                                                                   04-11-2012  
                                                                         Συλλογή "ΑΝΘΡΩΠΟΣ"         

ΧΑΜΕΝΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ

                                ΧΑΜΕΝΟ  ΜΕΓΑΛΕΙΟ                                        

                            Νύχτα  αφέγγαρη  γιομάτη  άστρα
                            κι εγώ  γυροφέρνω  σε  έρημα  κάστρα,
                            αναζητώντας  θύμησες  παλιές,
                            σε  μάχες  με  ανελέητες  ορδές,
                            για  την  τιμή  με  το  σπαθί  στο  χέρι,
                            το  ποιος  τη  δόξα  σπίτι  του  θα  φέρει.
                            
                            Αστροφεγγιά  κι  η  νύχτα  σιωπηλή.
                            Αμίλητα  τα  βράχια,  μαρμαρωμένα  θαρρείς,
                            να  σε  προσμένουν  καρτερικά  μές  στη  σιγή,
                            στη  προαιώνια  ιστορία  τους  να  ριχτείς,
                            με  τη  καρδιά, με  τη  ψυχή,  με  το  μυαλό
                            κι  ο  Απόλλωνας  να  παίζει  πανάρχαιο  σκοπό.

                            Κι  εγώ  να  βλέπω,  να  κοιτώ  και ν’ απορώ…,
                            πώς  χάθηκε  τόσο  μεγαλείο,  τόση  ανθρωπιά,
                            στου  γέρο  Χρόνου  το  ταξίδι  τ’ αλαργινό…
                            Αρμένισμα  μου  μοιάζει σ’ ωκεανό,  σε  βάρκα  με  κουπιά
                            κι  αγριεμένες  γοργόνες  με  προσπερνούν,
                            καθώς  πελώρια  κύματα  μοιάζουν  να  με  θρηνούν.

                                                                                    Γιώργος  Δ. Δουζένης
                                                                             «Ο  γεωργός  του  πνεύματος»

                                                                                      Φεβρουάριος 2005
                                                                                 Συλλογή  "ΑΝΘΡΩΠΟΣ"      

Λυκόσουρα - Ναός Διός
                                      

Υψωσαν την σημαία και στην Βουδαπέστη οι Ελληνες βετεράνοι αθλητές

ΚΥΡΙΑΚΉ, 30 ΜΑΡΤΊΟΥ 2014

Υψωσαν την σημαία και στην Βουδαπέστη οι Ελληνες βετεράνοι αθλητές (πλήρες)


του Νίκου Κωνσταντόπουλου
από: http://athlitismoska.blogspot.gr/2014/03/blog-post_30.html
Οκτώ μετάλλια, πολλές θέσεις στην οκτάδα και αρκετές καλές εμφανίσεις στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου

 Ο πρωταθλητής κόσμου, Κωνσταντίνος Χατζηεμμανουήλ.

Οκτώ μετάλλια περιλαμβάνει, τελικά η συλλογή των Ελλήνων, μετά την λήξη του παγκόσμιου πρωταθλήματος κλειστού στίβου διαχρονικών αθλητών, το οποίο διεξήχθη στην Βουδαπέστη, και την δημοσίευση όλων των αποτελεσμάτων. Ελειπαν  αυτά των 8.000μ. σε δημόσιο δρόμο, αγώνισμα στο οποίο πήραμε το όγδοο μετάλλιο, με τον ηλικίας 82 ετών και πέντε μηνών, Στέλιο Πρασσά (κατηγορία 80-84 ετών) να έχει τερματίσει 3ος με 51'44''50. Τρίτος ήταν και στον ημιμαραθώνιο, την τελευταία ημέρα του πρωταθλήματος, με 2 ώρες 08'56''10.
Τι είχε προηγηθεί; Πολλά: 
Ο 85χρονος (κατηγορία 85-89 ετών), Κώστας Χατζηεμμανουήλ από την όμορφη Κω, αναδείχθηκε πρωταθλητής κόσμου στα 200μ. με 41''85. 
Ο ηλικίας 91 (για την ακρίβεια κοντά στα 92) ετών (90-94), Ανδρέας Πολυχρονόπουλος τερμάτισε 2ος στο ίδιο αγώνισμα με 59''53 και 3ος στα 60 με 15''29.
Ο πρόεδρος της ελληνικής ομοσπονδίας βετεράνων (ΟΕΒΑΣ), Συμεών Συμεωνίδης (κατηγορία 80-84 ετών), παλαιό μέλος της εθνικής ομάδας ανδρών, κατέκτησε δύο χάλκινα μετάλλια. Στο επί κοντώ με 2,10μ. και στο άλμα τριπλούν με 6,96μ. 
Ο 43χρονος (βαδίζει στα 44) σφαιροβόλος, Ιμπραήμ Φαναρτζής (κατηγορία 40-44) πρόσθεσε άλλο ένα ασημένιο παγκόσμιο μετάλλιο στην τροπαιοθήκη του, ρίχνοντας 15,22μ. Για την 2η θέση έδωσε μεγάλη μάχη μ' έναν Αυστριακό κι' έναν Νοτιοαφρικάνο κι' επικράτησε. Ο νικητής, ο Λιθουανός, Γκίντας Ντεγκούτις ξεπέρασε τα 16μ. (16,06).
Κατακτήσαμε και αρκετές άλλες θέσεις στην οκτάδα. Ο Συμεωνίδης ήταν 4ος στο μήκος με 2,87μ. και στα 60μ. μ' εμπόδια με 13''91. 

Ο πρόεδρος της ΟΕΒΑΣ, Συμεών Συμεωνίδης.
Την 4η θέση, στους 52, στα 60μ. πήρε ο Μάριος Χριστοφορίδης (45-49) με πολύ καλή επίδοση (7''42), όπως και ο Χατζηεμαννουήλ στα 400μ. με 1'41''18, την 5η στα 800μ. ο αειθαλής Χατζηεμμανουήλ με 4'08''05, ενώ η Μάγδα Ροϊλίδου - Τσίτσουλα (60-64) αναδείχθηκε 7η στον ακοντισμό (όργανο 0,4κ.) με 23,73μ., 8η στην σφαιροβολία (3κ.) με 9,45 (πολύ καλή επίδοση) και 10η στο βαρύ όργανο (σφύρα με κοντή αλυσίδα, συνολικό μήκος οργάνου 0,415μ., έναντι 1,215μ. της κανονικής σφύρας -στην κατηγορία της το βάρος του οργάνου είναι 5,45κ., ενώ της κανονικής σφύρας 3κ.) με 8,34μ. Πέμπτη κατετάγη στον ακοντισμό των 35-39 ετών (όργανο 0,6κ.) η Μαρία Μολλάκη με 30,25μ.  και 6ος ο Βλαδίμηρος Ντεκάιλο (55-59) στο τριπλούν με 11,51μ. Την 6η θέση κατέλαβε στο τριπλούν και ο Κώστας Μπούμπας (65-69 ετών) με 9,74μ. Ο Απόστολος Βενετιάδης (70-74) τερμάτισε 7ος στα 8.000μ. με 35'57''00.
Τ' αποτελέσματα όλων των άλλων Ελλήνων είναι:
35-39: Θανάσης Καμπίτσας: 9ος στο ύψος με 1,75μ. Μανώλης Σφακιανάκης: 20ος, στους 45, στα 200μ. με 24''19.
40-44: Αλέξανδρος Λυγουράς 20ος στα 60μ. εμπόδια με 9''78.
45-49: Διονύσης Κοντωνής: 20ος, στους 46, στα 400μ. με 55''46 (ασχέτως θέσης, η επίδοση είναι καλή) και 27ος, στους 54, στα 200μ. με 25''26. Χρήστος Κτιστόπουλος: 11ος στο άλμα τριπλούν με 11,30μ., 40ος στα 60μ. με 8''24.
50-54: Περικλής Σιάμος: Προκρίθηκε στους ημιτελικούς των 400 και των 800μ. Στα 400 ως 17ος, στους 43, με 57''96 και στα 800 ως 13ος, στους 31, με 2'15''81. Στους ημιτελικούς κατετάγη 17ος με 58''15 και 15ος με 2'15''27. Κώστας Χαμουρούδης: 10ος στον ακοντισμό (0,7κ.) με 43,30μ., 43ος, στους 44, στα 60μ. με 8''83. Μανώλης Παττακός: 11ος στον ακοντισμό με 39,74, 20ος στα 60μ. εμπόδια με 13''04. Λάμπρος Πανάγος: 28ος στα 8.000μ. με 39'32''80.
55-59: Θανάσης Καλαντζής: 13ος στο βαρύ όργανο (11,34κ.) με 13,15μ. και στην σφυροβολία με 36,54μ. Σημείωσε καλές επιδόσεις. Οδυσσέας Άγρος: 14ος στα 3.000μ. με 10'48''24. Θεοδώρα Μπαράκη: 10η στην σφαιροβολία (3κ.) με 7,26μ., 13η στην δισκοβολία (1κ.) με 17,52μ., ακυρώθηκε στο βαρύ όργανο (7,26κ.). Παναγιώτης Τόλιας: 19ος στο τριπλούν με 8,32μ. Ματένια Παπαζήση: 21η στα 60μ. με 11''34.
Ο συλλέκτης ασημένιων μεταλλίων, Ιμπραήμ Φαναρτζής.
60-64: Γιάννης Χουλίδης: Ο Καβαλιώτης αθλητής, παρότι δεν μπήκε σε τελικό, έκανε καλές εμφανίσεις. Στα 60μ. μ' εμπόδια κατετάγη 9ος με 10''07 (ο 8ος προκρίθηκε με 10''04), ενώ στα 60μ. πέρασε στον ημιτελικό ως 13ος στους 32, με 8''51 κι' εκεί κατετάγη 14ος με 8''57. Κωνσταντίνος Κορδώσης: Στα 400μ. προκρίθηκε στον ημιτελικό ως 13ος με 65''13, αλλά μετά δεν έτρεξε. Στα 200μ. κατετάγη 20ος με 29''42, ενώ στα 800 δεν τερμάτισε. Γιώργος Χατζηβασιλείου: 13ος στο ύψος με 1,40μ. και 22ος στο πένταθλον με 2.491 βαθμούς, σημειώνοντας τις εξής επιδόσεις: 12''86 στα 60μ. μ' εμπόδια, 1,39 στο ύψος, 3,77μ. στο μήκος, 7,58μ. στην σφαιροβολία και 4'02''08 στα 1.000μ. Ο Βασίλης Ανδρεάδης ξεκίνησε με πολύ καλή επίδοση στα εμπόδια (10''44), αλλά δεν συνέχισε. Είχε πάει στην Ουγγαρία με πρόβλημα τραυματισμού. Αντώνης Μόρφης: Προκρίθηκε στον ημιτελικό των 60μ. ως 16ος με 8''67, όμως δεν έτρεξε. Στα 400μ. δεν τερμάτισε. Στεριάδης Λάππας: 26ος στα 3.000μ. με 13'58''23, 34ος στα 8.000μ. με 39'35''60. Σφαιροβολία: 12η Ευγενία Μπεκατώρου με 6,20μ. Στην κατηγορία αυτή πρώτευσε η 2η Ολυμπιονίκης του 1984, η Ρουμάνα, Μικαέλα Λογκίν με 13,39μ.
Είναι ένας πολύ καλός απολογισμός, παρότι, για διάφορους λόγους, απουσίασαν Ελληνες, που θα μπορούσαν να κατακτήσουν μετάλλια, ακόμη και χρυσά, όπως ο σχεδόν μόνιμος πρωταθλητής κόσμου στις ρίψεις, Βασίλης Μαγγανάς, αλλά και ο Γιάννης Μπέλλος (75-79 ετών).
Αξιοσημείωτο είναι ότι ένας Ελληνας, παλαιό μέλος της εθνικής εφήβων, ο Αντώνης Κόντος (40-44 ετών), που στο παρελθόν έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε αγώνες βετεράνων, αγωνίσθηκε με τα χρώματα της Γερμανίας, στην οποία κατοικεί, και αναδείχθηκε 4ος στο βαρύ όργανο (15,88κ.) με 15,19μ. 

«Εξαφάνισε» την σφαίρα ο Βασίλης Μαγγανάς στα «Παναθήναια» 
Ο πρωταθλητής κόσμου, Βασίλης Μαγγανάς (κατηγορία 60-64 ετών), που δεν μετέσχε στην Βουδαπέστη, αλλά προετοιμάζεται για το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ανοικτού στίβου, που θα διεξαχθεί τον Αύγουστο στη Σμύρνη, «εξαφάνισε» την σφαίρα στην Φιλοθέη. Αγωνιζόμενος στους ετήσιους αγώνες, «Παναθήναια», που διοργανώνει ο ΑΣΕΔΑΣ, έρριξε χωρίς φόρα -λόγω ελαφρού τραυματισμού- με την 5κιλη σφαίρα, 14,64μ. Θεωρητικά, η επίδοση αυτή, με πλήρη φορά, αντιστοιχεί σε βολή κοντά στα 16μ. και, πάντως, πάνω από τα 15,50.
Αλλες αξιόλογες επιδόσεις από τους αγώνες αυτούς: 
Σφαιροβολία: 45-49 (όργανο 7,26κ.): Ν. Αρβανίτης (είναι δεκαθλητής) 11,05. 65-69 (5κ.): Διον. Αυγουστάτος 12,27. 70-74 (4κ.): Σπ. Τουρκομανώλης 9,94. 80-84 (3κ.) Σ. Συμεωνίδης 8,73. Γυναίκες: 60-64 (3κ.) Χλόη Αγγλούπα 8,85.
Μήκος άνευ φοράς: 75-79: Ι. Μπέλλος 2,24 (σπουδαία επίδοση). 80-84: Συμεωνίδης 1,78. 60-64: Γρ. Τριφωνίδης 2,40. Γυναίκες: 35-39: Α. - Μ. Τουβρά 2,17. 40-44: Ευ. Λιάπη 1,86.  
100μ.: 45-49: Ν. Κόκκος 11''8. 55-59: Βλ. Ντεκάιλο 13''3. 65-69: Κ. Μπούμπας 14''6. 
400μ.: Γυναίκες: 35-39: Τουβρά 69''4.
800μ.: 50-54: Περ. Σιάμος 2'18''4.
2.000μ.: 40-44: Λιάπη 11'01''8. 
3.000μ.: 45-49: Π. Ψαρουδάκης 12'40''9. 60-64: Κ. Μουχτούρης 13'31''1. 65-69: Ηλ. Μαφούνης 15'02''7.
Επί κοντώ: 70-74: Ν. Δέδες 2,50μ.  
*Σε αγώνες, που διοργάνωσε ο ΣΕΓΑΣ στο Ηράκλειο της Κρήτης, ο Μιχ. Φρουδάκης πρώτευσε στην σφαιροβολία βετεράνων της κατηγορίας 50-54 ετών (όργανο 6 κ.) με 12,66μ. Ο ίδιος στα «Ρεθύμνια» έρριξε με τον δίσκο των δύο κιλών 37,77μ., μια πολύ σημαντική, για την ηλικία του (έχει γεννηθεί το 1961), επίδοση. Μπράβο, λοιπόν, στον αειθαλή, Μιχάλη, που θεωρώ ότι κακώς δεν πηγαίνει στα ευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα βετεράνων.

Γι' αθλητισμό θα μιλάμε τώρα;

ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, 18 ΑΠΡΙΛΊΟΥ 2014

Γι' αθλητισμό θα μιλάμε τώρα;

του Νίκου Κωνσταντόπουλου

από: http://athlitismoska.blogspot.gr/2014/04/blog-post_18.html

Τη στιγμή που η κυβέρνηση προτίθεται να πωλήσει (να ξεπουλήσει, ορθότερα), το Εθνικό Αθλητικό Κέντρο Νεότητας Αγίου Κοσμά (φωτογραφία), χωρίς κάποιος να γνωρίζει αν αυτό θ' αντικατασταθεί και πότε, πώς και πού, μπορούμε να μιλάμε για κυβερνητικό ενδιαφέρον για τον αθλητισμό; 
Με ρώτησαν φίλοι, αναγνώστες του μπλογκ, οι οποίοι παρακολουθούν τα γραπτά μου από την εποχή κατά την οποία εργαζόμουν στην «Καθημερινή» και γνώριζαν την αρθρογραφία μου, γιατί δεν καυτηρίασα την δραματική μείωση της κρατικής επιχορήγησης προς τον αθλητισμό, που ανακοίνωσε η κυβέρνηση. Τούτο δεν είναι απολύτως ακριβές. Διότι, μέσω του facebook, μοίρασα τ’ άρθρα που είχα γράψει παλαιότερα, σχεδόν από την εποχή της δημιουργίας του συγκεκριμένου μπλογκ. Υπενθύμιζα, δηλαδή, το πώς σχολίαζα την στάση της Πολιτείας απέναντι στον αθλητισμό, τον οποίον, πρέπει να υπογραμμίσω για πολλοστή φορά, διαχωρίζω από τον πρωταθλητισμό. Φυσικά, δεν απορρίπτω τον τελευταίον, αλλά δίνω μεγαλύτερη σημασία στον πρώτο. 
Αποφάσισα, λοιπόν, να συρράψω τα, κατά την γνώμη μου, κυριότερα σημεία αυτών των κειμένων και να σας τα παρουσιάσω, προσθέτοντας και μερικές άλλες σκέψεις και παρατηρήσεις μου. Κάποιες επαναλήψεις σκέψεων και απόψεων είναι αναπόφευκτες. Ας τις συγχωρήσετε, λοιπόν. Τα εντός εισαγωγικών γραφόμενα, είναι αποσπάσματα από τ’ άρθρα αυτά. Δίπλα θα σημειώνω τον τίτλο και την ημερομηνία δημοσίευσης τους:
«Από Γιάννη σε Γιάννη, λοιπόν. Ο Γιάννης Ιωαννίδης, άνθρωπος του αθλητισμού, παρέδωσε το υφυπουργείο στον Γιάννη Ανδριανό. Είναι εμφανές πως ο αθλητισμός, για άλλη μία φορά, δεν εμπεριέχεται στις προτεραιότητες μιας κυβέρνησης. Εξ όσων γνωρίζουμε, ο νέος υφυπουργός ουδεμία ιδιαίτερη σχέση έχει με το αντικείμενο. Ουδεμία αθλητική ιστορία έχει -τουλάχιστον όχι γνωστή. Δεν γεννά μεγάλες προσδοκίες στους ανθρώπους του αθλητισμού. Μερικές φορές, όμως, η άγνοια μπορεί ν' αποδειχθεί καλός "σύμβουλος". Αρκεί ο φορέας της εξουσίας να γνωρίζει πως... δεν γνωρίζει και να επιλέξει τους κατάλληλους συμβούλους, των οποίων η παρουσία δίπλα του δεν θα είναι τυπική. Αντιθέτως, έχει αποδειχθεί πως, αν ο ειδήμων είναι αλλαζών, τότε είναι χειρότερος από τον άσχετο.
Ας ελπίζουμε, λοιπόν, ότι οι μικρές προσδοκίες μας θα διαψευσθούν». («Μικρές προσδοκίες», 28/6/2013). 
Ως φαίνεται, δεν διαψεύσθηκαν. Ο κ. Ανδριανός έχει γίνει ο υφυπουργός των… υποδοχών και των κενών λόγων. Τουλάχιστον έως τώρα. Συνεχίζουμε:

«"Νους υγιής εν σώματι υγιεί". Σε λίγες ημέρες θ’ αρχίσει η νέα σχολική περίοδος και, για άλλη μία φορά, η Φυσική Αγωγή (Φ.Α.) δεν θα έχει στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα την θέση που της αρμόζει και της αξίζει. Δευτερεύον μάθημα είναι η Φ.Α., αλλά η σημασία που της δίνει το υπουργείο Παιδείας είναι για τριτεύον, ενώ θα έπρεπε να είναι πρωτευούσης σπουδαιότητας.
Οι ώρες του μαθήματος είναι απελπιστικά λίγες. Οι Τάξεις Αθλητικής Διευκόλυνσης (ΤΑΔ), ουσιαστικά καταργήθηκαν, από την εποχή που υφυπουργός Παιδείας ήταν η Εύη Χριστοφιλοπούλου. Ηταν (δεν γράφουμε είναι, διότι, στην πραγματικότητα, ΔΕΝ είναι) ένας θεσμός, ο οποίος, παρά τις παθογένειές του, βοήθησε ουσιαστικά τον ελληνικό αθλητισμό, κυρίως κάποια μη πολύ διαδεδομένα αθλήματα. 
Οι ΤΑΔ βοήθησαν πολύ στην Ολυμπιακή επιτυχία της ρυθμικής.

Σχολικός αθλητισμός, φυσικά, δεν υφίσταται. Και πώς θα μπορούσε να υπάρχει, αφ’ ης στιγμής τα σχολικά συγκροτήματα δεν διαθέτουν τ’ απαιτούμενα ώστε αυτός να καλλιεργηθεί συστηματικά και ουσιαστικά. Αλλά το υπουργείο Παιδείας κατόρθωσε τα τελευταία χρόνια να συρρικνώσει ακόμη και τα σχολικά πρωταθλήματα.
Για ποιο πνεύμα υγιές σε σώμα υγιές μπορούμε να μιλήσουμε, λοιπόν, στην χώρα μας;
Την ίδια ώρα, τα στοιχεία από διάφορες αθλητικές ομοσπονδίες δείχνουν, πως μειώνεται η προσέλευση παιδιών στον αθλητισμό και αυξάνεται ο αριθμός αυτών, που τον σταματούν πρόωρα». 
Αφού υποβάλαμε κάποιες προτάσεις μας, επιλέγαμε ως εξής:
«Πολλά ακόμη μπορούν να γίνουν. Αρκεί να υπάρχει βούληση, φαντασία, διάθεση για δουλειά και οργάνωση. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι η καλή υγεία του πληθυσμού (σε αυτό θα πρέπει ν’ αποσκοπεί το ουσιαστικό, πραγματικό μάθημα της Φ.Α.), συνδέεται άμεσα με τα δημόσια οικονομικά. Υγιείς πολίτες σημαίνει λιγότερες δαπάνες για ιατρική, νοσηλευτική και φαρμακευτική περίθαλψη. Πώς το είχε πει ο πρώην υφυπουργός Αθλητισμού, Γιάννης Ιωαννίδης; "Για κάθε ένα ευρώ που δαπανάται για τον αθλητισμό, γλυτώνουμε επτά για την υγεία".
Με λίγα λόγια, όπως προσφυώς έχει λεχθεί, "Ο αθλητισμός δίνει χρόνια στη ζωή και ζωή στα χρόνια"». («Ο αθλητισμός δίνει χρόνια στη ζωή και ζωή στα χρόνια»,  2/9/2013).

«Ολυμπιονίκες αναδείξαμε σε πολλά αθλήματα. Πρωταθλήματα κόσμου και Ευρώπης έχουμε πάρει σε διάφορα σπορ, σύλλογοί μας έχουν κατακτήσει πάμπολλα ευρωπαϊκά τρόπαια (αλλά και παγκόσμια) σε μπάσκετ, πόλο, βόλεϊ, έως και το χάντμπολ. Ακόμη και μέσα στην τωρινή οικονομική δυσπραγία, εκπρόσωποί μας σχεδόν από κάθε άθλημα, κατορθώνουν να δείχνουν σε όλον τον αθλητικό κόσμο, πως η Ελλάς είναι εδώ. Αθλητισμό πραγματικό, όμως, έχουμε; Κι αν τώρα διαθέτουμε, έως πότε αναμένεται να έχουμε; 
Κατ’ αρχήν, πρέπει να διευκρινισθεί, τι εννοούμε με τις ερωτήσεις. Αν λέγοντας "αθλητισμός", εννοούμε τα μετάλλια και τις διακρίσεις, τότε, ναι, είχαμε και εξακολουθούμε να έχουμε. Αν, όμως, εννοούμε οργανωμένο αθλητισμό σε όλα τα επίπεδα, όχι μόνο στον πρωταθλητισμό, τότε δεν διαθέτουμε, παρά μόνον σε λίγα αθλήματα. Δυστυχώς, ο ελληνικός αθλητισμός παραμένει, σε μεγάλο μέρος του, συμπτωματικός. Οχι, φυσικά, όπως στο απώτερο παρελθόν, αλλά οργανωμένος, με προγράμματα ανίχνευσης ταλέντων και, μετέπειτα, αξιοποίησης αυτών, δεν είναι. Και η κατάσταση χειροτέρευσε τα τελευταία χρόνια, λόγω της κρίσης.
Οσον αφορά τη δεύτερη ερώτηση, ακόμη κι αν στην πρώτη κάποιος απαντήσει θετικά, η απάντηση θα είναι απαισιόδοξη. Σε λίγα έτη δεν θα έχουμε έστω αυτού του είδους τον αθλητισμό, που τώρα διαθέτουμε, καθότι η κατάσταση επιδεινώνεται χρόνο το χρόνο. Εκτός κι αν η Πολιτεία αλλάξει γραμμή πλεύσης. Αν σταματήσει να θεωρεί τον αθλητισμό, πολυτέλεια.
Δεν απαιτούνται γι’ αυτό πολλά χρήματα. Ανοιχτά μυαλά, προγραμματισμός και θεσμικά μέτρα χρειάζονται. Αλλά κι αν απαιτούνταν, θα ήταν ανταποδοτικά. Διότι, λαός υγιής, σημαίνει λιγότερες δαπάνες για την υγεία, λιγότερες χαμένες ώρες εργασίας. Αλλά εδώ προτίθενται να πωλήσουν (να ξεπουλήσουν, ορθότερα), το Εθνικό Αθλητικό Κέντρο Νεότητας Αγίου Κοσμά, το ανεκτίμητο τούτο κόσμημα (παρά τα πολλά προβλήματά του) τού ελληνικού αθλητισμού, την καρδιά τού λαϊκού – μαζικού αθλητισμού, αλλά και τού πρωταθλητισμού, αφού την τελευταία δεκαετία αποτελεί και το βασικό κέντρο προετοιμασίας πολλών εθνικών ομάδων. Γι’ "ανοιχτά μυαλά" θα μιλάμε τώρα;  («Τι αθλητισμό έχουμε;», 14/11/2013).
 
Πολλά προβλήματα αντιμετωπίζουν και τ' αθλήματα της πισίνας.
«Ο αθλητισμός βρίσκεται υπό διωγμό στην χώρα, όπου τον εμπνεύσθηκαν και γεννήθηκε. Οσοι ζούμε στην Ελλάδα και κινούμαστε εντός του αθλητισμού, έχουμε συνειδητοποιήσει, ότι αυτός θεωρείται, πλέον, είδος πολυτελείας, το οποίο, μάλιστα, εμμέσως φορολογείται. Διότι, τι άλλο από φορολόγηση είναι η καθιέρωση εισιτηρίου σε πολλές αθλητικές εγκαταστάσεις και η απαίτηση πληρωμής ακόμη και από εν ενεργεία αθλητές; Και δεν είναι έμμεση φορολόγηση και η καταβολή μηνιαίου αντιτίμου από τους γονείς των μικρών αθλητών, οι οποίοι προπονούνται στις αποκαλούμενες "ακαδημίες", δηλαδή τις σχολές των σωματείων;  Και ας μη μας πούν ότι το ίδιο συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Είναι μια "καραμέλα", που όχι μόνο δεν μπορούμε να την καταπιούμε αμάσητη, αλλά και έχει λιώσει, πλέον, από την μεγάλη χρήση της από την κυβέρνηση. Ας φθάσουμε πρώτα στο επίπεδό τους σε κοινωνικές παροχές, υγεία, παιδεία, πρόνοια, οργάνωση του κράτους, σεβασμό αυτού προς τους πολίτες, κι ας ζητήσουν έπειτα ανάλογους φόρους.

Εχει λεχθεί πως "η τέχνη και ο αθλητισμός δείχνουν το πολιτιστικό επίπεδο ενός λαού". Δυστυχώς, τούτο δεν ισχύει για την Ελλάδα. Διότι, όπως έχουμε γράψει και στο παρελθόν, και τέχνη διεθνούς επιπέδου διαθέτουμε και καλό πρωταθλητισμό. Πολιτισμό, όμως, δεν έχουμε. Ούτε πραγματικό αθλητισμό.
Τέτοιον δεν διαθέταμε ακόμη και στην εποχή των "παχειών αγελάδων". Είχαμε πρωταθλητές, είχαμε μεγάλες και εντυπωσιακές συλλογές μεταλλίων, αλλά πραγματικό αθλητισμό, όχι. Πάντως, είχαν πραγματοποιηθεί σημαντικά βήματα προόδου και στην ανίχνευση ταλέντων και στην αξιοποίησή τους και στην προσπάθεια στήριξής τους, ώστε να παραμείνουν στον αθλητισμό. Πόρρω απείχαμε από το επιθυμητό επίπεδο, αλλά, επαναλαμβάνω, είχαμε καλύψει μέρος της απόστασης που μας χώριζε από αυτό.
Η οικονομική κρίση κτύπησε και τον αθλητισμό. Ετσι, χρόνο το χρόνο, εδώ και, τουλάχιστον, μια τετραετία, μειώνονται δρματικά τα ποσά που διατίθενται από το κράτος γι' αυτόν. Και τώρα ακούγεται ότι για το 2014, η μείωση, σε σχέση με το 2013, θα φθάσει το 50% και η επιχορήγηση θ' ανέλθει (σωστότερα, θα κατέλθει) στα περίπου 12-12,5 εκατ. ευρώ. Οσο για τις χορηγίες, αυτές κάθε έτος είναι και πιο δυσεύρετες και σαφώς χαμηλότερες από ό,τι παλαιότερα.
Σύμφωνα με πληροφορίες σχετικά με τους προυπολογισμούς των ομοσπονδιών, απαιτούνται περίπου 11 εκατ. για ασφαλιστικές εισφορές και μισθοδοσίες των υπαλλήλων και για ανελαστικά έξοδα. Συνεπώς, αν τελικά αυτές επιχορηγηθούν με 12 εκατ. για το καθαρά αθλητικό έργο, θ' απομείνει ένα εκατομμύριο... 
Την ίδια ώρα, τα προβλήματα στις αθλητικές εγκαταστάσεις είναι πολλά. Και συνεχώς αυξάνονται. Ο,τι χαλάει, σχεδόν ουδέποτε επιδιορθώνεται. Πολύ περισσότερο δε, δεν αντικαθίσταται. Η κακή συντήρηση και η έλλειψη εξοπλισμού δυσχεραίνει το έργο των προπονητών και των αθλητών. Παράλληλα, για άλλη μία περίοδο, κολυμβητήρια παραμένουν κλειστά λόγω έλλειψης χρημάτων για προμήθεια πετρέλαιου  θέρμανσης.
Και μέσα σε αυτήν την ζοφερή κατάσταση, ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γιάννης Ανδριανός, στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό, είχε τονίσει: 
«Μέσα σε δύσκολες συνθήκες, προχωράμε σε πολιτικές εξορθολογισμού που ήδη αποδίδουν αποτελέσματα, τόσο στην αντιμετώπιση της σπατάλης, όσο και στην αύξηση της αποτελεσματικότητας».
Με άλλα λόγια, μη περιμένετε πολλά. Αντίθετα, να περιμένετε λίγα. 
Και σαν να μη έφθαναν όλα αυτά, η άθληση παραμερίζεται και υποβαθμίζεται και στα σχολεία, δεδομένου ότι οι ώρες του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής μειώθηκαν περαιτέρω.
Οι γονείς των νεαρών κολυμβητών πληρώνουν ουκ ολίγα στα σωματεία...
Θεωρείται, λοιπόν, πολυτέλεια ο αθλητισμός για την σημερινή κυβέρνηση; Φοβούμαι, ναι. Γι' αυτό, ως επίλογο θα τους θυμίσω κάτι που είχε επισημάνει ένας δικός τους άνθρωπος, ο προκάτοχος τού κ. Ανδριανού, ο Γιάννης Ιωαννίδης:
"Για κάθε ένα ευρώ που δαπανάται για τον αθλητισμό, γλυτώνουμε επτά για την υγεία". Ας το έχουν υπ' όψη τους». («Πολυτέλεια ο αθλητισμός; Ναι, για την κυβέρνηση», 19/12/2013).

«Εν μέσω της τεράστιας οικονομικής κρίσης, η Πολιτεία στηρίζει τον αθλητισμό. Εμπράκτως, όχι στα λόγια. Πολλές χιλιάδες παιδιών κατακλύζουν γήπεδα, γυμναστήρια, κολυμβητήρια, με κύριο σκοπό να γυμνασθούν και, δευτερευόντως, αν είναι ικανά, να γίνουν αθλητές. Τα σχολεία μας απέκτησαν μικρά στάδια και κλειστά γυμναστήρια. Οι ανώτατες σχολές μας ακολουθούν, πλέον, το αμερικανικό πρότυπο του πανεπιστημιακού αθλητισμού, ο οποίος, ώς τώρα, ήταν "γράμμα κενό". Εργοστάσια, εταιρείες, υπηρεσίες, γραφεία καθιέρωσαν ένα ελεύθερο δίωρο τρεις φορές την εβδομάδα για τον εργασιακό αθλητισμό. Τ’ απογεύματα και τα Σαββατοκύριακα, στα εθνικά αθλητικά κέντρα, γυμναστήρια και κολυμβητήρια λειτουργούν ΔΩΡΕΑΝ προγράμματα λαϊκού - μαζικού αθλητισμού. Στις ένοπλες δυνάμεις, όσοι υπηρετούν τη θητεία τους, αντί να χάνουν τις ώρες τους με ανούσιες "δραστηριότητες", γυμνάζονται. Ο λαϊκός αθλητισμός δεν αποτελεί, πια, έννοια ουτοπική. 
Οι μαθητές του Λυκείου, απαλλαγμένοι από το άγχος των εισαγωγικών εξετάσεων και χωρίς φροντιστήρια, πλέον -αφού η ενισχυτική διδασκαλία και η εκμάθηση ξένων γλωσσών (μιας υποχρεωτικά και μιας προαιρετικά) γίνονται πραγματικά, και όχι κατ’ επίφασιν, στα σχολεία- έχουν ελεύθερο χρόνο για να αθληθούν.
"Νίκο ξύπνα, πρέπει να φύγουμε", ακούστηκε η φωνή της Αννας...». («Εχω ένα όνειρο, τα όνειρα είναι δωρεάν», 2/1/2014).

«Το 1837 το νεοσύστατο ελληνικό Κράτος, κατανοώντας τη σημασία της άθλησης, ουσιαστικά προσπαθεί να καθιερώσει τον σχολικό αθλητισμό. Σχεδόν δύο αιώνες αργότερα, δεν έχουν κατασκευασθεί "εις έκαστον γυμνάσιον τα αναγκαία εργαλεία της γυμναστικής". Οσον αφορά τα γυμναστήρια που κατασκευάζονται στα δημόσια σχολεία, αυτά μπορεί να ήταν επαρκή για τα δεδομένα του 19ου αιώνα, αλλά για τα τωρινά είναι ανεπαρκέστατα. 
Στην Ελλάδα, αντίθετα προς τις ΗΠΑ, τη Μ. Βρετανία, την Κύπρο και πολλά άλλα κράτη, δεν έχει γίνει κοινή συνείδηση πόσο σημαντική είναι η άθληση και πόσο σπουδαίο ρόλο μπορεί να διαδραματίσει σε αυτή τη συνειδητοποίηση ο σχολικός αθλητισμός. Κι' όμως, μιλάμε για την χώρα στην οποία η σωματική άσκηση (σωμασκία) και η άθληση ήταν βασικό μέρος της εκπαίδευσης και της αγωγής των παιδιών αιώνες προ της έλευσης του Χριστού.
Στην Ελλάδα δεν μπορούμε να μιλάμε για σχολικό αθλητισμό.

Οσον αφορά τον πανεπιστημιακό αθλητισμό στην Ελλάδα, αυτός κι αν αποτελεί έννοια χωρίς περιεχόμενο. Απλώς δεν υφίσταται, ενώ στις ΗΠΑ είναι η βάση του αθλητισμού και του πρωταθλητισμού της χώρας. Η Πανεπιστημιούπολη Αθηνών είχε ένα έξοχο στάδιο, το οποίο εδώ και χρόνια αφέθηκε να ρημάξει. Τούτο και μόνο αρκεί για να καταδείξει την κατάσταση που επικρατεί... («Σχολικός αθλητισμός εν Ελλάδι: Εννοια χωρίς περιεχόμενο», 11/2/2014).

Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, δείχνει να ενδιαφέρεται ουσιαστικά για τον αθλητισμό. Ακούσατε κάποιον εκπρόσωπό του σε τηλεοπτική εκπομπή ν' αναφέρεται σε αυτόν; Βλέπετε η εφημερίδα του, η «Αυγή,» να εμπεριέχει ουσιαστικά αθλητικά θέματα; Ο ραδιοφωνικός σταθμός 105,5 ασχολείται με τον αθλητισμό;
Αλλά και τα περισσότερα άλλα κόμματα δείχνουν σα να θεωρούν τον αθλητισμό παρακατιανό. Εχετε ακούσει κάποιο να μιλάει γι' αυτόν; Πόσα και, κυρίως, πώς, αντιδρούν στο επικείμενο ξεπούλημα του μεγαλύτερου αθλητικού κέντρου, όχι της χώρας, αλλά, όπως υποστηρίζουν πολλοί, των Βαλκανίων, αυτό του Αγίου Κοσμά; Μόνο το ΚΚΕ έχει κάνει ενέργειες. Και μακριά από εμάς κομματική προαγάνδα μέσω του μπλογκ. Γράφουμε ό,τι βλέπουμε και ό,τι πληροφορούμαστε. Αν κάνουμε λάθος, εδώ είμαστε για να επανορθώσουμε.
Τέλος, να επισημάνουμε ότι θεωρούμε πολύ σωστή την στρατηγική του ΣΕΓΑΣ, να προσπαθεί, μ' επιτυχία, να εξεύρει χορηγούς. Ολες οι ομοσπονδίες πρέπει να τον μιμηθούν. Είναι αμφίβολο, όμως, αν θα πετύχουν ό,τι ο ΣΕΓΑΣ. Διότι, άλλο στίβος και άλλο οποιοδήποτε έτερο ατομικό άθλημα, ίσως με την εξαίρεση της κολύμβησης... Η προσπάθεια, πάντως, πρέπει να καταβληθεί.